Sieć klejnotów Indry, czyli sieć klejnotów Indry, jest bardzo lubianą metaforą buddyzmu mahajany. Ilustruje wzajemne przenikanie się, przyczynowość i przenikanie się wszystkich rzeczy.
Oto metafora: w królestwie boga Indra jest rozległa sieć, która rozciąga się nieskończenie we wszystkich kierunkach. W każdym „oku” siatki znajduje się jeden genialny, idealny klejnot. Każdy klejnot odzwierciedla również każdy inny klejnot, nieskończony w liczbie, a każdy z odbijanych obrazów klejnotów nosi wizerunek wszystkich innych klejnotów nieskończoności do nieskończoności. Cokolwiek wpływa na jeden klejnot, wpływa na wszystkie.
Metafora ilustruje przenikanie się wszystkich zjawisk. Wszystko zawiera wszystko inne. Jednocześnie każda indywidualna rzecz nie jest utrudniona ani pomylona z wszystkimi innymi indywidualnymi rzeczami.
Uwaga na temat Indry: W religiach wedyjskich z czasów Buddy, Indra był władcą wszystkich bogów. Chociaż wiara w bogów i wielbienie ich nie jest tak naprawdę częścią buddyzmu, Indra pojawia się w wielu pismach jako ikona.
Pochodzenie sieci Indry
Metaforę przypisuje się Duszunowi (lub Tu-shun; 557-640), pierwszemu patriarchatowi buddyzmu Huayan. Huayan to szkoła, która powstała w Chinach i opiera się na naukach Avatamsaka, czyli Girlandy Kwiatowej Sutry.
W Avatamsace rzeczywistość opisana jest jako doskonale przenikająca się. Każde indywidualne zjawisko nie tylko doskonale odzwierciedla wszystkie inne zjawiska, ale także ostateczną naturę istnienia. Buddha Vairocana reprezentuje podstawę bytu, a wszystkie zjawiska emanują z niego. Jednocześnie Vairocana doskonale przenika wszystkie rzeczy.
Mówi się, że inny patriarcha Huayan, Fazang (lub Fa-tsang, 643-712) zilustrował sieć Indry, umieszczając osiem luster wokół posągu Buddy cztery luster wokół, jedno powyżej, a jedno poniżej. Kiedy postawił świecę, aby oświetlić Buddę, lustra odbijały Buddę i siebie nawzajem w nieskończonej serii.
Ponieważ wszystkie zjawiska powstają z tego samego powodu bytu, wszystkie rzeczy mieszczą się we wszystkim innym. A jednak wiele rzeczy nie przeszkadza sobie nawzajem.
W swojej książce Hua-yen Buddhism: The Jewel Net of Indra (Pennsylvania State University Press, 1977) Francis Dojun Cook napisał:
„Tak więc każda jednostka jest jednocześnie przyczyną całości i jest spowodowana całością, a to, co nazywa się istnieniem, jest ogromnym ciałem złożonym z nieskończoności jednostek, które się wzajemnie wspierają i definiują. Krótko mówiąc, kosmos, samokształtujący się, samozachowawczy i samookreślający się organizm ”.
Jest to bardziej wyrafinowane rozumienie rzeczywistości niż po prostu myślenie, że wszystko jest częścią większej całości. Według Huayana słusznie byłoby powiedzieć, że każdy jest całą większą całością, ale jednocześnie jest po prostu sobą. To rozumienie rzeczywistości, w którym każda część zawiera całość, jest często porównywane do hologramu
Interbeing
Sieć Indry jest bardzo związana z interbeingiem . Mówiąc najprościej, interbeing odnosi się do nauki, że całe istnienie jest ogromnym związkiem przyczyn i warunków, ciągle się zmieniającym, w którym wszystko jest powiązane ze wszystkim innym.
Thich Nhat Hanh zilustrował interbeing z podobieństwem o nazwie Clouds in Each Paper.
„Jeśli jesteś poetą, zobaczysz wyraźnie, że na tej kartce papieru unosi się chmura. Bez chmury nie będzie deszczu; bez deszczu drzewa nie mogą rosnąć; bez drzew nie możemy robić papieru. Chmura jest niezbędna do istnienia papieru. Jeśli nie ma tu chmury, nie może tu być też arkusz papieru. Możemy więc powiedzieć, że chmura i papier są ze sobą powiązane ”.
To przeżycie jest czasem nazywane integracją uniwersalności i szczególności. Każdy z nas jest szczególną istotą, a każda konkretna istota jest także całym fenomenalnym wszechświatem.
