Co to jest przebaczenie? Czy w Biblii jest definicja przebaczenia? Czy przebaczenie biblijne oznacza, że wierzący są uważani przez Boga za czystych? A jakie powinno być nasze podejście do innych, którzy nas skrzywdzili?
W Biblii pojawiają się dwa rodzaje przebaczenia: Boże przebaczenie naszych grzechów i nasz obowiązek przebaczenia innym. Temat ten jest tak ważny, że zależy od niego nasze wieczne przeznaczenie.
Czym jest przebaczenie przez Boga?
Ludzkość ma grzeszną naturę. Adam i Ewa byli nieposłuszni Bogu w Ogrodzie Edenu i odtąd ludzie grzeszą przeciwko Bogu.
Bóg za bardzo nas kocha, abyśmy mogli zniszczyć się w piekle. Umożliwił nam przebaczenie, i to przez Jezusa Chrystusa. Jezus potwierdził to w nieokreślony sposób, mówiąc: „Jestem drogą, prawdą i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przeze mnie”. (Jana 14: 6, NIV) Boski plan zbawienia polegał na wysłaniu Jezusa, Jego jedynego Syna, na świat, jako ofiary za nasze grzechy.
Ta ofiara była konieczna, aby zaspokoić Bożą sprawiedliwość. Co więcej, ofiara ta musiała być doskonała i bez skazy. Z powodu naszej grzesznej natury nie jesteśmy w stanie samodzielnie naprawić zerwanego związku z Bogiem. Tylko Jezus był do tego upoważniony. Podczas Ostatniej Wieczerzy, w noc przed ukrzyżowaniem, wziął kieliszek wina i powiedział swoim apostołom: „To jest moja krew Przymierza, która za wielu jest wylana na odpuszczenie grzechów”. (Mateusza 26:28, NIV)
Następnego dnia Jezus umarł na krzyżu, biorąc na nas należną nam karę i przebłagając za nasze grzechy. Trzeciego dnia zmartwychwstał, pokonując śmierć wszystkich, którzy wierzą w Niego jako Zbawiciela. Jan Chrzciciel i Jezus przykazali, abyśmy żałowali lub odwrócili się od naszych grzechów, aby otrzymać Boże przebaczenie. Kiedy to robimy, nasze grzechy są odpuszczane i jesteśmy pewni życia wiecznego w niebie.
Czym jest przebaczenie innych?
Jako wierzący przywróciliśmy naszą relację z Bogiem, ale co z naszą relacją z bliźnimi? Biblia mówi, że gdy ktoś nas rani, jesteśmy zobowiązani wobec Boga, aby wybaczyć tej osobie. Jezus jest bardzo jasny w tej kwestii:
Mateusza 6: 14-15
Bo jeśli przebaczycie innym ludziom, gdy grzeszą przeciwko wam, wasz Ojciec w niebie również wam wybaczy. Ale jeśli nie wybaczycie innym grzechów, wasz Ojciec nie wybaczy wam grzechów. (NIV)
Odmawianie przebaczenia jest grzechem. Jeśli otrzymujemy przebaczenie od Boga, musimy je przekazać innym, którzy nas skrzywdzili. Nie możemy mieć pretensji ani szukać zemsty. Mamy ufać Bogu za sprawiedliwość i wybaczać osobie, która nas obraziła. Nie oznacza to jednak, że musimy zapomnieć o przestępstwie; zwykle jest to poza naszą mocą. Przebaczenie oznacza uwolnienie drugiego od winy, pozostawienie wydarzenia w rękach Boga i kontynuowanie.
Możemy wznowić relację z osobą, jeśli ją mieliśmy, lub nie, jeśli wcześniej nie istniała. Z pewnością ofiara przestępstwa nie ma obowiązku zaprzyjaźnienia się z przestępcą. Pozostawiamy to sądom, a Bogu ich osądzanie.
Nic nie dorówna wolności, którą odczuwamy, kiedy uczymy się wybaczać innym. Kiedy decydujemy się nie wybaczać, stajemy się niewolnikami goryczy. Jesteśmy najbardziej dotknięci tym, że trzymamy się przebaczenia.
W swojej książce „Wybacz i zapomnij” Lewis Smedes napisał te głębokie słowa o przebaczeniu:
„Kiedy uwalniasz złoczyńcę od złego, odcinasz złośliwego guza z twojego wewnętrznego życia. Uwalniasz więźnia, ale odkrywasz, że prawdziwym więźniem był sam.”
Podsumowując przebaczenie
Co to jest przebaczenie? Cała Biblia wskazuje na Jezusa Chrystusa i jego boską misję ocalenia nas od naszych grzechów. Apostoł Piotr podsumował to w następujący sposób:
Dzieje 10: 39-43
Jesteśmy świadkami wszystkiego, co zrobił w kraju Żydów i w Jerozolimie. Zabili go, powieszając go na krzyżu, ale Bóg wzbudził go z martwych trzeciego dnia i sprawił, że został zauważony. Nie widział go cały lud, ale świadkowie, których Bóg już wybrał - my, którzy jedliśmy i piliśmy z nim, gdy powstał z martwych. Nakazał nam głosić ludowi i świadczyć, że to on został wyznaczony przez Boga na sędziego żywych i umarłych. Wszyscy prorocy świadczą o nim, że każdy, kto w niego wierzy, otrzymuje przebaczenie grzechów przez jego imię. (NIV)
