Angielskie słowo równowaga odnosi się do stanu spokoju i równowagi, szczególnie w trudnej sytuacji. W buddyzmie zrównoważenie (w palijskim, upekkha; w sanskrycie, upeksha ) jest jedną z czterech niezmierzonych lub czterech wielkich cnót (wraz ze współczuciem, życzliwą dobrocią i sympatyczną radością), których Buddha nauczył swoich uczniów kultywować.
Ale czy spokój i równowaga to wszystko, co jest potrzebne do zachowania równowagi? A jak rozwija się spokój?
Definicje Upekkha
Chociaż przetłumaczone jako „spokój”, precyzyjne znaczenie upekkha wydaje się trudne do ustalenia. Według Gil Fronsdal, który wykłada w Insight Meditation Center w Redwood City w Kalifornii, słowo upekkha dosłownie oznacza „patrzeć”. Jednak słowniczek, z którego korzystałem, w języku palijskim / sanskrycie, oznacza, że oznacza to „nie zwracanie uwagi; lekceważenie”.
Według mnicha i uczonego Theravadina, Bhikkhu Bodhi, słowo upekkha w przeszłości zostało błędnie przetłumaczone jako „obojętność”, co spowodowało, że wielu ludzi na Zachodzie błędnie uwierzyło, że buddyści powinni być oderwani od innych istot. To, co tak naprawdę znaczy, to nie rządzić się pasjami, pragnieniami, upodobaniami i niechęciami. Bhikkhu trwa,
„Jest to równość umysłu, niezachwiana wolność umysłu, stan wewnętrznego wyważenia, którego nie można zdenerwować zyskiem i stratą, honoru i hańby, uwielbienia i winy, przyjemności i bólu. Upekkha jest wolna od wszelkich punktów odniesienia; jest obojętny jedynie na wymagania jaźni ego z jej pragnieniem przyjemności i pozycji, a nie na dobro bliźnich ”.
Gil Fronsdal mówi, że Budda opisał upekkha jako „obfity, wzniosły, niezmierzony, bez wrogości i złej woli”. Czy to nie to samo, co „obojętność”?
Thich Nhat Hanh mówi (w The Heart of the Buddha's Teaching, s. 161), że sanskryckie słowo upeksha oznacza „równowagę, brak przywiązania, niedyskryminacji, równomierności lub odpuszczenia. Upa oznacza„ ponad ”, a iksh oznacza„ patrzeć . ” Wspinasz się na górę, aby móc przyjrzeć się całej sytuacji, nie będąc związanym jedną lub drugą stroną. ”
Możemy również szukać wskazówek w życiu Buddy. Po swoim oświeceniu z pewnością nie żył w stanie obojętności. Zamiast tego spędził 45 lat aktywnie nauczając dharmę innym. Aby uzyskać więcej informacji na ten temat, zobacz Dlaczego buddyści unikają przywiązania? ”I„ Dlaczego przywiązanie jest złym słowem ”
Stojąc na środku
Innym palijskim słowem, które zwykle tłumaczy się na angielski jako „spokój”, jest tatramajjhattata, co oznacza „stać na środku”. Gil Fronsdal mówi, że ta „pozycja na środku” odnosi się do równowagi wynikającej z wewnętrznej stabilności - pozostając wyśrodkowanym, gdy jest otoczony przez zawirowania.
Budda nauczał, że jesteśmy ciągnięci w tym czy innym kierunku przez rzeczy lub warunki, których albo chcemy, albo mamy nadzieję uniknąć. Należą do nich pochwała i wina, przyjemność i ból, sukces i porażka, zysk i strata. Mądra osoba, powiedział Budda, przyjmuje wszystko bez aprobaty lub dezaprobaty. To stanowi rdzeń „Środkowej drogi, która stanowi rdzeń praktyki buddyjskiej
Kultywowanie spokoju
W swojej książce „ Wygodne z niepewnością”, nauczycielka tybetańskiego kagju Pema Chodron powiedziała: „Aby kultywować równowagę, ćwiczymy łapanie się, kiedy odczuwamy pociąg lub awersję, zanim przerodzi się to w chwytanie lub przeczenie”.
To oczywiście wiąże się z uważnością. Budda nauczał, że istnieją cztery ramy odniesienia w uważności. Są one również nazywane Czterema Podstawami Uważności. To są:
- Uważność ciała ( kayasati ).
- Uważność uczuć lub wrażeń ( vedanasati ).
- Uważność umysłu lub procesów mentalnych ( cittasati ).
- Uważność na przedmioty lub cechy mentalne; lub uważność dharmy ( dhammasati ).
Tutaj mamy bardzo dobry przykład pracy z uważnością na uczucia i procesy mentalne. Ludzie, którzy nie są uważni, są wiecznie szarpani przez swoje emocje i uprzedzenia. Ale dzięki uważności rozpoznajesz i uznajesz uczucia, nie pozwalając im kontrolować ciebie.
Pema Chodron mówi, że kiedy pojawia się uczucie przyciągania lub niechęci, możemy „użyć naszych uprzedzeń jako odskoczni do połączenia się z pomieszaniem innych”. Kiedy zbliżamy się do własnych uczuć i akceptujemy je, widzimy wyraźniej, jak wszyscy są uzależnieni od ich nadziei i obaw. Z tego „wyłania się większa perspektywa”.
Thich Nhat Hanh mówi, że buddyjska równowaga obejmuje zdolność postrzegania wszystkich jako równych. „Pozbywamy się wszelkiej dyskryminacji i uprzedzeń oraz usuwamy wszelkie granice między nami a innymi” - pisze. „W konflikcie, mimo że jesteśmy głęboko zaniepokojeni, pozostajemy bezstronni, potrafimy kochać i rozumieć obie strony”. [ The Heart of the Buddha's Teaching, str. 162].
