Termin „pogański” odnosi się do różnych przedchrześcijańskich, zorientowanych na przyrodę tradycji religijnych. Religie pogańskie są zazwyczaj politeistyczne, ale można traktować pogańskich bogów jako metaforę i tak naprawdę nieistniejącą. Nie różni się to od traktowania pogańskich historii jako metafor, a nie prawdziwych wydarzeń, co jest jeszcze bardziej powszechne. Jeśli poganin nie wierzy, że bogowie w swojej tradycji są prawdziwi, to prawdopodobnie będą ateistą. Niektórzy mogą unikać tej etykiety, ale inni czują się z nią swobodnie i otwarcie identyfikują się jako pogańscy ateiści (lub ateistyczni poganie).
Ateizm Hinduski
Sanskryt nirisvaravada tłumaczy ateizm i oznacza niewiarę w boga stwórcy. Nie wymaga niewiary w nic innego, co mogłoby być „bogiem”, ale dla wielu osób mniej niż stwórca nie jest prawdziwym bogiem. Zarówno szkoły hinduskiej filozofii Samkhya, jak i Mimamsa odrzucają istnienie boga stwórcy, co czyni je wyraźnie ateistycznymi z perspektywy hinduskiej. To nie czyni ich naturalistycznymi, ale czyni ich tak ateistycznymi, jak każdy system wierzeń, filozofia lub religia z perspektywy religijnych teistów na Zachodzie.
Buddyjski ateizm
Buddyzm jest powszechnie uważany za religię ateistyczną. Pisma buddyjskie albo nie promują, ani nie aktywnie odrzucają istnienia boga-stwórcy, istnienia „pomniejszych” bogów, którzy są źródłem moralności, i że ludzie są zobowiązani wobec jakichkolwiek bogów. Jednocześnie jednak pisma te akceptują istnienie istot nadprzyrodzonych, które można opisać jako bogów. Niektórzy buddyści dzisiaj wierzą w istnienie takich istot i są teistami. Inni odrzucają te istoty i są ateistami. Ponieważ w buddyzmie nie ma nic, co wymagałoby wiary w bogów, ateizm w buddyzmie jest łatwy do utrzymania.
Jain Ateizm
Dla Jainsa każda dusza czy istota duchowa zasługuje na taką samą pochwałę. Z tego powodu Dżinowie nie czczą żadnych „wyższych” duchowych istot, takich jak bogowie, ani nie oddają czci żadnym bożkom. Dżinowie wierzą, że wszechświat zawsze istniał i zawsze będzie istniał, więc nie ma potrzeby boga stwórcy. Nic z tego nie oznacza, że nie istnieją żadne istoty duchowe, które można by nazwać „bogami”, a zatem Jainowie mogliby wierzyć w istoty, które mogłyby być uważane za bogów, a zatem technicznie być teistami. Jednak z zachodniej perspektywy religijnej wszyscy byliby ateistami.
Ateizm konfucjański i taoistyczny
Na poziomie funkcjonalnym przynajmniej konfucjanizm i taoizm można uznać za ateistyczny. Żaden z nich nie jest oparty na wierze w boga stwórcy, takiego jak chrześcijaństwo i islam. Żaden też nie promuje istnienia takiego boga. Teksty konfucjańskie opisują „Niebo”, które jest pewnego rodzaju transcendentną, osobistą mocą. To, czy kwalifikuje się to jako osobiste bóstwo, czy nie, jest przedmiotem debaty, ale wydaje się, że przynajmniej osoba może postępować zgodnie z naukami konfucjańskimi i być ateistą. Zasadniczo ta sama kwestia istnieje w przypadku taoizmu: wiara w niektóre bóstwo może być uwzględniona, ale może nie być absolutnie wymagana.
Żydowski ateizm
Judaizm jest religią opartą na wierze w boga jednego stwórcy; jest to jedna z najstarszych i najwcześniejszych znanych form monoteizmu. Dziś jednak są Żydzi, którzy odrzucili wiarę w tego boga, zachowując atrybuty judaizmu w miarę możliwości. W niektórych przypadkach ludzie zachowali bardzo niewiele i nazywają siebie Żydami z powodów etnicznych. Inni zachowują wiele żydowskich tradycji i nazywają siebie Żydami nie tylko kulturowo, ale także religijnie. Uważają się za równie religijnych jak Żydzi, którzy nadal wierzą w Boga.
Ateizm chrześcijański
Jako potomek judaizmu, chrześcijaństwo jest także religią opartą na wierze w boga jednego stwórcy. Ateizm jest nie tylko odrzucony, ale uważany za grzech. Istnieje kilka osób, które uważają się za chrześcijan, mimo że odrzucili wiarę w istnienie jakichkolwiek bogów, w tym chrześcijańskiego boga-stwórcy. Twierdzą, że są chrześcijańskimi ateistami w taki sam sposób, w jaki niektórzy Żydzi są również ateistami: są chrześcijanami ze względów kulturowych, ale nadal zachowują pewne obrzędy religijne tylko bez odniesienia do jakichkolwiek bogów.
Współczesne religie paranormalne i ateizm
Scjentologia ma niewiele do powiedzenia na temat bogów. „Uznaje” istnienie jednego boga stwórcy, ale nie uczy niczego konkretnego na ten temat i pozwala członkom czcić, jak uznają za stosowne. W ten sposób naukowiec może nie czcić i nie wierzyć. Raelianie są wyraźnie, a nawet „wojowniczo” ateistami, w tym sensie, że ateizm i wolność dla ateistów są agresywnie ścigani. Inne współczesne religie UFO, oparte na wierze w kosmitów, a nie nadprzyrodzonych istotach, takich jak bogowie, również pozwalają przynajmniej na ateizm, jeśli nie otwarcie popierają ateizm jako bardziej naukowy i racjonalny niż teizm.
Religie humanistyczne, naturalistyczne i ateizm
Istnieją dziś humanistyczne grupy religijne, które popierają systemy przekonań, które koncentrują się na potrzebach ludzi tu i teraz, jednocześnie odrzucając (lub przynajmniej minimalizując) przekonania nadprzyrodzone. Znaczny odsetek członków uniwersalistycznych kościołów unitarnych to ateiści, chociaż w kościołach tych są także chrześcijanie, poganie i inni. Członkowie grup kultury etycznej mogą lub nie wierzyć w żadnych bogów; niektórzy nawet nie uważają kultury etycznej za grupę religijną dla siebie, chociaż zgodnie z prawem jest ona uważana za religię. Religijny humanizm tworzy kontekst religijny bez bogów.
