Wiele nadprzyrodzonych stworzeń zamieszkuje literaturę buddyjską, ale wśród nich Mara jest wyjątkowa. Jest jednym z najwcześniejszych istot nie-ludzkich, które pojawiają się w pismach buddyjskich. Jest demonem, czasami nazywanym Panem Śmierci, który odgrywa rolę w wielu opowieściach o Buddzie i jego mnichach.
Mara jest najbardziej znany ze swojego udziału w historycznym oświeceniu Buddy. Ta historia została zmitologizowana jako wielka bitwa z Marą, której imię oznacza „zniszczenie” i która reprezentuje namiętności, które sidła i zwodzą nas.
Oświecenie Buddy
Istnieje kilka wersji tej historii; niektóre dość proste, niektóre skomplikowane, niektóre fantasmagoryczne. Oto prosta wersja:
Gdy przyszły Budda, Siddhartha Gautama, siedział w medytacji, Mara przyprowadził swoje najpiękniejsze córki, aby uwieść Siddharthę. Siddhartha pozostał jednak w medytacji. Następnie Mara wysłała ogromne armie potworów, aby go zaatakować. Jednak Siddhartha siedział nieruchomo i nietknięty.
Mara twierdziła, że siedziba oświecenia słusznie należała do niego, a nie do śmiertelnego Siddhartha. Potworni żołnierze Mara zawołali razem: „Jestem jego świadkiem!” Mara rzuciła wyzwanie Siddhartha, kto będzie za ciebie mówić?
Potem Siddhartha wyciągnął prawą rękę, by dotknąć ziemi, a sama ziemia powiedziała: „Daję wam świadectwo!” Mara zniknęła. Kiedy gwiazda poranna wstała na niebie, Siddhartha Gautama urzeczywistnił oświecenie i został Buddą.
Początki Mara
Mara mogła mieć więcej niż jeden precedens w mitologii przed-buddyjskiej. Na przykład możliwe jest, że częściowo opierał się na jakiejś zapomnianej postaci z popularnego folkloru.
Nauczyciel zen Lynn Jnana Sipe zwraca uwagę w „Refleksjach na temat Mara”, że pojęcie istoty mitologicznej odpowiedzialnej za zło i śmierć znajduje się w wedyjskich tradycjach bramińskich mitycznych, a także w tradycjach nie brahmańskich, takich jak dżinizm. Innymi słowy, każda religia w Indiach wydaje się mieć postać taką jak Mara w swoich mitach.
Wydaje się, że Mara była oparta na susze demona wedyjskiej mitologii o imieniu Namuci. Wielebna Jnana Sipe pisze:
„Podczas gdy Namuci początkowo pojawia się w kanonie palijskim jako on sam, przekształcił się we wczesnych buddyjskich tekstach, by był tym samym co Mara, bóg śmierci. W buddyjskiej demonologii postać Namuci, ze związkami wrogiej śmierci, w wyniku suszy został wzięty i wykorzystany do budowy symbolu Mara; taki właśnie jest Zły - jest Namuci, zagrażając dobru ludzkości. Mara nie grozi, że nie powstrzyma sezonowych deszczy, ale przez ukrywanie lub zaciemnianie wiedzy o prawdzie ”.
Mara we wczesnych tekstach
Ananda WP Guruge pisze w „ Spotkaniach Buddy z Marą Tempte r”, że próba stworzenia spójnej narracji o Marie jest prawie niemożliwa.
„Profesor GP Malalasekera w Słowniku imion Paali pod nazwami własnymi przedstawia Maarę jako„ personifikację śmierci, złego, kusiciela (buddyjski odpowiednik diabła lub zasady zniszczenia) ”. Kontynuuje: „Legendy dotyczące Maary są w książkach bardzo zaangażowane i przeciwstawiają się wszelkim próbom ich rozwikłania”.
Guruge pisze, że Mara odgrywa kilka różnych ról we wczesnych tekstach i czasami wydaje się, że ma kilka różnych postaci. Czasami jest ucieleśnieniem śmierci; czasami reprezentuje nieumiejętne emocje lub uwarunkowane istnienie lub pokusę. Czasami jest synem boga.
Czy Mara jest buddyjskim szatanem?
Chociaż istnieją pewne oczywiste podobieństwa między Marą a Diabłem lub Szatanem religii monoteistycznych, istnieje również wiele znaczących różnic.
Chociaż obie postacie są związane ze złem, ważne jest, aby zrozumieć, że buddyści rozumieją „zło” inaczej niż to, co jest rozumiane w większości innych religii.
Ponadto Mara jest stosunkowo niewielką postacią w mitologii buddyjskiej w porównaniu do szatana. Szatan jest panem piekła. Mara jest panem tylko najwyższego nieba Devy w świecie Desire Triloka, który jest alegorycznym przedstawieniem rzeczywistości zaadaptowanej z hinduizmu.
Z drugiej strony Jnana Sipe pisze:
„Po pierwsze, czym jest domena Mara? Gdzie on działa? W pewnym momencie Budda wskazał, że każda z pięciu skandh, czyli pięciu skupisk, a także umysł, stany mentalne i świadomość mentalna są uważane za Mara. Mara symbolizuje całe istnienie nieoświeconej ludzkości. Innymi słowy, królestwo Mary jest całym samsarycznym istnieniem. Mara nasyca każdy zakątek życia. Tylko w Nirvanie jego wpływ jest nieznany. Po drugie, jak działa Mara? Tutaj leży klucz do Wpływ Mary na wszystkie nieoświecone istoty. Kanon palijski udziela wstępnych odpowiedzi, nie jako alternatywy, ale jako odmienne warunki. Po pierwsze, Mara zachowuje się jak jeden z demonów [ówczesnej] myśli powszechnej. Wykorzystuje podstępy, przebrania i groźby, które posiada ludzi, a on używa wszelkiego rodzaju okropnych zjawisk, by przerazić lub wprowadzić zamieszanie. Najbardziej skuteczną bronią Mary jest podtrzymywanie klimatu strachu, niezależnie od tego, czy strach jest spowodowany suszą, głodem, rakiem czy terroryzmem. ucho zaciska węzeł, który wiąże się z nim, a tym samym kołysanie, które może mieć nad jednym. ”
Moc mitu
Opowiadanie Josepha Campbella o historii oświecenia Buddy różni się od tego, co słyszałem gdzie indziej, ale i tak mi się podoba. W wersji Campbella Mara występowała jako trzy różne postacie. Pierwszym był Kama, czyli Żądza, i przyprowadził ze sobą swoje trzy córki, o imionach Pragnienia, Spełnienia i Żalu.
Kiedy Kama i jego córki nie odwróciły uwagi Siddhartha, Kama został Mara, Panem Śmierci i przyniósł armię demonów. A kiedy armia demonów nie skrzywdziła Siddharty (zamieniły się w kwiaty w jego obecności) Mara stała się Dharmą, co oznacza (w kontekście Campbella) „obowiązek”.
Młody człowieku, powiedziała Dharma, wydarzenia na świecie wymagają twojej uwagi. I w tym momencie Siddhartha dotknął ziemi, a ziemia powiedziała: „To mój umiłowany syn, który przez niezliczone wcielenia, tak oddany sobie, nie ma tutaj ciała”. Myślę, że ciekawe opowiadanie.
Kim jest dla ciebie Mara?
Tak jak w większości nauk buddyjskich, celem Mara nie jest „wierzenie w Marę”, ale zrozumienie tego, co Mara reprezentuje we własnej praktyce i doświadczeniu życia. Jnana Sipe powiedziała:
„Armia Mary jest dziś dla nas tak samo realna, jak dla Buddy. Mara reprezentuje te wzorce zachowań, które tęsknią za bezpieczeństwem przylgnięcia do czegoś prawdziwego i trwałego, a nie do stawienia czoła pytaniu, które jest przemijającym i przygodnym stworzeniem. „Nie ma znaczenia, co rozumiesz” - powiedział Budda - „gdy ktoś chwyta się, Mara staje obok niego”. Burzliwe tęsknoty i lęki, które nas atakują, a także poglądy i opinie, które je ograniczają, są wystarczającymi dowodami na to, czy mówimy o poddaniu się nieodpartym popędom i uzależnieniom, czy też jesteśmy sparaliżowani obsesjami neurotycznymi, oba są psychologiczne sposoby wyrażenia naszego obecnego wspólnego życia z diabłem ”.
