Chrześcijanie powszechnie uważają Szatana i Lucyfera za dwa imiona dla tej samej istoty. Sataniści często używają tych nazw zamiennie. Lucyferianie jednak tego nie robią, podobnie jak Biblia.
Początki biblijne
Podczas gdy w Biblii wspomniano o Szatanie, Lucyfer jest wspomniany tylko raz, w Izajasza 14:12 :
Jakże spadłeś z nieba, Lucyferze, synu poranka! jakże ściąłeś ziemię, co osłabiło narody! (Wydanie Króla Jakuba)
W wielu tłumaczeniach nie wspomina nawet o tym:
Jak spadłeś z nieba, o poranku, synu świtu! Zostaliście zrzuceni na ziemię, wy, którzy niegdyś unicestwiłeś narody! (Nowa wersja międzynarodowa)
A jeśli to nie brzmi zbyt satanistycznie, to dlatego, że tak nie jest. Zwraca się do Nabuchodonozora, króla Babilończyków, który zniszczył Pierwszą Świątynię i zesłał Żydów ponad 2500 lat temu. Królowie zwykle mają różne tytuły, a „gwiazda poranna” była jedną z jego. Jest to przepowiednia o zniszczeniu wrogów Żydów.
Planeta Wenus jest powszechnie nazywana gwiazdą poranną. Po łacinie gwiazda poranna Wenus była czasem nazywana Lucyferem, dosłownie „niosącym światło”. Tak to słowo pierwotnie weszło do Biblii i zostało spopularyzowane w języku angielskim przez Biblię Króla Jakuba
Lucyfer Lucyferian
Jest to koncepcja przynosząca światło, którą przyjmują Lucyferianie. Dla nich Lucyfer jest istotą, która przynosi oświecenie tym, którzy naprawdę go poszukują. Nie jest on zewnętrzną mocą, która przekazuje wiedzę tak bardzo, jak ten, kto pomaga poszukiwaczowi w wydobyciu jej z siebie.
Równowaga jest również istotnym elementem koncepcji Lucyfera. Według Lucyferian jest zarówno duchowy, jak i cielesny, podobnie jak ludzie. Jest umiarkowany ponad skrajności. On jest zarówno światłem, jak i ciemnością, ponieważ nie możesz mieć jednego bez drugiego, a od obu można wyciągnąć wnioski.
Niektórzy Lucyferianie uważają Lucyfera za prawdziwą istotę, podczas gdy inni uważają go za całkowicie symboliczny. Wielu zgadza się, że ostatecznie nie ma to znaczenia. Ponieważ nacisk kładziony jest na zasady Lucyfera, a nie na nadprzyrodzoną inteligencję.
Lucyfer i Szatan
Lucyfer ma wiele cech, które upodabniają go do Szatana Satanistów (choć nie do Szatana Judeo-Chrześcijaństwa). Lucyfer reprezentuje kreatywność, wolność, doskonałość, rozwój, eksplorację i wiedzę poprzez doświadczenie ponad zaakceptowanymi prawdami. Reprezentuje bunt z dogmatów i innych elementów kontroli.
Niektórzy opisują Lucyfera i Szatana jako dwie strony tej samej monety; jeden z wieloma aspektami. To, jak go postrzegasz, zależy od twoich duchowych celów i zrozumienia. Szatan jest bardziej buntowniczą i konfrontacyjną postacią. Lucyferianie ogólnie uważają satanistów za przede wszystkim opierających się czemuś (szczególnie chrześcijaństwu i religii dogmatycznej w ogóle), podczas gdy Lucyferianie kroczą własną ścieżką, niezależną od jakiejkolwiek innej religii.
Lucyferianie wyjaśniają tę koncepcję, mówiąc, że chodzi o perspektywę. Wielu wierzy, że chociaż Lucyfer i Szatan mogą być tym samym bytem, w Lucyferianie nie jest Szatanem, ponieważ imię to oznacza „wroga”. To jest „Szatan” w swoim pierwotnym, hebrajskim znaczeniu. Szatan pierwotnie nie był imieniem, ale opisem. Był przeciwnikiem, wyzywając Hebrajczyków do utraty wiary.
Innymi słowy, koncepcja zwiastuna światła - dosłowne znaczenie Lucyfera - nie ma absolutnie żadnego sensu w judeochrześcijańskim kontekście Szatana, który jest istotą ciemności, oszustwa, pokusy i zniszczenia.
Lucyferianie krytykują satanistów jako nadmiernie skupionych na przeciwstawianiu się chrześcijaństwu i postrzeganiu siebie w kategoriach przeciwstawienia się chrześcijaństwu. To nie jest pogląd Lucyferian. Nie widzą siebie w buncie, chociaż akceptują, że ich przekonania są sprzeczne z tradycyjnym judeo-chrześcijaństwem.
Jego rola jako Szatana jest ważna, a wielu (najbardziej?) Lucyferian czule patrzy na idee i wyobrażenia, które powstały z jego roli jako Szatana, ale nie jest to naszym głównym celem. Satanizm jest religią przeciwko czemuś z natury. Lucyferianizm jest postępem satanizmu - religii, która stoi sama, niezależna od jakichkolwiek innych bodźców, ponieważ jest ścieżką tych, którzy rozumieją potrzebę przekraczania niższych poziomów skorumpowanego stworzenia, na których rezyduje nawet twórca materialny. (Fora okultystyczne, „Pytania dotyczące Lucyferianizmu”)
