Natura rytuału ofiarnego, a także tego, który miał zostać złożony w ofierze, może się nieco różnić, ale najbardziej podstawową ofiarą była ofiara zwierzęcia - zwykle wołu, świni lub kozy (z wyborem częściowo zależnym od kosztów i skali, ale jeszcze bardziej na podstawie tego, które zwierzęta były najbardziej uprzywilejowane przez boga) W przeciwieństwie do tradycji żydowskiej starożytni Grecy nie uważali świni za nieczystą. W rzeczywistości było to preferowane zwierzę do składania ofiar w rytuałach oczyszczenia.
Poświęcenie
Zazwyczaj zwierzę, które miało zostać uśmiercone, było udomowione, a nie zwierzynę łowną (z wyjątkiem Artemidy, bogini łowczyni, która preferowała zwierzynę). Zostałby oczyszczony, ubrany w wstążki i zabrany w procesji do świątyni. Ołtarze prawie zawsze znajdowały się na zewnątrz przed świątynią, a nie wewnątrz, gdzie znajdował się kultowy posąg boga. Tam zostałby umieszczony na (lub obok, w przypadku większych zwierząt) ołtarza i wylewany na niego trochę wody i nasion jęczmienia.
Nasiona jęczmienia zostały rzucone przez osoby nie odpowiedzialne za zabijanie zwierzęcia, zapewniając w ten sposób ich bezpośredni udział, a nie jedynie status obserwatora. Wylew wody na głowę zmusił zwierzę do „kiwnięcia” w zgodzie z ofiarą. Ważne było, aby ofiara nie była traktowana jako akt przemocy; zamiast tego musi to być akt, w którym każdy był chętnym uczestnikiem: śmiertelnicy, nieśmiertelni i zwierzęta.
Następnie osoba wykonująca rytuał wyciągał nóż (machaira), który był ukryty w jęczmieniu, i szybko podcinał gardło zwierzęciu, pozwalając krwi spłynąć do specjalnego naczynia. Wnętrzności, zwłaszcza wątroba, byłyby następnie wydobywane i badane, aby sprawdzić, czy bogowie przyjęli tę ofiarę. Jeśli tak, rytuał może być kontynuowany.
Święto po poświęceniu
W tym momencie rytuał ofiarny stałby się ucztą dla bogów i ludzi. Zwierzę gotowano na otwartym ogniu na ołtarzu, a kawałki rozprowadzano. Bogom udały się długie kości z odrobiną tłuszczu i przypraw (a czasem wina) - te byłyby nadal spalane, aby dym wzniósł się ku bogom i boginiom powyżej. Czasami dym byłby „czytany” dla znaków wróżb. Ludziom udawało się mięso i inne smaczniejsze części zwierzęcia - w rzeczy samej starożytni Grecy normalnie spożywali mięso tylko podczas rytuału ofiarnego.
Wszystko musiało zostać zjedzone w tym miejscu, a nie zabrane do domu, i trzeba było je zjeść w określonym czasie, zwykle wieczorem. To był wspólny romans - nie tylko wszyscy członkowie tamtejszej wspólnoty jedli razem i łączyli się społecznie, ale wierzono, że bogowie również uczestniczą bezpośrednio. Kluczową kwestią, o której warto pamiętać, jest to, że Grecy nic z tego nie robili, padając na twarz, jak to miało miejsce w innych starożytnych kulturach. Zamiast tego Grecy czcili swoich bogów, stojąc - nie do końca równi, ale bardziej równi i bardziej podobni niż zwykle spotykani.
