Jedną z popularnych idei jest rozróżnienie między dwoma różnymi sposobami relacji z boskością lub świętością: religią i duchowością. Religia opisuje społeczne, publiczne i zorganizowane środki, za pomocą których ludzie odnoszą się do tego, co święte i boskie, podczas gdy duchowość opisuje takie relacje, gdy zachodzą one prywatnie, osobiście, a nawet na różne sposoby.
Czy takie rozróżnienie jest ważne?
Odpowiadając na te pytania, należy pamiętać, że zakłada on opisanie dwóch zasadniczo różnych rodzajów rzeczy. Chociaż opisuję je jako różne sposoby odnoszenia się do tego, co boskie i święte, już teraz wprowadzam do dyskusji moje własne uprzedzenia. Wielu (jeśli nie większość) z tych, którzy próbują wprowadzić takie rozróżnienie, nie opisuje ich jako dwóch aspektów tego samego; zamiast tego powinny to być dwa zupełnie różne zwierzęta.
Popularne jest, szczególnie w Ameryce, aby całkowicie oddzielić duchowość od religii. To prawda, że istnieją różnice, ale jest też wiele problematycznych różnic, które ludzie starają się wprowadzić. Zwłaszcza zwolennicy duchowości często twierdzą, że wszystko, co złe, leży w religii, podczas gdy wszystko, co dobre, można znaleźć w duchowości. Jest to samoobsługowe rozróżnienie, które maskuje naturę religii i duchowości.
Religia a duchowość
Jedna wskazówka, że jest coś podejrzanego w tym rozróżnieniu, przychodzi, gdy spojrzymy na radykalnie różne sposoby, w jakie ludzie próbują zdefiniować i opisać to rozróżnienie. Rozważ te trzy definicje zaczerpnięte z Internetu:
- Religia jest instytucją ustanowioną przez człowieka z różnych powodów. Wywieraj kontrolę, wpajaj moralność, ego uderzeń czy cokolwiek innego. Zorganizowane, ustrukturyzowane religie prawie usuwają boga z równania. Wyznajesz swoje grzechy członkom duchowieństwa, chodzisz do skomplikowanych kościołów, aby się modlić, mówiono ci, co i kiedy ma się modlić. Wszystkie te czynniki usuwają cię z boga. Duchowość rodzi się w człowieku i rozwija się w nim. Może być rozpoczęty przez religię lub może zostać rozpoczęty przez objawienie. Duchowość obejmuje wszystkie aspekty życia człowieka. Duchowość jest wybierana, podczas gdy religia jest często wymuszona. Bycie duchowym jest dla mnie ważniejsze i lepsze niż bycie religijnym.
- Religia może być wszystkim, czego pragnie osoba praktykująca. Z drugiej strony duchowość jest definiowana przez Boga. Ponieważ religia jest zdefiniowana przez człowieka, religia jest manifestacją ciała. Ale duchowość, zgodnie z definicją Boga, jest przejawem Jego natury.
- Prawdziwa duchowość to coś, co znajduje się głęboko w nas samych. To jest twój sposób kochania, akceptowania i relacji ze światem i ludźmi wokół ciebie. Nie można go znaleźć w kościele lub przez wiarę w określony sposób.
Te definicje są nie tylko różne, są niezgodne! Dwa definiują duchowość w sposób, który uzależnia ją od jednostki; jest to coś, co rozwija się w osobie lub znajduje się głęboko w sobie. Drugi jednak definiuje duchowość jako coś, co pochodzi od Boga i jest definiowane przez Boga, podczas gdy religia jest wszystkim, czego dana osoba sobie życzy. Czy duchowość pochodzi od Boga, a religia od człowieka, czy jest na odwrót? Skąd takie rozbieżne poglądy?
Co gorsza, znalazłem trzy powyższe definicje skopiowane na liczne strony internetowe i posty na blogach, próbując promować duchowość nad religią. Osoby wykonujące kopiowanie ignorują źródło i lekceważą fakt, że są ze sobą sprzeczne!
Możemy lepiej zrozumieć, dlaczego pojawiają się takie niekompatybilne definicje (każdy przedstawiciel ilu, wielu innych definiuje terminy), obserwując, co ich łączy: oczernianie religii. Religia jest zła. Religia polega na ludziach kontrolujących inne osoby. Religia dystansuje cię od Boga i od świętości. Duchowość, czymkolwiek ona naprawdę jest, jest dobra. Duchowość to prawdziwa droga do Boga i świętości. Duchowość jest właściwą rzeczą, na której można skoncentrować swoje życie.
Problematyczne różnice między religią a duchowością
Jednym z głównych problemów z próbami oddzielenia religii od duchowości jest to, że ta pierwsza jest obarczona wszystkim, co negatywne, podczas gdy druga jest wywyższona we wszystkim, co pozytywne. Jest to całkowicie samolubny sposób podejścia do problemu i coś, co słyszy się tylko od tych, którzy opisują siebie jako duchowych. Nigdy nie słyszysz, jak osoba wyznająca wyznanie religijne oferuje takie definicje, a ludzie religijni nie szanują sugerowania, że pozostaną w systemie pozbawionym jakichkolwiek pozytywnych cech.
Innym problemem związanym z próbami oddzielenia religii od duchowości jest ciekawy fakt, że nie widzimy jej poza Ameryką. Dlaczego ludzie w Europie są religijni lub niereligijni, ale Amerykanie mają tę trzecią kategorię zwaną duchową? Czy Amerykanie są wyjątkowi? Czy raczej wyróżnienie jest tak naprawdę produktem amerykańskiej kultury?
W rzeczywistości tak właśnie jest. Sam ten termin zaczął być stosowany często dopiero po latach 60. XX wieku, kiedy doszło do powszechnych buntów przeciwko każdej formie zorganizowanej władzy, w tym zorganizowanej religii. Uważano, że każdy establishment i każdy system władzy jest skorumpowany i zły, w tym religijne.
Jednak Amerykanie nie byli gotowi całkowicie porzucić religii. Zamiast tego stworzyli nową kategorię, która wciąż była religijna, ale która nie obejmowała już tych samych tradycyjnych autorytetów.
Nazywali to duchowością. Rzeczywiście, stworzenie kategorii duchowej może być postrzegane jako kolejny krok w długim amerykańskim procesie prywatyzacji i personalizacji religii, coś, co miało miejsce stale w całej historii Ameryki.
Nic dziwnego, że sądy w obu Amerykach nie uznały żadnej istotnej różnicy między religią a duchowością, stwierdzając, że programy duchowe są tak podobne do religii, że naruszałoby to ich prawa zmuszania ludzi do uczestnictwa w nich (jak na przykład w przypadku Anonimowych Alkoholików) . Przekonania religijne tych grup duchowych niekoniecznie prowadzą ludzi do takich samych wniosków jak religie zorganizowane, ale to nie czyni ich mniej religijnymi.
Ważne rozróżnienia między religią a duchowością
Nie oznacza to, że w ogóle pojęcie duchowości nie ma nic ważnego, tylko że rozróżnienie między duchowością a religią jest w ogóle nieważne. Duchowość jest formą religii, ale prywatną i osobistą formą religii. Tak więc właściwym rozróżnieniem jest duchowość i zorganizowana religia.
Widzimy to w tym, jak mało (jeśli w ogóle) ludzie opisują jako charakteryzującą duchowość, ale która nie scharakteryzowała również aspektów tradycyjnej religii. Osobiste poszukiwania Boga? Zorganizowane religie zrobiły wiele miejsca dla takich misji. Osobiste rozumienie Boga? Religie zorganizowane w dużym stopniu polegały na wglądzie mistyków, chociaż starały się także ograniczyć swoje wpływy, aby nie zakołysać łodzią zbyt szybko i zbyt szybko.
Co więcej, niektóre negatywne cechy powszechnie przypisywane religii można również znaleźć w tak zwanych systemach duchowych. Czy religia zależy od księgi zasad? Anonimowi Alkoholicy opisują się raczej jako duchowi niż religijni i mają taką książkę. Czy religia zależy od zbioru pisemnych objawień od Boga, a nie od osobistej komunikacji? Kurs Cudów jest książką takich objawień, od których ludzie powinni się uczyć i uczyć.
Należy zauważyć, że wiele negatywnych rzeczy, które ludzie przypisują religiom, są w najlepszym razie cechami niektórych form niektórych religii (zwykle judaizmu, chrześcijaństwa i islamu), ale nie innych religii (takich jak taoizm czy buddyzm ). Być może dlatego tak wiele duchowości pozostaje przywiązanych do tradycyjnych religii, jak próby złagodzenia ich twardszych krawędzi. Mamy zatem duchowość żydowską, chrześcijańską i muzułmańską.
Religia jest duchowa, a duchowość jest religijna. Jeden z nich jest bardziej osobisty i prywatny, a drugi zawiera publiczne rytuały i zorganizowane doktryny. Linie między jednym a drugim nie są jasne i wyraźne. Wszystkie są punktami w spektrum systemów wierzeń zwanych religią. Ani religia, ani duchowość nie są lepsze ani gorsze od innych; ludzie, którzy próbują udawać, że istnieje taka różnica, oszukują samych siebie.
