Sinto, co w przybliżeniu oznacza „drogę bogów”, jest tradycyjną religią Japonii. Koncentruje się na relacji między praktykującymi a mnóstwem nadprzyrodzonych bytów zwanych kami, które są związane ze wszystkimi aspektami życia.
Kami
Zachodnie teksty o Shinto często tłumaczą kami jako ducha lub boga . Żaden z tych terminów nie działa dobrze dla całej kami, która obejmuje szeroki zakres istot nadprzyrodzonych, od unikalnych i personifikowanych bytów, przez przodków po bezosobowe siły natury.
Organizacja religii shinto
Praktyki sintoistyczne są determinowane głównie potrzebą i tradycją, a nie dogmatem. Chociaż istnieją stałe miejsca kultu w formie świątyń, niektóre z nich w postaci rozległych kompleksów, każde sanktuarium działa niezależnie od siebie. Kapłaństwo Shinto jest w dużej mierze sprawą rodzinną przekazywaną z rodziców na dzieci. Każda świątynia poświęcona jest konkretnemu kami.
Cztery afirmacje
Praktyki sintoizm można z grubsza podsumować na podstawie czterech afirmacji:
- Tradycja i rodzina
- Miłość do natury Kami są integralną częścią natury.
- Fizyczna czystość Rytuały oczyszczania są ważną częścią Shinto
- Festiwale i ceremonie Poświęcony czci i zabawie kami
Shinto Texts
Wiele tekstów jest cenionych w religii Shinto. Zawierają folklor i historię, na których opiera się Sinto, a nie są pismem świętym. Najwcześniejsza data pochodzi z VIII wieku n.e., podczas gdy sam Shinto istnieje od ponad tysiąclecia przed tym okresem. Teksty środkowego sintoizmu obejmują Kojiki, Rokkokushi, Shoku Nihongi i Jinno Shotoki.
Związek z buddyzmem i innymi religiami
Można podążać zarówno za Sinto, jak i innymi religiami. W szczególności bardzo wielu ludzi, którzy podążają za Sinto, także podąża za aspektami buddyzmu. Na przykład rytuały śmierci są często wykonywane zgodnie z tradycjami buddyjskimi, częściowo dlatego, że praktyki Sinto koncentrują się przede wszystkim na wydarzeniach życiowych narodzin, małżeństwach, uczczeniu kami, a nie na teologii życia pozagrobowego.
