Żołądź jest symbolem siły i mocy. Jesienią te maleńkie, ale wytrzymałe bryłki spadają z dębów i lądują na ziemi. Większość zostanie zjedzona przez dziką zwierzynę, ale niewielu przeżyje, tworząc wiosnę nowe drzewo. Ponieważ żołądź pojawia się tylko na w pełni dojrzałym dębie, często jest uważany za symbol cierpliwości potrzebnej do osiągnięcia celów przez długi czas. Reprezentuje wytrwałość i ciężką pracę.
Czy wiedziałeś?
- W wielu kulturach dąb jest święty i często wiąże się z legendami o bóstwach, które wchodzą w interakcje ze śmiertelnikami
- Wszystkie plemiona Celtów, Rzymian, Greków i Krzyżaków miały legendy związane z potężnym dębem; w szczególności był związany z bóstwami, które kontrolowały grzmoty, błyskawice i burze.
- Żołądź jest symbolem siły i mocy, a także wytrwałości i ciężkiej pracy.
W wielu kulturach dąb jest święty i często wiąże się z legendami o bóstwach, które wchodzą w interakcje ze śmiertelnikami. W całej historii większość głównych cywilizacji w Europie utrzymywała dąb jako bardzo czczone drzewo i było związane z bóstwami w wielu panteonach. Wszystkie plemiona Celtów, Rzymian, Greków i Krzyżaków miały legendy związane z potężnym dębem. Zazwyczaj dąb był spokrewniony z bóstwami, które kontrolowały grzmoty, błyskawice i burze.
DavidPrahl / Getty Images W nordyckiej legendzie Thor znalazł schronienie przed gwałtowną burzą, siedząc pod potężnym dębem. Dzisiaj ludzie w niektórych krajach nordyckich uważają, że żołędzie na parapecie chronią dom przed uderzeniem pioruna. W niektórych częściach Wielkiej Brytanii młode kobiety stosowały zwyczaj noszenia żołędzi na sznurku na szyi. Uważano, że był to talizman przeciwko przedwczesnemu starzeniu się.
Uważa się, że druidzi odprawiali rytuały w gajach dębowych iz pewnością jemioła znajdowała się na dębach. Według legendy jemioła wskazywała, że bóg zatrzymał się przez uderzenie pioruna w drzewo. Z pewnością dęby wydają się być bardziej podatne na uderzenia pioruna niż inne drzewa, chociaż może to być spowodowane tym, że często jest to najwyższe drzewo w okolicy.
David Clarke / Getty Images Autor i artysta Carl Blackburn pisze,
„Jedną z rzeczy, które wydają się wiązać ze sobą wiele starożytnego szacunku dla dębu, jest błyskawica ... Ponieważ dąb jest zwykle jednym z najwyższych drzew w lesie, jest dobrze znany jako drzewo najbardziej podatne na uderzenia pioruna. Kiedyś uderzony, nadal będzie się rozwijał. Druidzi wierzyli, że kiedy jemioła wyrosła na dębie, była magiczna i święta została tam umieszczona przez uderzenie pioruna, a zatem była najpotężniejszą ze wszystkich jemioły, która wyrosła w las. Jemioła została wycięta z dębu przez białego kapłana w płaszczu ze złotym sierpem i złożone dwa białe byki. Ceremonia religijna zakończyła się wydaniem eliksiru, który miał wyleczyć bezpłodność i być antidotum na wszystkie trucizny ”.
Władcy często nosili korony z liści dębu, jako symbol ich połączenia z boskością. W końcu, jeśli ktoś był żywym bogiem, uosobieniem boga na ziemi, należało spojrzeć na tę rolę. Rzymscy generałowie otrzymali dębowe korony po powrocie zwycięskim z bitwy, a liść dębu jest nadal używany jako symbol przywództwa w wojsku.
Paul Kendall z Trees For Life mówi:
„Być może ze względu na wielkość i obecność dębu znaczna część jego folkloru dotyczy konkretnych, pojedynczych dębów. Wiele parafii zawierało to, co stało się znane jako Dąb Ewangelii, wybitne drzewo, przy którym czytano część Ewangelii podczas Bicia wiosenne ceremonie Bounds w Rogantide W Somerset stoją dwa bardzo stare dęby Gog i Magog (nazwane od ostatnich olbrzymów płci męskiej i żeńskiej przemierzających Wielką Brytanię), które są rzekomo pozostałościami wyłożonej dębem szlaku procesyjnego aż do pobliski Glastonbury Tor. Major Oak w Sherwood Forest jest rzekomo drzewem, na którym Robin Hood i jego Merry Men wykluli swoje działki, i jest teraz popularną atrakcją turystyczną (chociaż to konkretne drzewo prawdopodobnie nie pochodzi z XVI wieku). ”
Około panowania króla Henryka VIII dąb stał się popularny dzięki budowie domów dla bogatych. Zarządzane lasy dębowe w Szkocji dostarczyły tysiące kawałków drewna do wykorzystania w Londynie i innych angielskich miastach. Kora została również wykorzystana do stworzenia barwnika, który został użyty w tuszu.
Dziś wielu współczesnych pogan i wiccan nadal czci dąb. Znajduje się w symbolach celtyckiego Ogham, a współcześni druidzi wciąż celebrują swoją moc.
