Antyligia jest przeciwieństwem religii, przekonań religijnych i instytucji religijnych. Może przybierać formę pozycji jednostki lub może być pozycją ruchu lub grupy politycznej. Czasami definicja antyreligii jest rozszerzana i obejmuje ogólnie sprzeciw wobec nadprzyrodzonych przekonań; jest to bardziej zgodne z ateizmem niż z teizmem, a zwłaszcza z krytycznym ateizmem i nowym ateizmem.
Antyligia różni się od ateizmu i teizmu
Antyligia różni się zarówno od ateizmu, jak i teizmu. Osoba, która jest teistą i wierzy w istnienie boga, może być antyreligijna i być przeciwna zorganizowanej religii i publicznemu wyrażaniu przekonań religijnych. Ateiści, którzy nie wierzą w istnienie boga, mogą być wyznawcami religii lub antyreligijnymi. Chociaż mogą nie wierzyć w boga, mogą być tolerancyjni wobec różnorodnych przekonań i nie sprzeciwiać się ich praktyce lub wyrażaniu. Ateista może popierać wolność praktyk religijnych lub być antyreligijny i dążyć do wyeliminowania go ze społeczeństwa.
Antyliligia i antyklerykalizm
Antyligia jest podobna do antyklerykalizmu, który koncentruje się przede wszystkim na przeciwstawianiu się instytucjom religijnym i ich władzy w społeczeństwie. Antyligia koncentruje się na religii w ogóle, niezależnie od tego, ile władzy ma lub nie ma. Możliwe jest bycie antyklerykalnym, ale nie antyreligijnym, ale ktoś, kto jest antyreligijny, prawie na pewno byłby antyklerykalny. Jedynym sposobem, aby antyreligia nie była antyklerykalna, jest sytuacja, w której przeciwna religia nie ma duchowieństwa ani instytucji, co w najlepszym wypadku jest mało prawdopodobne.
Ruchy antyreligijne
Rewolucja Francuska była zarówno antyklerykalna, jak i antyreligijna. Przywódcy dążyli najpierw do przełamania władzy Kościoła katolickiego, a następnie do ustanowienia państwa ateistycznego.
Komunizm praktykowany przez Związek Radziecki był antyreligijny i atakował wszystkie wyznania na ich rozległym terytorium. Obejmowały one konfiskatę lub zniszczenie budynków i kościołów chrześcijan, muzułmanów, Żydów, buddystów i szamanistów. Stłumili publikacje religijne i uwięzili lub stracili duchownych. Ateizm był wymagany do zajmowania wielu stanowisk rządowych.
Albania zakazała wszelkiej religii w latach 40. XX wieku i ustanowiła państwo ateistyczne. Członkowie duchowieństwa zostali wygnani lub prześladowani, publikacje religijne zostały zakazane, a majątek kościelny skonfiskowany.
W Chinach partia komunistyczna zabrania swoim członkom praktykowania religii podczas sprawowania urzędu, ale konstytucja Chin z 1978 r. Chroni prawo do wiary w religię, a także prawo do niewiary. Okres rewolucji kulturalnej w latach 60. obejmował prześladowania religijne, ponieważ wiara wyznaniowa była postrzegana jako sprzeczna z maoistowskim myśleniem i należało ją wyeliminować. Wiele świątyń i relikwii zostało zniszczonych, chociaż nie było to częścią oficjalnej polityki
W Kambodży w latach siedemdziesiątych Czerwoni Khmerzy zdelegalizowali wszystkie religie, starając się zwłaszcza wyeliminować buddyzm Theravada, ale także prześladować muzułmanów i chrześcijan. Zginęło prawie 25 000 mnichów buddyjskich. Ten antyreligijny element był tylko częścią radykalnego programu, który spowodował śmierć milionów ludzi z powodu głodu, pracy przymusowej i masakr.
