Tenrikyo jest religią monoteistyczną wywodzącą się z Japonii. Jego główną zasadą jest dążenie do stanu zwanego Radosnym Życiem, które uważa się za pierwotny i zamierzony stan ludzkości. Założony w XIX wieku jest powszechnie uważany za nowy ruch religijny.
Początki Tenrikyo
Zwolennicy Tenrikyo opisują swoje bóstwo jako God the Parent, z imieniem Tenri-O-no-Mikoto. Rodzicielskie wyobrażenia podkreślają miłość, jaką bóstwo ma dla swoich dzieci (ludzkości). Podkreśla także status rodzeństwa, który wszyscy ludzie mają ze sobą.
Tenrikyo zostało założone przez Oyasamę, który urodził się Miki Nakayama. W 1838 r. Miała objawienie i mówi się, że jej umysł został zastąpiony myślą Boga Ojca.
Tak więc jej słowa i czyny były słowami i czynami Boga-Ojca, a ona mogła uczyć innych, jak postępować zgodnie z Radosnym Życiem. Mieszkała w tym stanie przez kolejne pięćdziesiąt lat, zanim umarła w wieku dziewięćdziesięciu lat.
The Ofudesaki
Oyasama napisał „ Ofudesaki, The Tip of the Writing Brush ”. Jest to podstawowy tekst duchowy dla Tenrikyo. Uważa się, że „wziąłaby pędzel do pisania”, ilekroć Bóg Rodzic miał wiadomość, którą mógł wysłać przez nią. Tom napisany jest w 1711 częściach, które głównie wykorzystują wersety waka .
Podobnie jak haiku, waka są zapisane w sylabie. Zamiast trzy-liniowego wzoru sylaby 5-7-5 haiku, waka jest napisana w pięciu wierszach i używa wzoru sylaby 5-7-5-7-7. Mówi się, że tylko dwa wersety w „ Ofudesaki ” nie używają waka.
Stowarzyszenie z Shinto
Tenrikyo był przez pewien czas uznawany za sektę Shinto w Japonii. Było to konieczne ze względu na wzajemne relacje między rządem a religią w Japonii, aby wyznawcy nie byli prześladowani za swoje przekonania.
Kiedy system państwowego sintoizmu został zdemontowany po II wojnie światowej, Tenrikyo ponownie zostało uznane za religię niezależną. W tym samym czasie usunięto wiele wpływów buddyjskich i sintoistycznych. Nadal stosuje szereg praktyk, na które kultura japońska wyraźnie ma wpływ.
Codzienne praktyki
Myśli skoncentrowane na sobie są uważane za sprzeczne z Radosnym Życiem. Źle odwodzą ludzi od tego, jak powinni się właściwie zachowywać i cieszyć życiem.
Hinikishin jest bezinteresownym i wdzięcznym działaniem, które można wykazać innym ludziom. Pomaga to pozbyć się egocentrycznych myśli, celebrując miłość Boga-Rodzica poprzez pomoc innym członkom ludzkości.
Miłość i życzliwość od dawna są praktyką wśród wyznawców Tenrikyo. Odnotowano ich rozwój sierocińców i szkół dla niewidomych, choć nadal był związany z Shinto. To poczucie dawania i polepszenia świata jest kontynuowane do dziś. Wielu praktykujących Tenrikyo zbudowało szpitale, szkoły, domy dziecka i odegrało kluczową rolę w programach pomocy ofiarom katastrof.
Zachęca się również wyznawców do pozostania optymistą w obliczu trudności, kontynuowania wysiłków bez skargi i osądu. Często zdarza się, że ci, którzy podążają za Tenrikyo, również mają wyznania buddyjskie lub chrześcijańskie.
Dziś Tenrikyo ma ponad dwa miliony obserwujących. Większość mieszka w Japonii, choć rozprzestrzenia się, a misje odbywają się w Azji Południowo-Wschodniej, a także w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie.
