35 I przyszli do niego Jakub i Jan, synowie Zebedeusza, mówiąc: Nauczycielu, chcielibyśmy, abyś uczynił dla nas wszystko, czego zapragniemy. 36 I rzekł do nich: Cóż chcecie, abym wam uczynił? 37 Rzekli mu: Daj nam, abyśmy siedzieli, jeden po prawicy twojej, a drugi po lewej stronie, w chwale twojej.
38 Lecz Jezus rzekł do nich: Nie wiecie, o co prosicie; czy możecie pić z kielicha, z którego ja piję? i zostać ochrzczonym chrztem, którym jestem ochrzczony? 39 I rzekli mu: Możemy. I rzekł im Jezus: Zaprawdę, pijecie z kielicha, który ja piję; a wraz z chrztem, którym ja jestem ochrzczony, ochrzczeni będziecie; 40 Ale usiąść na mojej prawej ręce, a na mojej lewej ręce nie należy do mojej; ale będzie im dane, dla których jest przygotowane.
41 A gdy dziesięciu to usłyszało, poczuli się bardzo niezadowoleni z Jakuba i Jana. 42 Lecz Jezus przywołał ich do niego i rzekł do nich: Wiecie, że ci, którzy są uważani za władców pogan, sprawują nad nimi władzę; a ich wielcy sprawują nad nimi władzę. 43 Ale tak nie będzie między wami; ale kto będzie między wami wielki, będzie sługą waszym; 44 A kto z was będzie przełożony, będzie sługą wszystkich. 45 Albowiem nawet Syn Człowieczy nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i oddać życie za okup za wielu.
Jezus o mocy i służbie
W rozdziale 9 widzieliśmy, jak apostołowie kłócą się o to, kto będzie największym, i Jezus napominał ich, aby nie mylili duchowości z doczesnością. Najwyraźniej nie posłuchali go, ponieważ teraz dwóch Jakub i Jan, bracia, idą za innymi plecami, aby Jezus obiecał im najlepsze miejsca w niebie.
Po pierwsze, starają się, aby Jezus zgodził się zrobić dla niego wszystko, czego pragną bardzo otwartą prośbę, na którą Jezus jest wystarczająco mądry, aby nie zakochać się (co ciekawe, Matthew ma taką prośbę może uwolnić Jamesa i Jana od ciężaru tego aktu). Kiedy dowiaduje się dokładnie, czego chcą, stara się ich odwieść, odwołując się do prób, które przeżyje puchar i chrzest tutaj nie ma to oznaczać dosłownie, ale są raczej odniesieniami do jego prześladowań i egzekucji.
Nie jesteśmy pewni, czy apostołowie rozumieją, co miał na myśli to nie jest tak, jakby w przeszłości wykazywali dużą spostrzegawczość, ale nalegają, aby byli gotowi przejść wszystko, co sam Jezus przez. Czy oni są naprawdę gotowi? To nie jest jasne, ale komentarze Jezusa mogą wyglądać jak przepowiednia męczeństwa Jakuba i Jana.
Pozostałych dziesięciu apostołów jest oczywiście oburzonych tym, co James i Jan próbowali zrobić. Nie doceniają braci idących za ich plecami, aby osiągnąć osobistą przewagę. To sugeruje, że nie wszystko było dobrze w tej grupie. Wygląda na to, że przez cały czas się nie dogadywali i że nie było doniesień o walkach wewnętrznych.
Jezus jednak wykorzystuje tę okazję, aby powtórzyć swoją wcześniejszą lekcję o tym, jak osoba, która chce być wielkim w królestwie Boga, musi nauczyć się być najmniej na ziemi tutaj, służąc wszystkim inni i stawiając je przed własnymi potrzebami i pragnieniami. Jakub i Jan są nie tylko karani za poszukiwanie własnej chwały, ale reszta jest karana za to, że są o to zazdrośni.
Wszyscy wykazują te same złe cechy charakteru, tylko na różne sposoby. Tak jak poprzednio, istnieje problem z osobą, która zachowuje się w taki właśnie sposób, aby osiągnąć wielkość w niebie, dlaczego miałaby być nagradzana?
Jezus o polityce
Jest to jedna z nielicznych okazji, w których Jezus jest opisywany jako mający wiele do powiedzenia na temat władzy politycznej, w większości trzyma się kwestii religijnych. W rozdziale 8 opowiadał się przeciwko pokusie zakwasu faryzeuszy ... i zakwasu Heroda, , ale jeśli chodzi o szczegóły, zawsze koncentrował się na problemach z faryzeuszami.
Tutaj jednak mówi bardziej konkretnie o raju Heroda, że w tradycyjnym świecie politycznym wszystko dotyczy władzy i władzy. Jednak w przypadku Jezusa chodzi przede wszystkim o służbę i posługę. Taka krytyka tradycyjnych form władzy politycznej służyłaby również jako krytyka niektórych sposobów, w jakie tworzone są kościoły chrześcijańskie. Tam też często spotykamy wielkich, którzy wykonują władzę nad innymi osobami.
Zwróć uwagę na użycie terminu rygiel tutaj. Takie fragmenty zrodziły teorię zbawienia, która głosi, że zbawienie Jezusa miało być zapłatą krwi za grzechy ludzkości. W pewnym sensie Szatanowi pozwolono na panowanie nad naszymi duszami, ale jeśli Jezus złoży Bogu rygiel jako ofiarę krwi, wówczas nasze tablice zostaną wyczyszczone.
