Wśród Hindusów vivaha lub małżeństwo jest uważane za sarira samskara, czyli sakramenty uświęcające ciało, przez które każdy człowiek musi przejść w życiu. W Indiach małżeństwa często utożsamiane są z małżeństwami aranżowanymi, szczególnie ze względu na strukturę społeczną. Jest to temat kontrowersyjny i szeroko dyskutowany.
Kiedy oglądasz skomplikowane indyjskie małżeństwa i analizujesz złożoność i wysiłek włożony w sukces, możesz zastanawiać się, jak i kiedy ta praktyka się rozpoczęła.
Co ciekawe, ostatnie badania przeprowadzone przez doktoranta Amity University w New Delhi ujawniły odkrycie, że aranżowane małżeństwa w Indiach powstały w okresie wedyjskiej historii Indii. W tym czasie ukształtowała się również ceremonia i instytucja aranżowanych małżeństw.
Hinduskie Dharmashastry
Według badań hinduskie małżeństwo wywodzi się z praw interpretowanych w Dharmashastras lub świętych tekstach, które mają swoje korzenie w Wedach, najstarszych zachowanych dokumentach z epoki wedyjskiej. Dlatego można powiedzieć, że zaaranżowane małżeństwa zyskały na znaczeniu na subkontynencie indyjskim, kiedy historyczna religia wedyjska stopniowo ustępowała klasycznemu hinduizmowi.
Mówi się, że pisma te zostały napisane przez męskich aryjskich mędrców, którzy zamieszkiwali tereny po drugiej stronie rzeki Indus, na długo przed tym, jak słowo „hinduskie” zaczęło kojarzyć się z religią. „Hindu” było po prostu rozwiniętym perskim słowem dla ludzi, którzy mieszkali po drugiej stronie rzeki „Indus” lub „Indu”.
Prawa Manu Samhity
Wiadomo, że Manu Samhita, który został napisany około 200 rpne, ustanowił prawa małżeńskie, które są przestrzegane nawet dziś. Manu, jeden z najbardziej wpływowych interpretatorów tych pism świętych, udokumentował Manu Samhitę. Tradycyjnie akceptowane jako jedna z dodatkowych broni Wed, Prawa Manu lub Manava Dharma Shastra to jedna ze standardowych książek w kanonie hinduskim, przedstawiająca normy życia domowego, społecznego i religijnego w Indiach.
Cztery cele życia
Teksty te wymieniają cztery główne cele życia hinduskiego: Dharma, Artha, Kama i Moksha. Dharma reprezentowała harmonię między „doczesnymi interesami a duchową wolnością”. Artha odnosiła się do „instynktu przejmującego i oznaczała radość człowieka z bogactwa”. Kama reprezentował instynktownie i był związany z zaspokajaniem emocjonalnych, seksualnych i estetycznych potrzeb człowieka. Moksza reprezentowała koniec życia i urzeczywistnienie wewnętrznej duchowości w człowieku.
Cztery etapy życia
Dalej wspomina, że te cztery cele życia miały zostać osiągnięte poprzez prowadzenie życia w czterech etapach, które były - „ bhramacharya, grhastha, vanaspratha i samnyasa ”. Drugi etap grhastha dotyczył małżeństwa i obejmował cele dharmy, potomstwa i seks. Wedy i Smritis dały zatem autentyczny pisemny fundament instytucji małżeństwa. Ponieważ Wedy i Manu Samhita są najwcześniejszymi dostępnymi dokumentami, można stwierdzić, że małżeństwo rozpoczęło się z tą erą.
Cztery kasty hinduskie
Prawo Manu podzieliło społeczeństwo na cztery kasty: bramin, ksatrija, vaisna i sudry. W Indiach utrzymanie systemu kastowego zależy od systemu aranżowanych małżeństw. Kasta jest ważnym wyznacznikiem w aranżowanym małżeństwie. Manu uznał możliwość małżeństwa z następną niższą kastą za zrodzenie legalnych dzieci, ale potępił małżeństwo Aryjczyka z kobietą z niższej kasty. Endogamia (zasada wymagająca małżeństwa w ramach określonej grupy społecznej lub pokrewieństwa) była regułą rządzącą społeczeństwem hinduskim, ponieważ wierzono, że małżeństwo poza kastą spowoduje poważne zanieczyszczenie rytuałów.
Hinduskie rytuały ślubne
Hinduska ceremonia małżeństwa jest zasadniczo wedyjską yajną lub ofiarą ognistą, w której bóstwa aryjskie przywoływane są w archaicznym stylu indo-aryjskim. Głównym świadkiem hinduskiego małżeństwa jest bóstwo ogniste lub Agni, a zgodnie z prawem i tradycją żadne hinduskie małżeństwo nie jest uważane za kompletne, chyba że w obecności Świętego Ognia, a panna młoda i pan młody dokonali wokół niego siedmiu okrążeń razem. Wedy szczegółowo przedstawiają rytualne znaczenie ceremonii weselnej. Siedem ślubów hinduskiego małżeństwa jest również wspomnianych w tekstach wedyjskich.
8 form małżeństwa
To Wedy opisały osiem form małżeństw w hinduizmie: Brahma, Prajapatya, Arsa, Daiva, Asuras, Gandharva, Rakshasas i Pisaka. Pierwsze cztery formy małżeństw połączone razem można zaklasyfikować jako małżeństwa aranżowane, ponieważ formy te aktywnie angażują rodziców. To oni decydują o pana młodego, a panna młoda nie ma nic do powiedzenia w małżeństwie, cechy charakterystyczne dla aranżowanych małżeństw praktykowanych wśród Hindusów.
Rola astrologii w aranżowanym małżeństwie
Hindusi wierzą w astrologię. Horoskopy potencjalnej pary muszą zostać przeanalizowane i „odpowiednio dopasowane”, aby mogło dojść do zawarcia małżeństwa. Astrologia hinduska, system, który powstał w starożytnych Indiach, została udokumentowana przez mędrców w pismach wedyjskich. Geneza zaaranżowanych małżeństw w Indiach i ich dostojnej przeszłości wynika z niesamowitej specyfiki astrologii wedyjskiej.
Tak więc ewolucja aranżowanych małżeństw była procesem stopniowym, którego korzenie sięgają okresu wedyjskiego. Okres przed nim, tj. Cywilizacja doliny Indusu, nie ma pisemnych pism świętych ani skryptów dotyczących tego okresu. Dlatego istnieje ogromna potrzeba rozszyfrowania scenariusza cywilizacji Indus, aby mieć pojęcie o społeczeństwie i zwyczajach małżeńskich tego okresu, aby otworzyć możliwości dalszych badań.
