Religia w Indonezji

Główną religią Indonezji jest islam, choć rząd oficjalnie uznaje sześć różnych religii: islam, protestantyzm, katolicyzm, hinduizm, buddyzm i konfucjanizm. Niewielu z nich praktykowanych jest w dowolnym miejscu w Indonezji w tradycyjnej formie, ponieważ były one pod silnym wpływem obecności innych światowych religii, rdzennych wierzeń i praktyk kulturowych.

Najważniejsze fakty: religia w Indonezji

• Indonezja jest 87% muzułmaninem, ale rząd uznaje islam, protestantyzm, katolicyzm, hinduizm, buddyzm i konfucjanizm za religie oficjalne.
• Buddyzm i hinduizm przybyły z Indii, a konfucjanizm przybył z Chin już w II wieku naszej ery
• Islam jest najczęściej praktykowaną religią w Indonezji i odegrał ważną rolę w ruchu niepodległościowym w XX wieku.
• Portugalczycy, a później Holendrzy sprowadzili chrześcijaństwo do Indonezji poprzez kolonizację.

Każdy obywatel Indonezji jest zobowiązany do posiadania i posiadania dowodu tożsamości z jedną z sześciu oficjalnie uznanych religii wskazanych w określonym miejscu, chociaż obywatele mogą pozostawić tę sekcję pustą, jeśli chcą. Obywatele nie mogą jednak wymienić ateizmu ani agnostycyzmu, ponieważ państwo też tego nie uznaje, a bluźnierstwo jest nielegalne i podlega karze prawnej.

Religie w Indonezji rozwijały się raczej regionalnie niż narodowo, ponieważ współczesna Indonezja nie była ani zjednoczona, ani niezależna do 1949 r. Regiony tego kraju, w tym Jawa, Sumatra, Bali, Lombok i inne, mają podobne, ale odrębne historie religijne. Narodowe motto Indonezji Unity in Diversity, jest odzwierciedleniem różnic w religii i kulturze. Dla ułatwienia zrozumienia w niniejszym artykule użyto terminu Indonezja do regionu geograficznego, który historycznie był domem dla wielu narodów i cywilizacji.

islam

Indonezja jest największym krajem islamskim na świecie, a ponad 87% populacji to muzułmanie. Z tej grupy ludzi ponad 99% identyfikuje się raczej jako sunnici niż szyici.

Indonezyjscy muzułmanie wykonują modlitwę Eid Al-Fitr na „morzu piasków” na plaży Parangkusumo w dniu 6 lipca 2016 r. W Yogyakarta, Indonezja. Eid Al-Fitr oznacza koniec Ramadanu, podczas którego muzułmanie w krajach na całym świecie spędzają czas z rodziną, ofiarowują prezenty i często przekazują pieniądze na cele charytatywne. Ulet Ifansasti / Getty Images

Pierwsze zarejestrowane dowody obecności islamu w Indonezji pochodzą z VIII wieku, w ciągu stu lat od ustanowienia islamu jako religii. W XIII wieku islam był mocno zakorzeniony w silnych królestwach muzułmańskich, z których pierwsze znajdowało się na północnej Sumatrze. Islam rozwijał się osobno w regionach Jawy i Sumatry, ale podążał podobnym wzorem, jednocząc społeczności przybrzeżne, zanim powoli rozprzestrzenił się w głąb lądu.

Na Sumatrze rozprzestrzenianie się islamu zostało zorganizowane głównie przez elitarnych kupców w wyniku gwałtownego handlu pieprzem, podczas gdy Java przypisuje rozprzestrzenianie się islamu obecności Wali Sanga (dziewięciu świętych lub apostołów), złożonej z arabskich, chińskich, Hindusi i Jawajczycy. Groby Wali Sanga stały się miejscem pielgrzymek dla wierzących, chociaż należy zauważyć, że cześć grobów nie jest akceptowaną praktyką sunnicką, która demonstruje wpływ religii zewnętrznych i autochtonicznych systemów wiary.

W XIV wieku kupcy i sułtani tworzący klasę wyższą w Indonezji byli prawie całkowicie muzułmanami. Elitarne rodziny wysyłały młodych chłopców na edukację w Koranie, a także hodowli i handlu. Uczniowie podróżowali z jednej szkoły do ​​drugiej, wzdłuż linii przywódców religijnych, co stworzyło silną sieć społecznościową. Rodziny w tej sieci często zawarły małżeństwa, aby utrzymać więzi w społeczności.

Przez stulecia indonezyjscy muzułmanie ukończyli hadżdż lub pielgrzymkę do Mekki, a wielu z tych pielgrzymów zaczęło podróżować do Egiptu w celu dalszego kształcenia. Te religijne pielgrzymki wzmocniły więzi między Indonezją a Bliskim Wschodem.

Ponowne pojawienie się islamu w Indonezji odegrało ważną rolę w ruchu niepodległościowym w pierwszych czterech dekadach XX wieku. Aktywiści polityczni, kupcy i przywódcy religijni znaleźli wspólny grunt we wspólnych przekonaniach, których używali jako platformy dla niepodległości i autonomii po drugiej wojnie światowej.

Obecność islamu we współczesnej Indonezji jest oczywista, ponieważ przeważająca większość populacji identyfikuje się jako muzułmanin. Większość ta przejawia się w sprawach publicznych i rządzie, a także w życiu społecznym i prywatnym. Historycznie islam był potężną siłą jednoczącą ludzi i nadal wpływa na współczesne życie polityczne i społeczne

Konfucjanizm

Chociaż mniej niż 1% Indonezyjczyków identyfikuje się jako wyznawców konfucjanizmu, nadal jest uznawana za religię usankcjonowaną przez państwo. W innych częściach świata konfucjanizm jest uważany raczej za kodeks postępowania i system hierarchii niż religię, ale życie codzienne i inne praktyki religijne są pod silnym wpływem konfucjanizmu, który przybył do Indonezji przez Chiny około III wieku naszej ery

Indonezyjski chińczyk modli się podczas Chińskich nowy rok świętowań przy Dharma Bhakti świątynią na Luty 8, 2016 w Dżakarta, Indonezja. Oscar Siagian / Getty Images

Starożytne imperium morskie Srivijaya w dzisiejszej Indonezji i niektórych częściach Malezji rozwinęło silne stosunki gospodarcze i polityczne z Chinami, handlując ziołami i przyprawami do porcelany i jedwabiu, a praktykę religijną handlowano jako produkt uboczny.

Chińczycy wierzyli, że imperium Chin jest Królestwem Środkowym, wokół którego wszystko inne zostało zbudowane, a sukces chińskiego imperium przypisuje się wartościom konfucjańskim. Dla kontrastu południowe imperia były chaotyczne i niezorganizowane, potrzebując systemu hierarchii, aby uporządkować bałagan.

Chiny wcześnie wprowadziły do ​​regionu konfucjanizm, ale rosnące stosunki handlowe i ustanowienie Dżakarty jako głównego portu handlowego w Azji Południowo-Wschodniej utrwaliły obecność konfucjanizmu na przestrzeni wieków. Trwałość ta była częściowo napędzana napływem chińskich imigrantów do Dżakarty w XVIII wieku.

Konfucjanizm nie został uznany przez rząd indonezyjski (ani Holendrów, którzy utrzymali Indonezję pod rządami kolonialnymi po II wojnie światowej) do 1965 r., W wyniku wysiłków małej chińskiej mniejszości.

Hinduizm i buddyzm

Hinduizm i buddyzm są dwiema najstarszymi religiami w Indonezji i obie są nadal praktykowane w rozproszonych społecznościach wokół archipelagu. Prawie 2% populacji, ponad 4 miliony ludzi, identyfikuje się jako Hindusi, a mniej niż 1% jako buddysta. Oba są uznawane za oficjalne religie przez rząd Indonezji.

Świątynie hinduskie Prambanan to największy kompleks świątynny w Indonezji. Zostały one zbudowane w IX wieku naszej ery i są wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. simonlong / Getty Images

Hinduizm przybył na archipelag jako pierwszy, za pośrednictwem indyjskich kupców i kupców między drugim a trzecim wiekiem naszej ery W szczególności hinduizm w Indonezji nie wytworzył żadnego ścisłego systemu kastowego, tak jak to miało miejsce w Indiach. Buddyzm przybył do Indonezji nieco później, około piątego wieku naszej ery, chociaż obie religie z czasem stały się dominujące w różnych królestwach. Uważa się, że hinduizm i buddyzm prosperowały w Indonezji, ponieważ mieszczą się one wygodnie w kontekście dominujących przekonań rdzennych mieszkańców.

Hinduskie i buddyjskie zabytki, posągi i świątynie wciąż stoją w Indonezji, wieki po ich pierwszej budowie. Na przykład Prambanan i Borobudur są największymi świątyniami hinduistycznymi i buddyjskimi odpowiednio w południowo-wschodniej Azji. Obie świątynie, zbudowane około IX wieku naszej ery, są wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO

chrześcijaństwo

Zarówno katolicyzm, jak i protestantyzm są uznawane za oficjalne religie w Indonezji i oba są praktykowane głównie we wschodniej Indonezji i częściach Jawy. Katolicy stanowią około 3% populacji, czyli 7, 5 miliona ludzi, podczas gdy protestanci stanowią ponad 7% populacji, czyli 16, 9 miliona ludzi.

Chociaż dwie sankcjonowane przez państwo religie to katolicyzm i protestantyzm, rośnie liczba ewangelików i zielonoświątkowców.

Ksiądz Stefanus I Kadek Adi Subratha, SVD rysuje krzyż na indonezyjskim katoliku przy Roh Kudus Church w dniu 5 marca 2014 r. W Surabaya, Indonezja. Robertus Pudyanto / Getty Images

Podobnie jak wielu chrześcijan w Indiach i części Azji Południowo-Wschodniej, Indonezyjczycy mogą prześledzić swoje chrześcijańskie pochodzenie z Apostołem Tomaszem, który, jak się uważa, podróżował przez Egipt, do Palestyny ​​i dalej do Indii. Stamtąd chrześcijaństwo prawdopodobnie rozprzestrzeniłoby się na archipelag indonezyjski w wyniku handlu.

Religia zyskała na znaczeniu w XVI wieku, po przybyciu Portugalczyków, a następnie Holendrów na polowanie na przyprawy. Katolicyzm przybył jako pierwszy z Holendrów i Portugalczyków, choć na początku XVII wieku protestancka Reformacja przetoczyła się po Europie, a więcej protestanckich misjonarzy zaczęło podróżować do Indonezji i Azji Południowo-Wschodniej jako całości.

Wpływy europejskie były dramatyczne w portach przybrzeżnych, ale uważa się, że kolonizacja i chrystianizacja dotarły do ​​najbardziej śródlądowych części Indonezji dopiero pod koniec XIX wieku.

Wierzący w wiarę

Indonezja jest domem dla ponad 245 różnych religii tubylczych, które historycznie wpłynęły na praktykę innych głównych religii w tym kraju. Na przykład muzułmańscy sułtani z jawajskiego królestwa Mataram często uważani byli za świętych lub boskich. Wpływ rdzennych wierzeń nadał sułtanom atmosferę mistycyzmu i nieomylnej pobożności.

W 1965 r. Pierwszy prezydent Indonezji, Sukarno, określił sześć głównych religii Indonezji, ale z tej listy wykluczono religie rdzenne. Przez dziesięciolecia wyznawcy tych religii byli dyskryminowani, a nawet ścigani za bluźnierstwa.

Od 2017 r. Rząd indonezyjski określa teraz wyznawców którejkolwiek z tych religii pod ogólnym pojęciem Wierzący, , który można zapisać na ich dowodach tożsamości. Jednak wyznawcy religii mniejszościowych nadal podlegają dyskryminacji społecznej, a nawet prawnej, zgodnie z surowymi przepisami krajowymi dotyczącymi bluźnierstwa.

Źródła

• Biuro Demokracji, Praw Człowieka i Pracy. Raport 2018 na temat międzynarodowej wolności religijnej: Singapur . Waszyngton, DC: Departament Stanu USA, 2019.
• Osborne, Milton E. Azja Południowo-Wschodnia: historia wprowadzająca . 11 edycja, Allen i Unwin, 2013.
• Renaldi, Adi. Indonezja ma setki religii rdzennych. Dlaczego są teraz rozpoznawane? Vice, VICE, 9 listopada 2017 r.
• Somers Heidhues, Mary . Azja Południowo-Wschodnia: zwięzła historia. Thames & Hudson, 2000.
• The World Factbook: Indonesia. Centralna Agencja Wywiadowcza, Centralna Agencja Wywiadowcza, 1 lutego 2018 r.
• Winowatan, Michelle. Indonezyjskie prawo dotyczące bluźnierstwa przetrwało wyzwanie sądowe. Human Rights Watch, 27 lipca 2018 r.
• Winzeler, Robert L. Religia popularna w Azji Południowo-Wschodniej . Rowman i Littlefield, 2016.