Starożytna mitologia i folklor jest pełen czarownic, w tym biblijnej Witch of Endor i rosyjskiego folkloru Baba Jaga. Te czarodziejki są znane ze swojej magii i oszustwa, które czasami są używane na dobre, a czasem na psoty.
01 z 08Wiedźma Endora
Saul and the Witch of Endor, 1526. Znaleziono w kolekcji Rijksmuseum w Amsterdamie. Artysta: Cornelisz van Oostsanen, Jacob (ok. 1470-1533). Obrazy dziedzictwa / Getty Images / Getty Images Chrześcijańska Biblia zawiera nakaz zakazu praktykowania czarów i wróżbiarstwa, a to prawdopodobnie można winić Witch of Endor. W pierwszej Księdze Samuela, król Izraela Saul miał pewne kłopoty, gdy szukał pomocy od wiedźmy i poprosił ją, aby przewidziała przyszłość. Saul i jego synowie mieli zamiar wkroczyć do walki z ich wrogami, Filistynami, i Saul postanowił, że nadszedł czas, aby uzyskać trochę nadprzyrodzonego wglądu w to, co stanie się następnego dnia. Saul zaczął od proszenia Boga o pomoc, ale Bóg pozostał mamą… i dlatego Saul podjął się poszukiwania odpowiedzi gdzie indziej.
Według Biblii Saul wezwał wiedźmę Endor, która była znanym medium w okolicy. Przebrając się, żeby nie wiedziała, że jest w obecności króla, Saul poprosił wiedźmę, aby ożywiła zmarłego proroka Samuela, aby mógł powiedzieć Saulowi, co się stanie.
Kim była wiedźma Endor? Cóż, podobnie jak wiele innych postaci biblijnych, nikt tak naprawdę nie wie. Choć jej tożsamość zaginęła w mitach i legendach, udało jej się pojawić w bardziej współczesnej literaturze. Geoffrey Chaucer wspomina o niej w Opowieściach z Canterbury , w opowieści opowiadanej przez brata, aby zabawiać jego pielgrzymów. Brat mówi swoim słuchaczom:
„Ale powiedz mi - powiedział przywoływacz - jeśli to prawda:02 z 08
Czy zawsze tak czynisz swoje nowe ciała?
Z żywiołów? ”Czarodziej powiedział:„ Nie,
Czasami jest to tylko jakaś forma przebrania;
Martwe ciała, do których możemy wejść, powstają
Aby mówić z wszystkich powodów, a także
Jeśli chodzi o Endor, wiedźma mówiła Samuel .
Circe
Circe udaje się na brzeg morza, by przyjąć Ulissesa. Archiwum Bettmann / Getty Images Jedną z najbardziej znanych mitologicznych kochanek chaosu jest Circe, która pojawia się w The Odyssey. Zgodnie z historią Odyseusz i jego Achajowie uciekli z ziemi Laestrygończyków. Po tym, jak grupa zwiadowców Odyseusza została schwytana i zjedzona przez króla Laestrygonii, a prawie wszystkie jego statki zatopione przez duże głazy, Achajowie wylądowali na brzegu Aeaea, domu bogini czarownic Circe.
Circe była znana ze swojego magicznego mojo i cieszyła się dobrą opinią ze swojej wiedzy o roślinach i miksturach. Według niektórych relacji mogła być córką Heliosa, boga słońca i jednej z Oceanidów, ale czasami jest nazywana córką Hekate, bogini magii.
Circe zamieniła ludzi Odyseusza w świnie, więc wyruszył im na ratunek. Zanim tam dotarł, odwiedził go posłaniec bóg Hermes, który powiedział mu, jak pokonać uwodzicielską Circe. Odyseusz podążył za pomocnymi wskazówkami Hermesa i obezwładnił Circe, która zmieniła mężczyzn z powrotem w mężczyzn… a potem została kochanką Odyseusza. Po roku relaksu w łóżku Circe Odyseusz w końcu doszedł do wniosku, że powinien wrócić do domu na Itacę i jego żonę Penelope. Urocza Circe, która urodziła Odyseuszowi kilku synów, dała mu wskazówki, które rozesłały go po całym świecie, w tym do pobocznej wyprawy do Zaświatów.
Po śmierci Odyseusza Circe wykorzystała swoje magiczne mikstury, aby przywrócić do życia zmarłego kochanka.
03 z 08Bell Witch
Bell Witch nawiedzała pionierską rodzinę z Tennessee. Stefanie Wilkes / EyeEm / Getty Images Zazwyczaj myślimy, że folklor i mitologia wywodzą się ze starożytnych, odległych miejsc, ale niektóre z nich są na tyle nowe, że uważa się je za legendę miejską. Na przykład historia Bell Witch ma miejsce w 1800 roku w Tennessee.
Według autora Pat Fitzhugh ze strony Bell Witch, istniała złowroga istota, która dręczyła rodzinę pionierów na wczesnej granicy Tennessee w latach 1817–1821. Fitzhugh wyjaśnia, że osiedlił się John Bell i jego rodzina przeprowadzili się do Tennessee z Karoliny Północnej na początku 1800 roku i kupił duże domostwo. Nie trwało długo, zanim zaczęły się dziać dziwne rzeczy, w tym obserwacje dziwnego zwierzęcia z ciałem psa i głową królika na polach kukurydzy.
Co gorsza, młoda Betsy Bell zaczęła doświadczać fizycznych spotkań z widmem, twierdząc, że uderzyło ją to i pociągnęło za włosy. Chociaż początkowo powiedział rodzinie, żeby milczeli, Bell w końcu zwierzył się sąsiadowi, który przyprowadził imprezę prowadzoną przez miejscowego generała Andrew Jacksona. Inny członek grupy twierdził, że jest pogromcą i był uzbrojony w pistolet i srebrną kulę. Niestety, istota nie była pod wrażeniem srebrnej kuli, lub najwyraźniej pogromca czarownic, ponieważ mężczyzna został siłą wyrzucony z domu. Mężczyźni Jacksona błagali o opuszczenie zagrody i chociaż Jackson nalegał, by zostać w celu dalszego dochodzenia, następnego ranka zauważono, że cała grupa odchodzi od farmy.
Troy Taylor z PrairieGhosts mówi: „Duch zidentyfikował się jako„ czarownica ”Kate Batts, sąsiadki Bells, z którą John miał złe relacje biznesowe z niektórymi zakupionymi niewolnikami. „Kate”, gdy miejscowa ludność zaczęła wzywać ducha, codziennie pojawiała się w domu Bell, siejąc spustoszenie na wszystkich tam obecnych ”. Gdy jednak John Bell umarł, Kate pozostała w pobliżu i prześladowała Betsy aż do dorosłości.
04 z 08Morgan Le Fay
Merlin przedstawia przyszłego króla Artura, 1873. Kolekcja prywatna. Artysta: Lauffer, Emil Johann (1837-1909). Obrazy dziedzictwa / Getty Images / Getty Images Jeśli kiedykolwiek czytałeś którąś z legend arturiańskich, imię Morgan le Fay powinno zadzwonić. Pierwszy raz pojawiła się w literaturze w „Życiu Merlina ” Geoffreya z Monmouth , napisanym w pierwszej połowie XII wieku. Morgan stała się znana jako klasyczna uwodzicielka, która wabi mężczyzn swoimi czarodziejskimi podstępami, a następnie wywołuje wszelkiego rodzaju nadprzyrodzone shenanigany.
„Cykl Wulgaty” Chrétien de Troyes opisuje swoją rolę jako jednej z dam królowej Ginewry w oczekiwaniu. Według tego zbioru opowieści arturiańskich Morgan zakochał się w siostrzeńcu Artura, Giomarze. Niestety, Ginewra dowiedziała się i położyła kres romansowi, więc Morgan zemścił się, niszcząc Ginewrę, która wygłupiała się z Sir Lancelotem.
Morgan le Fay, której imię oznacza po francusku „Morgan z wróżek”, pojawia się ponownie w „Le Morte d'Arthur ” Thomasa Malory'ego , w którym „nieszczęśliwie wyszła za mąż za króla Uriena. Jednocześnie stała się agresywną seksualnie kobietą, która miała wielu kochanków, w tym słynnego Merlina. Jednak jej miłość do Lancelota była nieodwzajemniona. ”
05 z 08Medea
Wikimedia Commons / domena publiczna
Jak widzimy w historii Odyseusza i Circe, mitologia grecka jest pełna czarownic. Kiedy Jason i jego Argonautowie wyruszyli na poszukiwanie Złotego Runa, postanowili ukraść go królowi Aeëtesowi z Kolchidy. Aeëtes nie wiedziała, że jego córka Medea przyciągnęła Jasona, a po uwodzeniu go i poślubieniu go czarodziejka pomogła mężowi ukraść Złotemu Polarowi jej ojca.
Mówi się, że Medea jest boskiego pochodzenia i była siostrzenicą wspomnianego Circe. Urodzony z darem proroctwa, Medea był w stanie ostrzec Jasona przed niebezpieczeństwami, jakie stoją przed nim w jego poszukiwaniu. Po tym, jak otrzymał Polar, wystartowała z nim na Argo i żyli długo i szczęśliwie ... przez około 10 lat.
Następnie, jak to często bywa w mitach greckich, Jason znalazł inną kobietę i odrzucił Medeę na bok Glauce'a, córki króla korynckiego, Creona. Medea, która nie przyjęła dobrze odrzucenia, wysłała Glauceowi piękną złotą suknię pokrytą trucizną, co doprowadziło do śmierci zarówno księżniczki, jak i jej ojca, króla. Zemsty Koryntianie zabili dwoje dzieci Jasona i Medei. Aby pokazać Jasonowi, że jest dobra i zła, Medea sama zabiła dwóch pozostałych, pozostawiając tylko syna, Tesalosa, aby przeżyć. Medea następnie uciekła z Koryntu na złotym rydwanie wysłanym przez jej dziadka, Heliosa, boga słońca.
06 z 08Baba Jaga
Aldo Pavan / Getty Images W rosyjskich opowieściach ludowych Baba-Jaga jest starą wiedźmą, która może być albo przerażająca i przerażająca, albo bohaterką opowieści.
Baba-Jaga, opisana jako posiadająca żelazne zęby i przerażająco długi nos, mieszka w chacie na skraju lasu, która może sama się poruszać i ma nogi jak kurczak. Baba-Jaga nie lata w przeciwieństwie do wielu tradycyjnych czarownic ludowych na miotle. Zamiast tego jeździ w gigantycznym moździerzu, który popycha wraz z równie dużym tłuczkiem, wiosłując prawie jak łódź. Zmiata ślady za sobą za pomocą miotły ze srebrnej brzozy.
Ogólnie rzecz biorąc, nikt nigdy nie wie, czy Baba-Jaga pomoże czy przeszkodzi tym, którzy ją szukają. Często źli ludzie zdobywają właśnie jej desery poprzez swoje działania, ale nie tyle ona chce ratować dobro, ile to, że zło ma swoje własne konsekwencje, a Baba-Jaga jest po prostu, aby zobaczyć, jak wymierzono kary.
07 z 08La Befana
Czarownice lalki na jarmarku bożonarodzeniowym na Piazza Navona w Rzymie. Zdjęcie Jonathan Smith / Lonely Planet / Getty Images We Włoszech legenda o La Befana jest popularnie opowiadana w czasie Objawienia Pańskiego. Co święta katolickie mają wspólnego ze współczesnym pogaństwem? Cóż, La Befana jest wiedźmą.
Według folkloru w noc poprzedzającą święto Objawienia Pańskiego na początku stycznia Befana lata na miotle, dostarczając prezenty. Podobnie jak ... Święty Mikołaj, zostawia cukierki, owoce i drobne upominki w pończochach dzieci, które są dobrze wychowane przez cały rok. Z drugiej strony, jeśli dziecko jest niegrzeczne, może spodziewać się znalezienia kawałka węgla pozostawionego przez La Befanę.
Miotła La Befana jest czymś więcej niż tylko praktycznym transportem - posprząta bałagan w domu i zamiata podłogę, zanim odejdzie na swój następny przystanek. Jest to prawdopodobnie dobra rzecz, ponieważ Befana robi się trochę sadzy po schodzeniu z kominów i grzeczne jest sprzątanie po sobie. Swoją wizytę może zakończyć, delektując się kieliszkiem wina lub talerzem jedzenia pominiętym przez rodziców jako podziękowanie.
Niektórzy uczeni uważają, że historia La Befana ma przedchrześcijańskie korzenie. Tradycja opuszczania lub wymiany prezentów może odnosić się do wczesnego rzymskiego zwyczaju, który ma miejsce w środku zimy, w czasach Saturnalii. Dziś wielu Włochów, w tym tych, którzy stosują praktykę Stregherii, świętuje festiwal na cześć La Befana.
08 z 08Grimhildr
Lorado / Getty Images W mitologii nordyckiej Grimhildr (lub Grimhilde) była czarodziejką poślubioną królowi Gyuki, jednemu z królów burgundzkich, a jej historia pojawia się w Sadze Volsunga, w której opisuje się ją jako „kobietę o okrutnym sercu”. Grimhildr łatwo się nudził, i często bawiła się zaklęciami różnych ludzi - w tym bohatera Sigurðra, którego chciała ujrzeć za mąż za córkę Gudrun. Zaklęcie zadziałało, a Sigurðr opuścił swoją żonę Brynhild. Jakby tego było mało, Grimhildr zdecydowała, że jej syn Gunnar powinien poślubić odrzuconą Brynhild, ale Brynhild nie podobał się ten pomysł. Powiedziała, że wyjdzie za mąż tylko za mężczyznę, który byłby gotów przekroczyć dla niej pierścień ognia. Więc Brynhild stworzyła wokół siebie krąg płomieni i odważyła się potencjalnymi zalotnikami go przekroczyć.
Sigurðr, który mógł bezpiecznie przejść przez płomienie, wiedział, że nie będzie miał kłopotów, jeśli zobaczy, jak jego były radośnie ożenił się ponownie, więc zaproponował zmianę ciała z Gunnarrem i przejście. A kto miał wystarczająco dużo magii, aby zamienianie ciała się sprawdziło? Grimhildr, oczywiście. Brynhild została oszukana, że poślubiła Gunnarra, ale nie skończyło się to dobrze; w końcu doszła do wniosku, że została oszukana i ostatecznie zabiła Sigurðra i siebie. Jedyną osobą, która wyszła z tej klęski względnie bez szwanku, był Gudrun, którego złośliwa matka ostatecznie poślubiła ją z bratem Brynhild, Atli.
