Słaby ateizm jest definiowany jako po prostu brak wiary w bogów lub brak teizmu. Jest to również szeroka, ogólna definicja ateizmu. Definicja słabego ateizmu jest używana jako przeciwieństwo definicji silnego ateizmu, który stanowi pozytywne twierdzenie, że nie ma bogów. Wszyscy ateiści są z konieczności słabymi ateistami, ponieważ z definicji wszyscy ateiści nie wierzą w żadnych bogów; tylko niektórzy twierdzą, że istnieją bogowie lub ich nie ma.
Niektórzy zaprzeczają istnieniu słabego ateizmu, myląc definicję z agnostycyzmem. Jest to błąd, ponieważ ateizm dotyczy (braku) wiary, podczas gdy agnostycyzm dotyczy (braku) wiedzy. Wiara i wiedza są powiązane odrębnymi zagadnieniami. Zatem słaby ateizm jest zgodny z agnostycyzmem, a nie alternatywą dla niego. Słaby ateizm pokrywa się z negatywnym ateizmem i ukrytym ateizmem.
Przydatne przykłady
„Słabi ateiści nie znajdują dowodów na istnienie bogów przekonujących. Podczas gdy teiści twierdzą, że bóstwa lub bogowie istnieją, słabi ateiści niekoniecznie się nie zgadzają. Niektórzy po prostu nie mają zdania w tej sprawie. Inni bardziej aktywnie mają wątpliwości, że bogowie istnieją. Uważają za prawdopodobne, że bogowie nie istnieją, ponieważ nikt nie może tego udowodnić. Pod tym względem słaby ateizm jest podobny do agnostycyzmu lub poglądu, że bogowie mogą istnieć lub nie, ale nikt nie może być tego pewien ”.
- World Religions: Primary Sources, Michael J. O'Neal i J. Sydney Jones
