Wszystko jest ze sobą powiązane. Wszystko wpływa na wszystko inne. Wszystko, co jest, to dlatego, że są inne rzeczy. To, co dzieje się teraz, jest częścią tego, co wydarzyło się wcześniej i jest częścią tego, co stanie się później. To jest nauczanie o Zależnym Powstaniu . Z początku może się to wydawać mylące, ale jest to podstawowa nauka buddyzmu.
Ta nauka ma wiele imion. Można go nazwać powstaniem współzależnym, powstaniem zależnym, powstaniem współwystępującym, uwarunkowaną genezą lub węzłem przyczynowym oraz wieloma innymi nazwami. Sanskryckim terminem jest Pratitya-Samut Pada . Odpowiednie słowo palijskie może być pisane Panicca-samuppada, Paticca-samuppada i Patichcha-samuppada . Jakkolwiek by się nie nazywało, Zależne Pochodzenie jest podstawowym nauczaniem wszystkich szkół buddyzmu.
Nic nie jest absolutne
Żadne istoty ani zjawiska nie istnieją niezależnie od innych istot i zjawisk. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku iluzji Jaźni. Wszystkie istoty i zjawiska są powodowane przez inne istoty i zjawiska i są od nich zależne. Co więcej, istoty i zjawiska, które w ten sposób powstały, powodują również istnienie innych istot i zjawisk. Rzeczy i istoty na zawsze powstają i na zawsze zanikają, ponieważ inne rzeczy i istoty na zawsze powstają i na zawsze zanikają. Całe to powstanie, istnienie i ustanie ma miejsce w jednym ogromnym polu lub związku istoty. I oto jesteśmy.
W buddyzmie, w przeciwieństwie do innych filozofii religijnych, nie ma nauk o pierwszej przyczynie. Jak zaczęło się to wszystko powstawanie i zanikanie, nawet jeśli miało ono początek, nie jest omawiane, rozważane ani wyjaśniane. Budda kładł nacisk na zrozumienie natury rzeczy takimi, jakimi są, a nie spekulowanie na temat tego, co mogło się wydarzyć w przeszłości lub co może się wydarzyć w przyszłości.
Rzeczy są takie, jakie są, ponieważ są uwarunkowane innymi rzeczami. Jesteś uwarunkowany przez innych ludzi i zjawiska. Inni ludzie i zjawiska są przez ciebie uwarunkowane.
Jak wyjaśnił Budda,
Kiedy tak jest.
Powstające, które powstaje.
Kiedy tak nie jest, to nie jest.
To ustaje, to ustaje.
Nic nie jest wieczne
Zależne powstawanie jest oczywiście związane z doktryną Anatmana. Zgodnie z tą doktryną nie ma „ja” w sensie stałej, integralnej, autonomicznej istoty w ramach indywidualnego istnienia. To, co uważamy za nasze „ja” - naszą osobowość i ego - są tymczasowymi konstruktami skandh - formą, wrażeniem, percepcją, formacjami mentalnymi i świadomością.
A więc tym właśnie jest „ty” - zespół zjawisk, który jest podstawą iluzji trwałego „ty” oddzielnego i odmiennego od wszystkiego innego. Zjawiska te (forma, doznania itp.) Powstały i zebrały się w określony sposób z powodu innych zjawisk. Te same zjawiska nieustannie powodują powstawanie innych zjawisk. W końcu zostaną zmuszeni do ustania.
Bardzo mała samoobserwacja może wykazać płynną naturę jaźni. Jaźń, na przykład w miejscu pracy, jest zupełnie inną jaźnią niż ta, która jest rodzicem dla twoich dzieci, ta, która towarzysko z przyjaciółmi lub ta, która współpracuje z małżonkiem. A ja, którym jesteś dzisiaj, może równie dobrze być jaźnią inną niż ta, którą masz jutro, gdy masz inny nastrój, odczuwasz ból głowy lub właśnie wygrałeś na loterii. Rzeczywiście, nigdzie nie ma pojedynczej jaźni - w tej chwili pojawiają się tylko różne agregaty, które zależą od innych zjawisk.
Wszystko w tym fenomenalnym świecie, w tym nasze „ja”, to anicca (nietrwały) i anatta (bez indywidualnej esencji; bez ego). Jeśli ten fakt powoduje dukkha (cierpienie lub niezadowolenie), dzieje się tak, ponieważ nie jesteśmy w stanie zrealizować jego ostatecznej rzeczywistości.
Innymi słowy, „ty” jest fenomenem w taki sam sposób, w jaki fala jest fenomenem oceanu. Fala to ocean. Chociaż fala jest odrębnym zjawiskiem, nie można jej oddzielić od oceanu. Kiedy warunki, takie jak wiatry lub pływy, powodują falę, ocean nie jest dodawany. Kiedy aktywność fali ustaje, nic nie jest zabrane z oceanu. Pojawia się w tej chwili z przyczyn i znika z innych przyczyn.
Zasada zależnego powstawania uczy, że my i wszystkie rzeczy jesteśmy falami / oceanami.
Rdzeń Dharmy
Jego Świątobliwość Dalajlama powiedział, że nauczanie o powstaniu zależnym wyklucza dwie możliwości. „Jedną jest możliwość, że rzeczy mogą powstać znikąd, bez przyczyn i warunków, a drugą jest to, że rzeczy mogą powstać z powodu transcendentnego projektanta lub twórcy. Obie te możliwości są zanegowane”. Jego Świątobliwość powiedział także:
„Kiedy docenimy tę fundamentalną różnicę między wyglądem a rzeczywistością, uzyskujemy pewien wgląd w sposób, w jaki działają nasze emocje oraz w jaki sposób reagujemy na wydarzenia i przedmioty. U podstaw silnych reakcji emocjonalnych, jakie mamy na sytuacje, widzimy, że istnieje założenie że istnieje tam jakaś niezależna rzeczywistość. W ten sposób rozwijamy wgląd w różne funkcje umysłu i różne poziomy świadomości w nas. Rozumiemy również, że chociaż pewne typy stanów mentalnych lub emocjonalnych wydają się tak realne i chociaż przedmioty wydają się tak żywe, w rzeczywistości są jedynie iluzjami. Nie istnieją tak, jak myślimy. ”
Nauka o zależnym pochodzeniu jest związana z wieloma innymi naukami, w tym z karmą i ponownym narodzeniem. Zrozumienie zależnego powstawania jest zatem niezbędne do zrozumienia prawie wszystkiego na temat buddyzmu.
Dwanaście ogniw
Istnieje ogromna liczba nauk i komentarzy na temat tego, jak działa Dependent Origination. Najbardziej podstawowe zrozumienie zwykle zaczyna się od Dwunastu Łączników, o których mówi się, że opisują łańcuch przyczyn prowadzących do innych przyczyn. Ważne jest, aby zrozumieć, że linki tworzą okrąg; nie ma pierwszego linku.
Dwanaście ogniw to ignorancja; formacje wolicjonalne; świadomość; umysł / ciało; zmysły i obiekty zmysłowe; kontakt między organami zmysłów, obiektami zmysłów i świadomością; uczucia; pragnienie; przywiązanie; nadchodzi; narodziny; i starość i śmierć. Dwanaście ogniw zostało zilustrowanych na zewnętrznej krawędzi Bhavachakry (Koła Życia), symbolicznej reprezentacji cyklu samsary, często znajdującej się na ścianach tybetańskich świątyń i klasztorów.
