Noc Samhain to świetny czas, aby usiąść przy ogniu i opowiadać upiorne historie. Sprawdź tę kolekcję klasycznych przerażających wierszy do przeczytania, samodzielnie lub na głos. Wszystkie są klasykami, które warto przeczytać w Samhain! Sprawdź kolekcję klasycznych przerażających wierszy do przeczytania, samodzielnie lub na głos. Aha, a jeśli usłyszysz, jak coś uderza w ciemności za tobą, nie panikuj ... dużo.
Edgar Allen Poe, „Kruk”
Renee Keith / Vetta / Getty Images Po raz pierwszy opublikowany w 1845 roku, jest to klasyczny wiersz strachu i terroru. Narrator nigdy nie mówi nam, dlaczego na jego progu jest kruk, ale kilka zwrotek zaczyna uświadamiać sobie, że ma to związek z jego utraconą miłością, opłakaną Lenore. Zanim osiągniemy koniec, narrator jest już na dobrej drodze do szaleństwa, prowadzony tam przez „okazały Kruk świętych dni minionych”. Dla tych z nas, którzy lubią nieco bardziej głupią wersję naszej upiorności, obejrzyj oryginalną grę Simpsons Treehouse of Horror (1990), w której Bart ćwierka „Jedz moje szorty!” w rozwścieczonym Homerze.
Edgar Allen Poe, „Annabel Lee”
Ralf Nau / Getty Images Każdej nocy narrator kładzie się, by opłakiwać swoją zagubioną damę, obok jej grobu nad morzem. Chociaż eksperci poezji nie są pewni, kto dokładnie zainspirował tę konkretną opowieść, na Poe prawdopodobnie wpłynęła utrata wielu ważnych kobiet w jego życiu, w tym jego matki i żony Virginii, którzy zmarli na gruźlicę, dwa lata przed napisaniem tej pracy . Klasyczny kawałek Poe, opowiadający historię zagubionych i skazanych kochanków oraz wiatr, który „wyszedł z chmury, chłodząc i zabijając moją Annabel Lee”. The Gdy dojdziesz do ostatniej zwrotki, ty też będziesz wyluzowany!
Tradycyjna ballada „Tam Lin”
Thomas Northcut / Stone / Getty Images Po raz pierwszy spisana przez Jamesa Francisa Childa w 1729 r. Opowieść o Tam Lin istnieje od wieków. Młoda Tam Lin znajduje się na Halloween i zostaje wciągnięta w ramiona Królowej Wróżek w swoim uwodzicielskim zielonym płaszczu.
Samuel Taylor Coleridge, „Szlam starożytnego żeglarza”
ASpepeguti / Moment Open / Getty Images Gość weselny spotyka starego żeglarza i znajduje odbiorcę tej przerażającej narracji, napisanej pierwotnie w 1798 r. Tytułowy bohater wyznaje: Kuszą Wystrzeliłem albatrosa i stamtąd sprawy stają się coraz gorsze . Starożytny żeglarz toleridge opowiada o tym, co się stało z ludźmi skazanego na zagładę statku, na którym kiedyś płynął, i ma nadzieję znaleźć dla siebie rozgrzeszenie w opowiadaniu tej historii.
Robert Burns, „Halloween”
PeskyMonkey / E + / Getty Images Szkocki dialekt Burnsa może być trudny do przetłumaczenia dla niektórych czytelników, ale jeśli poświęcisz trochę czasu na zorientowanie się w historii, warto. Rodzina w wierszu uczestniczy w niektórych tradycyjnych zwyczajach Halloween, w tym wróżeniu i wyciąganiu owsa na błogosławieństwo.
William Shakespeare, Scena Zaklęć Czarownic z „Makbeta”
mediaphotos / E + / Getty Images „Podwójnie, podwójnie, trud i kłopoty” to klasyczna linia z MacBeth Szekspira, napisana w 1606 roku. Prawdziwa lista sklepowa złych składników zaklęć, to świetna zabawa, aby czytać na głos w ciemną i wietrzną noc. Aby uzyskać trochę więcej zabawy, przeczytaj to, gdy Twoi maluchy robią inwentaryzację swoich worków z łupami na Halloween.
Robert Frost, „Ghost House”
Sophia Hernandez / EyeEm / Getty Images Poemat ten, napisany w klasycznym stylu Frost, wywołuje wrażenie, że wszyscy w pewnym momencie dostaliśmy się, patrząc na pustą stronę domową lub na pole, na którym pozostają tylko mgły.
Lord Byron, „Ciemność”
Russell Rosener / EyeEm / Getty Images W 1816 roku młody George Gordon Lord Byron napisał tę niesamowitą opowieść o rozpaczy i smutku, w której ludzkość i sama ludzkość zostają pokonane przez rzeczy czające się w ciemności. Ta apokaliptyczna opowieść została napisana w tym samym roku, kiedy w holenderskich Indiach Wschodnich wybuchł ogromny wulkan, a chmura pyłu pokrywała niebo na dużej części Ameryki Północnej i Europy. Zbieg okoliczności?
John Donne, „Objawienie”
Gansovsky Vladislav / E + / Getty Images Porzucony kochanek grozi, że wróci po śmierci i prześladuje kobietę, która złamała mu serce, i daje do zrozumienia, że jej domniemana rozwiązłość w jakiś sposób go skrzywdziła. Andrew Dickson z British Library mówi:
„Chociaż istnieje wyraźna wskazówka, że narrator zabił się w desperacji, to ukochaną kobietę określa się jako zabójcę. Jednak centralnym punktem wiersza jest to, że śmierć nie jest końcem: nie powiodła się aby ją uwieść w życiu, narrator spróbuje to zrobić jako zjawa, odwiedzając ją w łóżku z nowym kochankiem ... To rodzaj podwójnego morderstwa ... tak przerażający duch narratora jego wygląd, że jego dawna ukochana drży jak drzewo aspen, nasiąknięte potem, sama przekształciła się w ducha. "
Upiorny, przerażający wiersz planów zabójstwa i zemsty zza grobu!
