Praktyka szamanizmu znajduje się na całym świecie w różnych kulturach i obejmuje duchowość, która często istnieje w odmiennym stanie świadomości. Szaman zazwyczaj zajmuje szanowaną pozycję w swojej społeczności i pełni niezwykle ważne duchowe role przywódcze.
Kluczowe rzeczy na wynos: szamanizm
- Shaman to ogólny termin używany przez antropologów do opisania ogromnego zbioru praktyk i wierzeń, z których wiele dotyczy wróżbiarstwa, komunikacji duchowej i magii.
- Jednym z kluczowych przekonań przyjętych w praktyce szamańskiej jest to, że ostatecznie wszystko i wszyscy są ze sobą powiązani.
- Dowody praktyk szamańskich znaleziono w Skandynawii, Syberii i innych częściach Europy, a także w Mongolii, Korei, Japonii, Chinach i Australii. Plemiona Eskimosów i pierwszych narodów Ameryki Północnej korzystały z duchowości szamańskiej, podobnie jak grupy w Ameryce Południowej, Mezoameryce i Afryce.
Historia i antropologia
Słowo szaman jest wieloaspektowe. Podczas gdy wiele osób słyszy słowo szaman i natychmiast myśli o rdzennych Amerykanach, medykach, rzeczy są w rzeczywistości bardziej skomplikowane.
Shaman to ogólny termin używany przez antropologów do opisania ogromnego zbioru praktyk i wierzeń, z których wiele dotyczy wróżbiarstwa, komunikacji duchowej i magii. W większości rdzennych kultur, w tym między innymi plemion indiańskich, szaman jest wysoko wyszkoloną osobą, która całe życie spędziła na powołaniu. Nie tylko ogłasza się szamanem; zamiast tego jest to tytuł przyznawany po wielu latach studiów.
Mongolscy szamani lub Buu siedzą razem, biorąc udział w ceremonii rytualnego słońca. Nowości Kevin Frayer / Stringer / Getty Images Szkolenie i role w społeczności
W niektórych kulturach szamani byli często osobami cierpiącymi na wyniszczającą chorobę, upośledzenie fizyczne lub deformację lub inną niezwykłą cechę.
Wśród niektórych plemion na Borneo hermafrodyty są wybierane do treningu szamańskiego. Podczas gdy wiele kultur wydaje się preferować mężczyzn jako szamanów, w innych nie było niespotykane, aby kobiety trenowały jako szamani i uzdrowiciele. Autorka Barbara Tedlock mówi w : Kobieta w ciele szamana: odzyskiwanie kobiecości w religii i medycynie znaleziono dowody, że najwcześniejsi szamani, odkryci w epoce paleolitu w Czechach, byli w rzeczywistości kobietami.
W europejskich plemionach prawdopodobne jest, że kobiety ćwiczyły jako szamani obok mężczyzn, a nawet zamiast nich. Wiele nordyckich sag opisuje cudowne dzieła volvy, czyli widzącej kobiety. W kilku sagach i eddach opisy proroctw rozpoczynają się od linii śpiewu, który przyszedł jej do ust, wskazując, że następujące słowa były słowami boskimi, wysłanymi przez volvę jako posłańca do bogów. Wśród ludów celtyckich legenda głosi, że dziewięć kapłanek mieszkających na wyspie u wybrzeży Bretonu było wysoko wykwalifikowanych w dziedzinie proroctw i pełniło obowiązki szamańskie.
Pochodzący z Tajlandii etniczny szaman Akha odprawia rytuały, aby pomóc znaleźć członków zaginionej drużyny piłkarskiej w 2018 roku. H Linh Pham / Stringer / Getty Images W swojej pracy The Nature of Shamanism and the Shamanic Story, Michael Berman omawia wiele nieporozumień dotyczących szamanizmu, w tym pojęcie, że szaman jest w jakiś sposób opanowany przez duchy ... z którymi współpracuje. W rzeczywistości Berman twierdzi, że szaman zawsze ma pełną kontrolę, ponieważ żadne tubylcze plemię nie zaakceptowałoby szamana, który nie byłby w stanie kontrolować świata duchów. On mówi,
Stan dobrowolnie zainspirowanego można uznać za charakterystyczny zarówno dla szamana, jak i mistyków religijnych, których Eliade nazywa prorokami, podczas gdy mimowolny stan opętania bardziej przypomina stan psychotyczny.
Dowody praktyk szamańskich znaleziono w Skandynawii, Syberii i innych częściach Europy, a także w Mongolii, Korei, Japonii, Chinach i Australii. Plemiona Eskimosów i pierwszych narodów Ameryki Północnej korzystały z duchowości szamańskiej, podobnie jak grupy w Ameryce Południowej, Mezoameryce i Afryce. Innymi słowy, znaleziono go w większości znanego świata. Co ciekawe, nie ma twardych i konkretnych dowodów łączących szamanizm ze światami w języku celtyckim, greckim lub rzymskim.
Dzisiaj jest wielu pogan, którzy stosują eklektyczny rodzaj neo-szamanizmu. Często wiąże się to z pracą ze zwierzętami totemicznymi lub duchowymi, podróżami marzeń i zadaniami wzrokowymi, medytacjami transu i podróżami astralnymi. Należy zauważyć, że znaczna część tego, co jest obecnie sprzedawane jako współczesny szamanizm, nie jest tym samym co szamańskie praktyki ludów tubylczych. Powód tego jest prosty rdzenny szaman, znaleziony w małym wiejskim plemieniu jakiejś odległej kultury, jest zanurzony w tej kulturze z dnia na dzień, a jego rolę jako szamana określają złożone problemy kulturowe tego Grupa.
Michael Harner jest archeologiem i założycielem Fundacji Badań Szamańskich, współczesnej grupy non-profit zajmującej się zachowaniem praktyk szamańskich i bogatych tradycji wielu rdzennych grup świata. Prace Harnera próbowały na nowo odkryć szamanizm dla współczesnego praktykującego Neopagana, jednocześnie szanując oryginalne praktyki i systemy wierzeń. Praca Harnera promuje użycie rytmicznego bębnienia jako podstawy rdzennego szamanizmu, aw 1980 roku opublikował Droga szamana: Przewodnik po mocy i uzdrawianiu . Ta książka jest uważana przez wielu za pomost między tradycyjnym rdzennym szamanizmem a współczesnymi praktykami Neoshaman.
Wiara i koncepcje
Szaman z Sussex rzuca zaklęcie na miejsce wiercenia Cuadrilla podczas demonstracji przeciwdziałania pękaniu. Kristian Buus / Corbis News / Getty Images W przypadku wczesnych szamanów przekonania i praktyki ukształtowane w odpowiedzi na podstawową ludzką potrzebę znalezienia wyjaśnienia i wywierania pewnej kontroli nad naturalnymi zdarzeniami. Na przykład społeczeństwo łowców-zbieraczy może składać ofiary duchom, które miały wpływ na wielkość stad lub dobrobyt lasów. Później społeczeństwa duszpasterskie mogły polegać na bogach i boginiach, którzy kontrolowali pogodę, aby mieli obfite plony i zdrowe zwierzęta. Społeczność zaczęła więc polegać na pracy szamana dla ich dobrego samopoczucia.
Jednym z kluczowych przekonań przyjętych w praktyce szamańskiej jest to, że ostatecznie wszystko i wszyscy są ze sobą powiązani. Od roślin i drzew po skały, zwierzęta i jaskinie - wszystko jest częścią zbiorowej całości. Ponadto wszystko jest przesiąknięte własnym duchem lub duszą i można się z nimi połączyć na płaszczyźnie niefizycznej. To wzorzyste myślenie pozwala szamanowi podróżować między światami naszej rzeczywistości a królestwem innych istot, służąc jako łącznik.
Ponadto, ze względu na ich zdolność do podróżowania między naszym światem a światem większego duchowego wszechświata, szaman jest zazwyczaj kimś, kto dzieli przepowiednie i wyrocznie przesłania z tymi, którzy mogą potrzebować ich wysłuchać. Te wiadomości mogą być czymś prostym i indywidualnie ukierunkowanym, ale częściej nie, są to rzeczy, które będą miały wpływ na całą społeczność. W niektórych kulturach szaman jest konsultowany w celu uzyskania wglądu i wskazówek, zanim starsi podejmą jakąkolwiek ważną decyzję. Szaman często wykorzystuje techniki wywołujące trans, aby otrzymywać te wizje i wiadomości.
Wreszcie szamani często służą jako uzdrowiciele. Mogą naprawiać dolegliwości w ciele fizycznym, lecząc nierównowagę lub uszkadzając ducha człowieka. Można tego dokonać poprzez proste modlitwy lub wyszukane rytuały obejmujące taniec i śpiew. Ponieważ uważa się, że choroba pochodzi od złych duchów, szaman będzie pracował, aby wypędzić negatywne istoty z ciała osoby i ochronić jednostkę przed dalszą krzywdą.
Należy zauważyć, że szamanizm nie jest religią per se; zamiast tego jest to zbiór bogatych praktyk duchowych, na które wpływ ma kontekst kultury, w której istnieje. Dzisiaj wielu ludzi praktykuje szamanów i każdy robi to w sposób wyjątkowy i specyficzny dla ich własnego społeczeństwa i światopoglądu. W wielu miejscach dzisiejsi szamani są zaangażowani w ruchy polityczne i często odgrywają kluczową rolę w aktywizmie, szczególnie w kwestiach środowiskowych.
Źródła
- Conklin, Beth A. Szamany kontra piraci w amazońskiej skrzyni skarbów. Amerykański antropolog, cz. 104, nr 4, 2002, s. 1050 1061., Doi: 10.1525 / aa.2002.104.4.1050.
- Eliade, Mircea . Szamanizm: archaiczne techniki ekstazy . Princeton University Press, 2004.
- Tedlock, Barbara. Kobieta w ciele szamana: odzyskiwanie kobiecości w religii i medycynie . Bantam, 2005.
- Walter, Mariko N i Eva J Neumann-Fridman, redaktorzy. Szamanizm: encyklopedia światowych przekonań, praktyk i kultury . Vol. 1, ABC-CLIO, 2004.
