„A” oznacza „bez”, a „gnoza” oznacza „wiedzę”. Słowo „agnostyk” oznacza zatem dosłownie „bez wiedzy”, chociaż koncentruje się raczej na wiedzy o bogach niż na wiedzy ogólnie. Ponieważ wiedza jest związana z wiarą, ale nie z tym samym, co wiara, agnostycyzmu nie można uznać za „trzecią drogę” między ateizmem a teizmem. Co to jest agnostycyzm?
Co to jest filozoficzny agnostycyzm?
Agnostycyzm leży u podstaw dwóch filozoficznych zasad. Pierwszy z nich ma charakter epistemologiczny i opiera się na empirycznych i logicznych sposobach zdobywania wiedzy o świecie. Drugi jest moralny i wiąże się z pomysłem, że mamy etyczny obowiązek nie dochodzić roszczeń do pomysłów, których nie możemy właściwie poprzeć dowodami ani logiką. Definiowanie agnostycyzmu: standardowe słowniki
Słowniki mogą definiować agnostycyzm na różne sposoby. Niektóre definicje są zbliżone do tego, jak blisko Thomas Henry Huxley pierwotnie to zdefiniował, kiedy ukuł ten termin. Inni błędnie definiują agnostycyzm jako „trzecią drogę” między ateizmem a teizmem. Niektórzy posuwają się nawet dalej i opisują agnostycyzm jako „doktrynę”, czemu Huxley bardzo się starał zaprzeczyć.
Silny agnostycyzm kontra słaby agnostycyzm
Jeśli ktoś jest słabym agnostykiem, mówi tylko, że nie wie, czy istnieją bogowie, czy nie. Możliwe istnienie jakiegoś boga teoretycznego lub określonego boga nie jest wykluczone. W przeciwieństwie do tego silny agnostyk mówi, że nikt nie może być pewien na pewno, czy istnieją bogowie - to twierdzenie o wszystkich ludziach w każdym czasie i miejscu. Silny agnostycyzm kontra słaby agnostycyzm
Czy agnostycy po prostu siedzą na płocie?
Wiele osób uważa agnostycyzm za „niezobowiązujące” podejście do pytania, czy istnieją bogowie, dlatego tak często traktuje się go jako „trzecią drogę” między ateizmem a teizmem, przy czym każde z pozostałych dwóch zobowiązuje się do pewna szczególna pozycja, podczas gdy agnostycy odmawiają poparcia. Przekonanie to jest błędne, ponieważ agnostycyzm jest brakiem wiedzy, a nie brakiem zaangażowania.
Ateizm vs. agnostycyzm: jaka jest różnica?
Agnostycyzm nie polega na wierze w bogów, ale na wiedzy o bogach, został pierwotnie wymyślony, aby opisać pozycję osoby, która nie może twierdzić, że wie na pewno, czy istnieje jakiś bóg. Agnostycyzm jest zatem zgodny zarówno z teizmem, jak i ateizmem. Człowiek może wierzyć w jakiegoś boga (teizm), nie twierdząc, że jest pewien, czy ten bóg istnieje; to jest teizm agnostyczny. Inna osoba może nie wierzyć w bogów (ateizm), nie twierdząc z całą pewnością, że żaden bóg nie może istnieć; to jest agnostyczny ateizm.
Co to jest teizm agnostyczny?
Może się wydawać dziwne, że człowiek uwierzy w boga, nie twierdząc jednocześnie, że jego bóg istnieje, nawet jeśli określimy wiedzę nieco luźno; prawda jest jednak taka, że takie stanowisko jest prawdopodobnie bardzo powszechne. Wielu, którzy wierzą w istnienie boga, czyni to z wiarą, a wiara ta zazwyczaj jest przeciwstawiona rodzajom wiedzy, którą zwykle zdobywamy na temat otaczającego nas świata. Co to jest teizm agnostyczny?
Filozoficzne początki agnostycyzmu
Nikt przed Thomasem Henrykiem Huxleyem nie określiłby siebie jako agnostyka, ale jest wielu wcześniejszych filozofów i uczonych, którzy twierdzili, że albo nie mieli wiedzy o Ostatecznej Rzeczywistości i bogach, albo że nikt nie był w stanie mieć taką wiedzę. Obie te pozycje związane są z agnostycyzmem. Filozoficzne początki agnostycyzmu
Agnostycyzm i Thomas Henry Huxley
Termin „agnostycyzm” został po raz pierwszy wymyślony przez profesora Thomasa Henry'ego Huxleya (1825–1895) na spotkaniu Towarzystwa Metafizycznego w 1876 r. Dla Huxleya agnostycyzm był stanowiskiem, który odrzucił twierdzenia o wiedzy zarówno o „silnym” ateizmie, jak i tradycyjnym teizmie. Co ważniejsze, Huxley uważał agnostycyzm za metodę robienia rzeczy.
Agnostycyzm i Robert Green Ingersoll
Robert Green Ingersoll, znany i wpływowy zwolennik sekularyzmu i sceptycyzmu religijnego w Ameryce od połowy do końca XIX wieku, był silnym zwolennikiem zarówno zniesienia niewolnictwa, jak i praw kobiet, które były bardzo niepopularnymi pozycjami. Jednak stanowiskiem, które sprawiło mu najwięcej problemów, była jego silna obrona agnostycyzmu i jego surowy antyklerykalizm. Agnostycyzm i Robert Green Ingersoll
