Dziś na Zachodzie swastyka jest prawie wyłącznie utożsamiana z nazistowskim antysemityzmem. Utrudnia to innym grupom używanie tego symbolu do reprezentowania bardziej życzliwych pojęć, które symbol często zawierał przez tysiące lat.
hinduizm
Swastyka pozostaje głównym symbolem hinduizmu, reprezentującym wieczność, szczególnie wieczną i zawsze obecną siłę Brahmana. Jest także symbolem teraźniejszości dobroci, a także reprezentuje siłę i ochronę. Przesłanie wieczności w swastyce jest również szeroko stosowane przez buddystów.
Niektóre z najstarszych przykładów swastyki na świecie można znaleźć w Indiach. Naziści uważali się za najczystszy przykład starożytnej rasy aryjskiej, która odpowiadała mówcom języków indoeuropejskich. Ponieważ przyjmuje się, że języki te pochodzą z Indii, kultura Indii miała dla nazistów pewne znaczenie (mimo że dzisiejsi Indianie nie, ponieważ mają zbyt ciemną skórę i inne „gorsze” cechy).
Symbol ten często pojawia się w tekstach religijnych, a także na progach budynków.
Dżinizm
Swastyka jest symbolem odrodzenia i czterech rodzajów istot, w których można się urodzić: niebiańskim, ludzkim, zwierzęcym lub piekielnym. Nad swastyką wyświetlane są trzy kropki, które reprezentują właściwą wiedzę, właściwą wiarę i właściwe postępowanie. Właśnie te koncepcje pomagają duszy ostatecznie uciec od cyklu reinkarnacji, co jest celem dżinizmu.
Swastyka pojawia się nie tylko w świętych księgach i drzwiach, jak hindusi, ale jest również powszechnie stosowana w rytuale.
Rdzenni Amerykanie
Swastyka pojawia się w dziełach wielu plemion indiańskich i ma wiele znaczeń między plemionami.
Europa Swastyki są rzadsze w Europie, ale są rozpowszechnione na całym kontynencie. Często wydają się całkowicie dekoracyjne, podczas gdy w innych zastosowaniach prawdopodobnie miały znaczenie, chociaż znaczenie nie zawsze jest dla nas teraz jasne.
W niektórych zastosowaniach wydaje się być kołem słonecznym i odnosi się do krzyża słonecznego. Inne zastosowania wiążą się z grzmotami i burzami. Niektórzy chrześcijanie używali go jako formy krzyża, centralnego symbolu zbawienia przez Jezusa Chrystusa. Można go nawet znaleźć w niektórych źródłach żydowskich, na długo przed tym, zanim symbol nabrał jakiegokolwiek antysemickiego znaczenia.
Swastyki skierowane w lewo i w prawo
Istnieją dwie formy swastyki, które są wzajemnie odbiciami lustrzanymi. Są one zwykle definiowane przez kierunek, w którym skierowane jest ramię do góry: w lewo lub w prawo. Swastyka skierowana w lewo składa się z nakładających się Z, a swastyka skierowana w prawo składa się z nakładających się S. Większość nazistowskich swastyków ma rację.
W niektórych kulturach twarze zmieniają znaczenie, podczas gdy w innych nie mają znaczenia. Próbując poradzić sobie z negatywnymi aspektami związanymi obecnie z nazistowską wersją swastyki, niektórzy próbowali podkreślić różnicę między obliczami różnych swastyków. Jednak takie próby powodują co najwyżej uogólnienia. Zakłada również, że wszystkie zastosowania swastyki pochodzą z tego samego oryginalnego źródła znaczenia.
Czasami używa się terminów „zgodnie z ruchem wskazówek zegara” i „przeciwnie do ruchu wskazówek zegara” zamiast „skierowanych w lewo” i „skierowanych w prawo”. Jednak te terminy są bardziej mylące, ponieważ nie jest od razu oczywiste, w którą stronę swastyka się kręci.
Nowoczesne, zachodnie zastosowania swastyki
Poza neonazistami dwie najbardziej widoczne grupy publicznie korzystające ze swastyki to Towarzystwo Teozoficzne (które pod koniec XIX wieku przyjęło emblemat, w tym swastykę) oraz Raelianie.
