Synagoga zawiera wiele cech charakterystycznych dla religii żydowskiej. Poniżej znajduje się przewodnik po niektórych z najczęściej spotykanych funkcji w głównych sanktuariach synagogi.
Bima
Bima jest podniesioną platformą z przodu świątyni. Zasadniczo znajduje się on po wschodniej stronie budynku, ponieważ Żydzi zwykle modlą się twarzą na wschód, w kierunku Izraela i Jerozolimy. Większość nabożeństw odbywa się w bimie. Jest to zwykle miejsce, w którym stoi zarówno rabin, jak i kantor, gdzie znajduje się arka i gdzie odbywa się czytanie Tory. W niektórych zborach, szczególnie w bardziej synagogach prawosławnych, rabin i kantor mogą zamiast tego korzystać z podwyższonej platformy pośrodku zboru.
Arka
Arka ( aron kodesh w języku hebrajskim) jest centralną cechą sanktuarium. W arce będą znajdować się zwoje Tory zboru. Nad arką znajduje się Ner Tamid (hebr. „Eternal Flame”), który jest światłem, które świeci stale, nawet gdy sanktuarium nie jest używane. Ner Tamid symbolizuje menorę w starożytnej biblijnej świątyni w Jerozolimie. Drzwi i zasłony arki są często ozdobione motywami żydowskimi, takimi jak symbole dwunastu plemion Izraela, stylizowane przedstawienia Dziesięciu Przykazań, korony przedstawiające koronę Tory, biblijne fragmenty w języku hebrajskim i wiele innych. Czasami znak jest również mocno ozdobiony podobnymi motywami.
Zwoje Tory
Zawarte w arce zwoje Tory są zapisane w miejscu największego honoru w świątyni. Zwój Tory zawiera hebrajski tekst pierwszych pięciu ksiąg Biblii (Rodzaju, Wyjścia, Kapłańskiej, Liczb i Powtórzonego Prawa). Podobnie jak wspomniana wyżej arka, sam zwój jest często ozdobiony żydowskimi symbolami. Płaszcz z tkaniny zakrywa zwój i na płaszczu może znajdować się srebrny lub ozdobny napierśnik ze srebrnymi koronami nad słupkami zwoju (chociaż w wielu zborach napierśnik i korony nie są regularnie używane lub w ogóle używane). Na napierśniku zostanie umieszczony wskaźnik (zwany yad, hebrajskie słowo oznaczające rękę ), którego czytelnik używa do śledzenia swojego miejsca w zwoju.
Grafika
Wiele sanktuariów zdobią dzieła sztuki lub witraże. Dzieła i motywy będą się bardzo różnić w poszczególnych zborach.
Tablice pamiątkowe
Wiele sanktuariów ma Yahrzeit lub tablice pamiątkowe. Zazwyczaj zawierają tablice z nazwiskami osób, które odeszły, wraz z hebrajskimi i angielskimi datami ich śmierci. Zazwyczaj każde imię ma światło. W zależności od zboru światła te zapalają się albo w rzeczywistą rocznicę śmierci jednostki, zgodnie z kalendarzem hebrajskim (Yahrzeit), albo w ciągu tygodnia w Yahrzeit.
Rabbi, Cantor i Gabbai
Rabin jest duchowym przywódcą zboru i prowadzi zbór w modlitwie.
Kantor jest także członkiem duchowieństwa i odpowiada za elementy muzyczne podczas nabożeństwa, prowadząc zbór w intonowaniu i śpiewaniu modlitw. Często będzie odpowiedzialny za inne części nabożeństwa, takie jak intonowanie cotygodniowych fragmentów Tory i Haftarah. Nie wszystkie zgromadzenia mają kantora.
Gabbai jest zwykle świeckim przywódcą w zborze, który pomaga rabinowi i kantorowi podczas nabożeństwa Tory.
Siddur
Siddur to główny modlitewnik kongregacji zawierający hebrajską liturgię czytaną podczas nabożeństwa. Większość zeszytów modlitewnych będzie również zawierać tłumaczenia modlitw, a wiele zapewnia transliteracje hebrajskiego, aby pomóc tym, którzy nie potrafią czytać hebrajskiego tekstu.
Chumash
Chumash to kopia Tory po hebrajsku. Zwykle zawiera angielskie tłumaczenie Tory, a także hebrajski i angielski tekst Haftarot czytany po cotygodniowej części Tory. Zgromadzeni używają chumasz, aby śledzić odczyty Tory i Haftary podczas modlitwy.
