Jezus Chrystus, centralna postać chrześcijaństwa, zmarł na rzymskim krzyżu, jak zapisano w Ew. Mateusza 27: 32-56, Marka 15: 21-38, Łukasza 23: 26-49 i Jana 19: 16-37. Ukrzyżowanie Jezusa w Biblii jest jednym z najważniejszych momentów w historii ludzkości. Teologia chrześcijańska uczy, że śmierć Chrystusa była doskonałą ofiarą za przebłaganie za grzechy całej ludzkości.
Pytanie do refleksji
Kiedy przywódcy religijni podjęli decyzję o zabiciu Jezusa Chrystusa, nawet nie brali pod uwagę, że mógł mówić prawdę ... że rzeczywiście był ich Mesjaszem. Kiedy arcykapłani skazali Jezusa na śmierć, odmawiając mu wiary, przypieczętowali własny los. Czy wy również nie chcieliście wierzyć w to, co Jezus powiedział o sobie? Twoja decyzja o Jezusie może przypieczętować również twój los na wieczność.
Historia ukrzyżowania Jezusa w Biblii
Arcykapłani żydowscy i starsi Sanhedrynu oskarżyli Jezusa o bluźnierstwo, podejmując decyzję o zabiciu go. Ale najpierw potrzebowali Rzymu, aby zatwierdzić ich wyrok śmierci, więc Jezus został zabrany do Poncjusza Piłata, rzymskiego namiestnika w Judei. Chociaż Piłat uznał go za niewinnego, nie mogąc znaleźć ani nawet wymyślić powodu, by potępić Jezusa, bał się tłumów, pozwalając im decydować o losie Jezusa. Mieszane przez żydowskich arcykapłanów tłumy oświadczyły: „Ukrzyżuj go!”
Jak to zwykle bywało, Jezus został publicznie biczowany lub bity skórzanym pejczem przed ukrzyżowaniem. Małe kawałki kawałków żelaza i kości były przywiązane do końców każdego rzemienia, powodując głębokie cięcia i bolesne siniaki. Został wyszydzony, uderzony laską w głowę i splunięty. Na jego głowie umieszczono kłującą koronę z cierni i rozebrano go do naga. Zbyt słaby, aby nieść swój krzyż, Szymon z Cyreny został zmuszony do wykonania go za niego.
Zaprowadzono go na Golgotę, gdzie zostanie ukrzyżowany. Zgodnie ze zwyczajem, zanim przybili go do krzyża, ofiarowano mu mieszankę octu, żółci i mirry. Mówiono, że ten napój łagodzi cierpienie, ale Jezus nie chciał go pić. Paznokcie podobne do kołków zostały wbite w jego nadgarstki i kostki, mocując go do krzyża, gdzie został ukrzyżowany między dwoma skazanymi przestępcami.
Napis nad jego głową drwiąco brzmiał: „Król Żydów”. Jezus wisiał na krzyżu podczas ostatnich bolesnych oddechów, które trwały około sześciu godzin. W tym czasie żołnierze rzucali losy na szaty Jezusa, a ludzie przechodzili, wykrzykując obelgi i szydząc. Z krzyża Jezus rozmawiał ze swoją matką Marią i uczniem Janem. Wołał też do swojego ojca: „Boże mój, Boże mój, czemuś Mnie opuścił?”
W tym momencie ciemność okryła ziemię. Nieco później, gdy Jezus porzucił swego ducha, trzęsienie ziemi wstrząsnęło ziemią, rozrywając zasłonę Świątyni na pół z góry na dół. Ewangelia Mateusza zapisuje: „Ziemia zatrzęsła się, a skały rozpadły. Groby pękły, a ciała wielu świętych ludzi, którzy zmarli, powstały do życia”.
Typowe dla rzymskich żołnierzy było okazywanie miłosierdzia przez łamanie nóg przestępcy, co spowodowało szybszą śmierć. Ale tej nocy tylko złodzieje mieli połamane nogi, bo gdy żołnierze przyszli do Jezusa, znaleźli go już martwego. Zamiast tego przebili jego bok. Przed zachodem słońca Jezus został zdjęty przez Nikodema i Józefa z Arymatei i złożony zgodnie z żydowską tradycją w grobie Józefa.
Punkty zainteresowania z historii
Chociaż zarówno rzymscy, jak i żydowscy przywódcy mogą być zamieszani w skazanie i śmierć Jezusa Chrystusa, on sam powiedział o swoim życiu: „Nikt mi go nie odbiera, ale ja składam go z własnej woli. Mam władzę go położyć i autorytet, aby podjąć go ponownie. To polecenie otrzymałem od mojego Ojca ”. (Jana 10:18 NIV).
Kurtyna lub zasłona Świątyni oddzielały Świętych Świętych (zamieszkanych przez obecność Boga) od reszty Świątyni. Tylko arcykapłan mógł tam wchodzić raz w roku, składając ofiarę za grzechy całego ludu. Kiedy Chrystus umarł, a zasłona została zerwana z góry na dół, symbolizowało to zniszczenie bariery między Bogiem a człowiekiem. Droga została otwarta przez ofiarę Chrystusa na krzyżu. Jego śmierć zapewniła całkowitą ofiarę za grzech, aby teraz wszyscy ludzie, poprzez Chrystusa, mogli zbliżyć się do tronu łaski.
