13 zasad wiary żydowskiej

Napisane w XII wieku przez rabina Mosze ben Maimona, znanego również jako Majmonides lub Rambam, trzynaście zasad wiary żydowskiej ( Shloshah Asar Ikkarim) uważa się za „podstawowe prawdy naszej religii i jej samych fundamentów” Traktat ten znany jest również jako Trzynaście Atrybutów Wiary lub Trzynaście Wyznań

Zasady

Napisane w ramach komentarza rabina do Miszny w Sanhedrynie 10, są to Trzynaście Zasad, które są uważane za rdzeń judaizmu, a szczególnie w społeczności prawosławnej.

1. Wiara w istnienie Boga, Stwórcy.
2. Wiara w absolutną i niezrównaną jedność Boga.
3. Wiara, że ​​Bóg jest bezcielesny. Na Boga nie będą miały wpływu żadne zdarzenia fizyczne, takie jak ruch, odpoczynek, mieszkanie.
4. Wiara, że ​​Bóg jest wieczny.
5. Konieczność czczenia Boga i żadnych fałszywych bogów; wszelka modlitwa powinna być skierowana tylko do Boga.
6. Wiara, że ​​Bóg komunikuje się z człowiekiem poprzez proroctwo i że to proroctwo jest prawdziwe.
7. Wiara w prymat proroctwa Mojżesza naszego nauczyciela.
8. Wiara w boskie pochodzenie Tory - zarówno Pisemnej, jak i Ustnej ( Talmud ).
9. Wiara w niezmienność Tory.
10. Wiara w wszechwiedzę i opatrzność Boga, że ​​Bóg zna myśli i czyny człowieka.
11. Wiara w boską nagrodę i zapłatę.
12. Wiara w nadejście Mesjasza i ery mesjańskiej.
13. Wiara w zmartwychwstanie umarłych.

Trzynaście zasad kończy się następująco:

„Kiedy wszystkie te fundamenty zostaną doskonale zrozumiane i uwierzone przez człowieka, wchodzi on do wspólnoty Izraela i ktoś jest zobowiązany go kochać i litować się Ale jeśli ktoś wątpi w którąkolwiek z tych podstaw, opuszcza wspólnotę [Izraela], zaprzecza podstawom i nazywa się sekciarzem, apikores ... Należy go nienawidzić i zniszczyć. ”

Według Majmonidesa każdy, kto nie wierzył w Trzynaście Zasad i żył zgodnie z nim, miał zostać uznany za heretyka i traci swoją część w Olam ha'Ba ( nadchodzącym świecie) .

Spór

Chociaż Majmonides oparł te zasady na źródłach talmudycznych, zostały one uznane za kontrowersyjne, gdy po raz pierwszy zaproponowano. Według Menachema Kellnera w „Dogmach w średniowiecznej myśli żydowskiej” zasady te były ignorowane przez większą część okresu średniowiecza dzięki krytyce rabina Hasdai Crescasa i rabina Josepha albo za zminimalizowanie wymogu przyjęcia całej Tory i jej 613 przykazania ( micwot ).

Na przykład Zasada 5, imperatyw wielbienia Boga wyłącznie bez pośredników. Jednak wiele modlitw pokutnych odmawianych w dni postne i podczas Wielkich Świąt, a także część Shalom Alejchem, śpiewana przed wieczornym szabatowym posiłkiem, skierowana jest do aniołów. Wielu rabinicznych przywódców zgodziło się prosić aniołów, aby wstawiali się za Bogiem, a jeden przywódca żydostwa babilońskiego (między VII a XI w.) Stwierdził, że anioł może nawet wypełnić modlitwę i prośbę danej osoby bez konsultacji z Bogiem ( Ozar ha'Geonim, Szabat 4-6).

Co więcej, zasady dotyczące Mesjasza i zmartwychwstania nie są powszechnie akceptowane przez konserwatywny i reformowany judaizm, i są to zwykle dwie najtrudniejsze zasady dla wielu. Ogólnie rzecz biorąc, poza Ortodoksją, zasady te są postrzegane jako sugestie lub opcje prowadzenia żydowskiego życia.

Zasady religijne w innych wyznaniach

Co ciekawe, religia mormońska ma zestaw trzynastu zasad skomponowanych przez Johna Smitha, a Wiccans również ma zestaw trzynastu zasad.

Uwielbienie zgodnie z zasadami

Oprócz życia według tych 13 zasad wiele zborów recytuje je w poetyckim formacie, zaczynając od słów „Wierzę ...” ( Ani ma'amin ) codziennie po porannych nabożeństwach w synagodze.

Również poetycki Yigdal oparty na Trzynastu Zasadach śpiewany jest w piątkowe wieczory po zakończeniu nabożeństwa szabasowego. Został skomponowany przez Daniela ben Judah Dayyana i ukończony w 1404 roku.

Podsumowując judaizm

W Talmudzie znajduje się historia, która jest często opowiadana, gdy ktoś jest proszony o streszczenie istoty judaizmu. W I wieku pne wielki mędrzec Hillel został poproszony o podsumowanie judaizmu, stojąc na jednej nodze. Odpowiedział:

„Z pewnością! Co jest wam nienawistne, nie róbcie bliźniemu. To jest Tora. Reszta to komentarz, a teraz idźcie studiować” ( Talmud Szabat 31a).

Stąd, w swej istocie, judaizm zajmuje się dobrobytem ludzkości, chociaż szczegółami indywidualnego systemu wierzeń każdego Żyda jest komentarz.