Jeśli astrologia nie jest tak naprawdę nauką, to czy można ją zaklasyfikować jako formę pseudonauki? Większość sceptyków chętnie zgodzi się z tą klasyfikacją, ale tylko badając astrologię w świetle niektórych podstawowych cech nauki, możemy zdecydować, czy taki osąd jest uzasadniony. Po pierwsze, rozważmy osiem podstawowych cech, które charakteryzują teorie naukowe i których w większości lub całkowicie brakuje pseudonauki:
- Spójny wewnętrznie i zewnętrznie
- Oszczędne, oszczędne w proponowanych bytach lub wyjaśnieniach
- Przydatne oraz opisuje i wyjaśnia obserwowane zjawiska
- Testowalny empirycznie i falsyfikowalny
- Na podstawie kontrolowanych, powtarzanych eksperymentów
- Poprawialne i dynamiczne, gdzie zmiany są wprowadzane w miarę odkrywania nowych danych
- Postępowy i spełnia wszystkie poprzednie teorie i wiele więcej
- Ostrożnie i przyznaje, że może to nie być poprawne, zamiast zapewniać pewność
Jak dobrze układa się astrologia w porównaniu z tymi standardami?
Czy astrologia jest spójna?
Aby kwalifikować się jako teoria naukowa, idea musi być logicznie spójna, zarówno wewnętrznie (wszystkie jej twierdzenia muszą być spójne ze sobą), jak i zewnętrznie (chyba że istnieją uzasadnione powody, musi być spójna z teoriami, o których wiadomo, że są ważne i prawdziwe). Jeśli pomysł jest niespójny, trudno jest zrozumieć, w jaki sposób w ogóle coś wyjaśnia, a tym bardziej, w jaki sposób może to być prawda.
Niestety, astrologii nie można nazwać spójną wewnętrznie ani zewnętrznie. Wykazanie, że astrologia nie jest spójna zewnętrznie z teoriami znanymi jako prawdziwe, jest łatwe, ponieważ tak wiele twierdzeń dotyczących astrologii zaprzecza temu, co znane jest w fizyce. Nie stanowiłoby to problemu, gdyby astrologowie mogli wykazać, że ich teorie wyjaśniają naturę lepiej niż większość współczesnej fizyki, ale nie mogą - w konsekwencji ich twierdzenia nie mogą zostać zaakceptowane.
Stopień, w jakim astrologia jest wewnętrznie spójna, jest trudniejszy do określenia, ponieważ tak wiele twierdzeń w astrologii może być bardzo niejasne. Z pewnością prawdą jest, że sami astrologowie regularnie zaprzeczają sobie nawzajem i że istnieją różne formy astrologii, które wzajemnie się wykluczają - w tym sensie astrologia nie jest wewnętrznie spójna.
Czy astrologia jest oszczędna?
Termin „oszczędny” oznacza „oszczędny lub oszczędny”. W nauce stwierdzenie, że teorie muszą być uproszczone, oznacza, że nie powinny postulować żadnych bytów ani sił, które nie są konieczne do wyjaśnienia omawianych zjawisk. Zatem teoria, że małe wróżki przenoszą prąd z przełącznika światła do żarówki, nie jest żałosne, ponieważ postuluje małe wróżki, które po prostu nie są konieczne, aby wyjaśnić fakt, że po naciśnięciu przycisku żarówka się włącza.
Podobnie, astrologia również nie jest łagodna, ponieważ postuluje niepotrzebne siły. Aby astrologia była ważna i prawdziwa, musi istnieć jakaś siła, która ustanawia połączenie między ludźmi i różnymi ciałami w przestrzeni. Oczywiste jest, że ta siła nie może być niczym już ustalonym, jak grawitacja lub światło, więc musi to być coś innego. Jednak astrologowie nie tylko nie są w stanie wyjaśnić, jaka jest jego siła ani jak działa, ale nie jest konieczne wyjaśnianie wyników, które zgłaszają astrologowie. Wyniki te można wyjaśnić znacznie prościej i łatwiej za pomocą innych środków, takich jak efekt Barnum i odczyt na zimno.
Aby astrologia była oszczędna, astrologowie musieliby wytwarzać wyniki i dane, których nie można łatwo wytłumaczyć innymi środkami, ale nową i nieodkrytą siłą, która jest w stanie stworzyć połączenie między jednostką a ciałami w przestrzeni, wywieranie wpływu na życie danej osoby i które zależy od dokładnego momentu jej narodzin. Jednak pomimo tysiącleci, które astrologowie musieli pracować nad tym problemem, nic nie nadchodzi.
Czy astrologia opiera się na dowodach?
W nauce przedstawione twierdzenia są co do zasady weryfikowalne, a następnie, jeśli chodzi o eksperymenty, w rzeczywistości. W pseudonauce poczyniono nadzwyczajne twierdzenia, na które przedstawiono niewiarygodnie niewystarczające dowody. Jest to ważne z oczywistych powodów - jeśli teoria nie jest oparta na dowodach i nie może być empirycznie zweryfikowana, nie można twierdzić, że ma jakikolwiek związek z rzeczywistością.
Carl Sagan ukuł zdanie, że „nadzwyczajne roszczenia wymagają nadzwyczajnych dowodów”. W praktyce oznacza to, że jeśli roszczenie nie jest zbyt dziwne ani nadzwyczajne w porównaniu z tym, co już wiemy o świecie, nie potrzeba wielu dowodów, aby zaakceptować roszczenie jako prawdopodobne.
Z drugiej strony, gdy roszczenie bardzo sprzeczne z rzeczami, które już wiemy o świecie, potrzebowalibyśmy całkiem sporo dowodów, aby je zaakceptować. Czemu? Ponieważ jeśli to twierdzenie jest dokładne, wiele innych przekonań, które przyjmujemy za pewnik, nie może być dokładne. Jeśli te przekonania są dobrze poparte eksperymentami i obserwacjami, wówczas nowe i sprzeczne twierdzenie kwalifikuje się jako „nadzwyczajne” i powinno zostać zaakceptowane tylko wtedy, gdy dowody przewyższają dowody, którymi obecnie dysponujemy .
Astrologia jest doskonałym przykładem dziedziny charakteryzującej się niezwykłymi roszczeniami. Jeśli odległe obiekty w kosmosie są w stanie wpływać na charakter i życie ludzi w rzekomym stopniu, wówczas podstawowe zasady fizyki, biologii i chemii, które już przyjmujemy za pewnik, nie mogą być dokładne. To byłoby niezwykłe. Dlatego też całkiem sporo dowodów bardzo wysokiej jakości jest wymaganych, aby roszczenia astrologii mogły zostać zaakceptowane. Brak takich dowodów, nawet po tysiącleciach badań, wskazuje, że dziedzina ta nie jest nauką, a raczej pseudonauką.
Czy astrologia jest falsyfikowalna?
Teorie naukowe są falsyfikowalne, a jedną z cech pseudonauki jest to, że teorie pseudonaukowe nie są falsyfikowalne, ani w zasadzie, ani w rzeczywistości. Być falsyfikowalnym oznacza, że musi istnieć pewien stan rzeczy, który, gdyby był prawdziwy, wymagałby, aby teoria była fałszywa.
Eksperymenty naukowe mają na celu sprawdzenie dokładnie takiego stanu rzeczy - jeśli tak się stanie, to teoria jest fałszywa. Jeśli nie, to zwiększa się prawdopodobieństwo, że teoria jest prawdziwa. Rzeczywiście, znakiem prawdziwej nauki jest to, że praktykujący szukają takich falsyfikowalnych warunków, podczas gdy pseudonaukowcy całkowicie je ignorują lub unikają.
W astrologii wydaje się, że nie ma takiego stanu rzeczy - oznaczałoby to, że astrologia nie jest sfałszowana. W praktyce okazuje się, że astrologowie wykorzystają nawet najsłabsze dowody, aby potwierdzić swoje twierdzenia; jednak ich powtarzające się `` niepowodzenia '' w celu znalezienia dowodów nigdy nie są dozwolone jako dowód przeciw ich teoriom.
Z pewnością prawdą jest, że można również znaleźć poszczególnych naukowców unikających takich danych - po prostu ludzką naturą jest pragnienie, aby teoria była prawdziwa i unikanie sprzecznych informacji. Tego samego nie można jednak powiedzieć o całych dziedzinach nauki. Nawet jeśli jedna osoba unika nieprzyjemnych danych, inny badacz może wyrobić sobie markę, znajdując je i publikując - właśnie dlatego nauka koryguje się. Niestety nie znajdujemy go w astrologii i dlatego astrologowie nie mogą twierdzić, że astrologia jest zgodna z rzeczywistością.
Czy astrologia opiera się na kontrolowanych, powtarzalnych eksperymentach?
Teorie naukowe opierają się na kontrolowanych, powtarzalnych eksperymentach i prowadzą do nich, podczas gdy teorie pseudonaukowe są oparte na eksperymentach, które nie są kontrolowane i / lub nie są powtarzalne. Są to dwie kluczowe cechy prawdziwej nauki: kontrole i powtarzalność.
Kontrole oznaczają, że zarówno w teorii, jak i w praktyce można wyeliminować możliwe czynniki, które mogą mieć wpływ na wyniki. Ponieważ coraz więcej możliwych czynników jest eliminowanych, łatwiej jest twierdzić, że tylko jedna konkretna rzecz jest „prawdziwą” przyczyną tego, co widzimy. Na przykład, jeśli lekarze sądzą, że picie wina czyni ludzi zdrowszymi, podadzą badanym nie tylko wino, ale napoje zawierające tylko niektóre składniki z wina - sprawdzenie, którzy są najzdrowsi, wskaże, co, jeśli w ogóle, w winie jest odpowiedzialny.
Powtarzalność oznacza, że nie jesteśmy jedynymi, którzy osiągają nasze wyniki. Zasadniczo każdy niezależny badacz musi mieć możliwość przeprowadzenia dokładnie tego samego eksperymentu i wyciągnięcia takich samych wniosków. Kiedy dzieje się to w praktyce, nasza teoria i nasze wyniki są dalej potwierdzane.
Jednak w astrologii ani kontrole, ani powtarzalność nie wydają się powszechne - a czasem nawet wcale. Elementy sterujące, gdy się pojawiają, są zazwyczaj bardzo luźne. Kiedy kontrole są wystarczająco zaostrzone, aby przejść regularną kontrolę naukową, często zdarza się, że zdolności astrologów nie objawiają się już w żadnym stopniu poza przypadkiem.
Powtarzalność tak naprawdę nie występuje, ponieważ niezależni badacze nie są w stanie powielić rzekomych ustaleń wierzących w astrologię. Nawet inni astrologowie okazują się niezdolni do konsekwentnego powielania ustaleń swoich kolegów, przynajmniej w przypadku nałożenia ścisłej kontroli badań. Dopóki odkrycia astrologów nie mogą być wiarygodnie odtworzone, astrologowie nie mogą twierdzić, że ich odkrycia są zgodne z rzeczywistością, że ich metody są prawidłowe lub że astrologia jest w każdym razie prawdziwa.
Czy astrologię można naprawić?
W nauce teorie są dynamiczne - oznacza to, że są podatne na korektę ze względu na nowe informacje, albo z eksperymentów przeprowadzonych dla danej teorii, albo z innych dziedzin. W pseudonauce niewiele się zmienia. Nowe odkrycia i nowe dane nie powodują, że wierzący ponownie rozważają podstawowe założenia lub założenia.
Czy astrologię można korygować i dynamicznie? Istnieje niewiele cennych dowodów na to, że astrologowie zmieniają swoje podejście do tematu. Mogą zawierać pewne nowe dane, takie jak odkrycie nowych planet, ale zasady współczującej magii nadal stanowią podstawę wszystkiego, co robią astrologowie. Charakterystyka różnych znaków zodiaku jest zasadniczo niezmienna od czasów starożytnej Grecji i Babilonu. Nawet w przypadku nowych planet żaden astrolog nie przyznał, że wszystkie wcześniejsze horoskopy były wadliwe z powodu niewystarczających danych (ponieważ wcześniejsi astrologowie nie brali pod uwagę jednej trzeciej planet w tym Układzie Słonecznym).
Kiedy starożytni astrolodzy zobaczyli planetę Mars, wyglądała na czerwoną - było to związane z krwią i wojną. Tak więc sama planeta była kojarzona z wojowniczymi i agresywnymi cechami charakteru, czymś, co trwa do dziś. Prawdziwa nauka przypisałaby Marsowi takie cechy dopiero po dokładnych badaniach i górach empirycznych, powtarzalnych dowodów. Podstawowym tekstem astrologii jest Tetrabiblios Ptolemeusza, napisany około 1000 lat temu. Jaka klasa naukowa korzysta z tekstu liczącego 1000 lat?
Czy astrologia jest niepewna?
W prawdziwej nauce nikt nie twierdzi, że brak alternatywnych wyjaśnień sam w sobie jest powodem do uznania ich teorii za poprawne i dokładne. W pseudonauce takie argumenty pojawiają się cały czas. Jest to ważna różnica, ponieważ przy prawidłowym przeprowadzeniu nauka zawsze uznaje, że obecny brak znalezienia alternatyw nie oznacza, że dana teoria jest rzeczywiście prawdziwa. Co najwyżej teorię należy traktować jedynie jako najlepsze dostępne wyjaśnienie - coś, co należy szybko odrzucić w najwcześniejszym możliwym momencie, a mianowicie wtedy, gdy badania dają lepszą teorię.
Jednak w astrologii twierdzenia są często przedstawiane w niezwykle negatywny sposób. Celem eksperymentów nie jest znalezienie danych, które może wyjaśnić teoria; zamiast tego celem eksperymentów jest znalezienie danych, których nie da się wyjaśnić. Następnie wyciąga się wniosek, że przy braku jakichkolwiek naukowych wyjaśnień wyniki należy przypisać czemuś nadprzyrodzonemu lub duchowemu.
Takie argumenty są nie tylko samobójcze, ale szczególnie nienaukowe. Są samowystarczalne, ponieważ ... definiują sferę astrologii w wąskich kategoriach - astrologia opisuje wszystko, czego zwykła nauka nie może i tylko tyle. Dopóki zwykła nauka poszerzy to, co może wyjaśnić, astrologia będzie zajmować coraz mniejsze królestwo, aż w końcu zniknie.
Takie argumenty są również nienaukowe, ponieważ poruszają się one dokładnie w przeciwnym kierunku niż nauka. Teorie naukowe mają na celu uwzględnienie coraz większej ilości danych - naukowcy wolą mniej teorii opisujących więcej zjawisk niż wiele teorii, z których każda opisuje bardzo mało. Najbardziej udanymi teoriami naukowymi XX wieku były proste formuły matematyczne opisujące zjawiska fizyczne o szerokim zasięgu. Astrologia jednak, definiując się w wąskich kategoriach, co nie może być wyjaśnione inaczej, robi coś wręcz przeciwnego.
Ta szczególna cecha nie jest tak silna w przypadku astrologii, jak w przypadku innych przekonań, takich jak parapsychologia. Astrologia wykazuje to w pewnym stopniu: na przykład, gdy twierdzi się, że statystycznej korelacji między jakimś wydarzeniem astronomicznym a ludzką osobowością nie można wyjaśnić żadnymi normalnymi środkami naukowymi, a zatem astrologia musi być prawdą. Jest to argument ignorancji i konsekwencja faktu, że astrologowie, pomimo tysiącleci pracy, jak dotąd nie byli w stanie zidentyfikować żadnego mechanizmu, za pomocą którego można by wywoływać jego twierdzenia.
