Jaka jest definicja agnostycyzmu? Agnostyk to każdy, kto nie twierdzi, że wie, że istnieją bogowie, czy nie. Niektórzy wyobrażają sobie, że agnostycyzm jest alternatywą dla ateizmu, ale ci ludzie zwykle kupują błędne pojęcie jednolitej, wąskiej definicji ateizmu. Ściśle mówiąc, agnostycyzm dotyczy wiedzy, a wiedza jest pokrewną, ale odrębną kwestią od wiary, która jest domeną teizmu i ateizmu.
Agnostyk - bez wiedzy
A oznacza bez, a gnoza oznacza wiedzę . Dlatego agnostyk: bez wiedzy, ale konkretnie bez wiedzy. Technicznie poprawne, ale rzadkie może być użycie tego słowa w odniesieniu do jakiejkolwiek innej wiedzy, na przykład: Nie wiem, czy OJ Simpson rzeczywiście zabił swoją byłą żonę .
Pomimo takich możliwych zastosowań, termin „agnostycyzm” jest używany wyłącznie w odniesieniu do jednego problemu: czy istnieją bogowie, czy nie? Ci, którzy odrzucają taką wiedzę lub nawet, że taka wiedza jest możliwa, są odpowiednio oznakowani agnostykami. Każdy, kto twierdzi, że taka wiedza jest możliwa lub że ma taką wiedzę, może być nazwany gnostics (zwróć uwagę na małe litery g ).
Tutaj gnostics nie odnosi się do systemu religijnego znanego jako gnostycyzm, ale raczej do osoby, która twierdzi, że ma wiedzę o istnieniu bogów. Ponieważ takie zamieszanie może przyjść łatwo i ponieważ na ogół nie ma potrzeby wzywania takiej etykiety, jest mało prawdopodobne, abyś kiedykolwiek zobaczył, że jest używana; jest tu przedstawione jedynie jako kontrast, aby pomóc wyjaśnić agnostycyzm.
Agnostycyzm nie oznacza, że jesteś niezdecydowany
Zamieszanie na temat agnostycyzmu często powstaje, gdy ludzie zakładają, że agnostycyzm oznacza po prostu, że dana osoba nie jest zdecydowana, czy istnieje bóg, a także, że ateizm ogranicza się do mocnego ateizmu twierdzenie, że żaden bóg nie istnieje lub nie może istnieć. Gdyby te założenia były prawdziwe, słuszne byłoby wyciągnięcie wniosku, że agnostycyzm jest czymś w rodzaju trzeciej drogi między ateizmem a teizmem. Jednak te założenia nie są prawdziwe.
Komentując tę sytuację, Gordon Stein napisał w swoim eseju Znaczenie ateizmu i agnostycyzmu :
Oczywiście, jeśli teizm jest wiarą w Boga, a ateizm jest brakiem wiary w Boga, żadna trzecia pozycja ani pośrednik nie jest możliwy. Człowiek może wierzyć lub nie wierzyć w Boga. Dlatego nasza poprzednia definicja ateizmu uniemożliwiała powszechne stosowanie agnostycyzmu w znaczeniu ani potwierdzania, ani odrzucania wiary w Boga. Dosłowne znaczenie agnostyki to takie, które uważa, że jakiś aspekt rzeczywistości jest niepoznawalny.
Dlatego agnostyk nie jest po prostu kimś, kto zawiesza osąd w danej sprawie, ale raczej tym, który zawiesza osąd, ponieważ uważa, że podmiot jest nieznany i dlatego nie można go wydać. Jest zatem możliwe, że ktoś nie uwierzy w Boga (jak Huxley nie wierzył), a jednak zawiesi osąd (tj. Będzie agnostykiem) na temat tego, czy można uzyskać wiedzę o Bogu. Taka osoba byłaby ateistycznym agnostykiem. Można również wierzyć w istnienie siły stojącej za wszechświatem, ale utrzymywać (podobnie jak Herbert Spencer), że jakakolwiek wiedza o tej sile była nieosiągalna. Taki człowiek byłby teistycznym agnostykiem.
Filozoficzny agnostycyzm
Filozoficznie agnostycyzm można opisać jako oparty na dwóch osobnych zasadach. Pierwsza zasada jest epistemologiczna, ponieważ opiera się na empirycznych i logicznych środkach zdobywania wiedzy o świecie. Druga zasada ma charakter moralny, ponieważ nalega, abyśmy mieli etyczny obowiązek nie dochodzenia roszczeń dotyczących pomysłów, których nie możemy odpowiednio poprzeć dowodami ani logiką.
Tak więc, jeśli ktoś nie może twierdzić, że wie, lub przynajmniej na pewno wie, czy istnieją bogowie, wówczas może właściwie użyć terminu agnostic, aby opisać siebie; jednocześnie osoba ta prawdopodobnie twierdzi, że błędem byłoby twierdzenie, że bogowie albo zdecydowanie istnieją, albo zdecydowanie nie istnieją. Jest to etyczny wymiar agnostycyzmu, wynikający z idei, że silny ateizm lub silny teizm po prostu nie jest uzasadniony tym, co obecnie wiemy.
Chociaż teraz mamy pojęcie, co taka osoba wie lub myśli, że wie, tak naprawdę nie wiemy, w co wierzy. Jak wyjaśnił Robert Flint w swojej książce z 1903 r. „Agnostycyzm”, agnostycyzm to:
... właściwie teorię o wiedzy, a nie o religii. Teista i chrześcijanin mogą być agnostykami; ateista może nie być agnostykiem. Ateista może zaprzeczyć, że istnieje Bóg, aw tym przypadku jego ateizm jest dogmatyczny i nie agnostyczny. Lub może odmówić uznania, że istnieje Bóg po prostu z tego powodu, że nie dostrzega żadnych dowodów na swoje istnienie i uznaje argumenty, które zostały przedstawione na dowód jego nieważności. W tym przypadku jego ateizm jest krytyczny, a nie agnostyczny. Ateista może być, i nierzadko, agnostykiem.
Jest to prosty fakt, że niektórzy ludzie nie myślą, że coś wiedzą na pewno, ale i tak wierzą. I że niektórzy ludzie nie mogą twierdzić, że wiedzą i decydują, że jest to wystarczający powód, aby nie zawracać sobie głowy wiarą. Zatem agnostycyzm nie jest alternatywą, , trzecią drogą, idącą między ateizmem a teizmem: jest to osobna kwestia kompatybilna z oboma.
Agnostycyzm zarówno dla wierzących, jak i ateistów
W rzeczywistości większość ludzi, którzy uważają się za ateistów lub teistów, może być również uzasadniona, nazywając siebie agnostykami. Na przykład wcale nie jest niczym niezwykłym, że teista jest nieugięty w swojej wierze, ale także nieugięty w tym, że ich wiara opiera się na wierze, a nie na absolutnej, niepodważalnej wiedzy.
Co więcej, pewien stopień agnostycyzmu jest widoczny u każdego teisty, który uważa, że ich bóg jest niezgłębiony lub pracy w tajemniczy sposób . Wszystko to odzwierciedla podstawowy brak wiedzy ze strony wierzący w odniesieniu do natury tego, w co twierdzą, w co wierzą. Być może nie do końca jest uzasadnione utrzymywanie silnej wiary w świetle takiej uznanej ignorancji, ale rzadko wydaje się, że ktoś to powstrzymuje.
