Dyskordianizm powstał pod koniec lat 50. XX wieku wraz z publikacją „ Principia Discordia ”. Przywołuje Eris, grecką boginię niezgody, jako centralną postać mitologiczną. Dyskordianie są często znani również jako Erijczycy
Religia podkreśla wartość przypadkowości, chaosu i niezgody. Między innymi pierwszą zasadą dyskordianizmu jest to, że nie ma żadnych reguł.
Parodia Religia
Wielu uważa dyskordianizm za religię parodią (taką, która kpi z przekonań innych). W końcu dwaj koledzy nazywający siebie „Malaclype the Younger” i „Omar Khayyam Ravenhurst” są autorami „ Principia Discordia ” po zainspirowaniu - jak twierdzą - halucynacjami w kręgielni.
Dyskordianie mogą jednak argumentować, że akt nazywania dyskordianizmu parodią jedynie wzmacnia przesłanie dyskordianizmu. Tylko dlatego, że coś jest nieprawdziwe i absurdalne, nie czyni tego bez znaczenia. Ponadto, nawet jeśli religia jest pełna humoru, a jej pisma pełne niedorzeczności, nie oznacza to, że jej wyznawcy nie traktują jej poważnie.
Sami dyskordianie nie zgadzają się w tej sprawie. Niektórzy przyjmują to głównie jako żart, podczas gdy inni przyjmują dyskordianizm jako filozofię. Niektórzy dosłownie czczą Eris jako boginię, podczas gdy inni uważają ją jedynie za symbol przesłania religii.
Święte Chao lub Hodge-Podge
Symbolem dyskordianizmu jest Święte Chao, znane również jako Hodge-Podge. Przypomina taoistyczny symbol yin-yang, który reprezentuje zjednoczenie biegunowych przeciwieństw w jedną całość; ślad każdego elementu istnieje w drugim. Zamiast małych kółek w obrębie dwóch krzywizn yin-yang, jest pięciokąt i złote jabłko, reprezentujące porządek i chaos.
Złote jabłko jest wypisane greckimi literami „ kallisti ”, co oznacza „najpiękniejszy”. To jabłko zapoczątkowało spór między trzema boginiami, który rozstrzygnął Paryż, któremu Helena z Troi została nagrodzona za swoje kłopoty. W wyniku tego incydentu wybuchła wojna trojańska.
Według Discordian, Eris rzuciła jabłko w walkę jako zapłatę przeciwko Zeusowi za to, że nie zaprosił jej na przyjęcie.
Porządek i chaos
Religie (i ogólnie kultura) zwykle koncentrują się na uporządkowaniu świata. Chaos, a przez to nieporozumienia i inne przyczyny chaosu jest ogólnie postrzegany jako coś niebezpiecznego i najlepiej go unikać.
Dyskordianie przyjmują wartość chaosu i sprzeciwu. Uważają to za integralną część istnienia, a zatem nie należy ich lekceważyć.
Religia nie dogmatyczna
Ponieważ dyskordianizm jest religią chaosu przeciwieństwo porządku Dyskordianizm jest religią całkowicie nie dogmatyczną. Chociaż „ o Principia Discordia ” zapewnia szeroki wachlarz opowieści, interpretacja i wartość tych opowieści zależy całkowicie od Discordian. Discordian może swobodnie czerpać z tak wielu innych wpływów, jak jest to pożądane, a także wyznawać inne religie oprócz dyskordianizmu.
Ponadto żaden Discordian nie ma władzy nad innym Discordian. Niektórzy noszą karty ogłaszające swój status papieża, co oznacza takiego, który nie ma nad nim władzy. Dyskordianie często rozdają takie karty swobodnie, ponieważ termin nie ogranicza się do dyskordianów.
Discordian Sayings
Dyskordianie często używają wyrażenia „Zdrowaś Eris! Wszystkie Zdrowaś Discordia!” szczególnie w dokumentach drukowanych i elektronicznych.
Dyskordianie mają również szczególną miłość do słowa „fnord”, które jest w dużej mierze używane losowo. W Internecie często oznacza coś bezsensownego.
W trylogii powieści „ Illuminatus! ”, Która zapożycza różne dyskordiańskie idee, masy są uwarunkowane reakcją na słowo „fnord” ze strachem. Tak więc słowo to jest czasami używane żartobliwie w odniesieniu do teorii spiskowych.
