Każdego roku 15 sierpnia, który zbiega się w Dzień Niepodległości Indii, Hindusi świętują rocznicę urodzin Rishi Aurobindo wielkiego indyjskiego uczonego, literatury, filozofa, patrioty, reformatora społecznego i wizjonera.
Sri Aurobindo urodził się w bengalskiej rodzinie w Kalkucie w 1872 roku. Jego anglofilski ojciec dr KD Ghose ochrzcił go Aurobindo Ackroyd Ghose przy urodzeniu. Kiedy miał pięć lat, Aurobindo został przyjęty do szkoły klasztoru Loreto w Darjeeling.
W wieku siedmiu lat został wysłany do St. Paul's School w Londynie, a następnie do King's College w Cambridge ze starszym klasycznym stypendium. Świetny naukowo, wkrótce zaczął biegle posługiwać się językiem angielskim, greckim, łacińskim i francuskim oraz dobrze znał niemiecki, włoski i hiszpański. Zakwalifikował się również do indyjskiej służby cywilnej, ale został zwolniony ze służby, ponieważ nie stawił się na egzaminie jeździeckim po ukończeniu dwuletniego okresu próbnego.
W 1893 roku, w wieku 21 lat, Aurobindo Ghose rozpoczął pracę u Maharajy z Barody. Następnie został wykładowcą języka francuskiego w niepełnym wymiarze godzin w Baroda College, a następnie profesorem zwyczajnym języka angielskiego, a następnie wicedyrektorem uczelni. Tutaj studiował sanskryt, historię Indii i kilka języków indyjskich.
Patriota
W 1906 roku Aurobindo porzucił stanowisko dyrektora pierwszego Narodowego Uniwersytetu Indii w Kalkucie i zaangażował się w aktywną politykę. Brał udział w walce Indii o wolność przeciwko Brytyjczykom i wkrótce stał się wybitną nazwą dzięki swoim patriotycznym artykułom redakcyjnym w Bande Mataram. Dla Indian stał się, jak powiedział CR Das, „poetą patriotyzmu, prorokiem nacjonalizmu i miłośnikiem ludzkości”, a słowami Netaji Subhas Chandra Bose „nazwą, z którą można wyczarować”. Ale dla Namiestnika Indii lorda Minto był on „najniebezpieczniejszym człowiekiem, z którym musimy się liczyć”.
Aurobindo walczył z idealizmem lewaków i był bezwzględnym propagatorem niepodległości. Otworzył oczy niewidomych Indian ku świtowi wolności i zachęcił ich, by powstali z niewolniczego otępienia. Wkrótce Brytyjczycy aresztowali go i uwięzili w latach 1908–1909. Jednak ten rok odosobnienia okazał się błogosławieństwem w przebraniu nie tylko dla Sri Aurobindo, ale także dla ludzkości. To w więzieniu po raz pierwszy zdał sobie sprawę, że człowiek powinien aspirować i wyłonić się do całkowicie Nowej Istoty i spróbować stworzyć boskie życie na ziemi.
Boskie życie
Ta wizja doprowadziła Aurobindo do głębokiej przemiany duchowej i uważa się, że po jednym z takich medytacyjnych transów w więzieniu wstał, aby ogłosić, że Indie odzyskają jej wolność o północy 15 sierpnia 1947 r. urodziny Aurobindo. Rzeczywiście, brzmiało to prawdziwie!
W 1910 r., Wykonując wezwanie wewnętrzne, przybył do Pondichery, które wówczas znajdowało się we francuskich Indiach, i założył tak zwaną aśram Auroville. Porzucił politykę całkowicie i całkowicie poświęcił się wewnętrznemu przebudzeniu, które duchowo wyniesie ludzkość na zawsze.
Spędził niestrudzone lata na ścieżce „wewnętrznej jogi”, tj. Aby osiągnąć duchowe podniesienie umysłu, woli, serca, życia, ciała, świadomości, a także podświadomości i nadświadomości, aby zdobyć to, co nazywał „ „Świadomość Supramentalna”.
Odtąd Sri Aurobindo szamotał się wewnętrznie z mrocznymi siłami wewnątrz człowieka i wznosił tajne duchowe bitwy o ustanowienie prawdy, pokoju i wiecznej radości. Wierzył, że tylko to pozwoli człowiekowi zbliżyć się do boskości.
Cel Aurobindo
Jego celem nie było rozwinięcie jakiejkolwiek religii lub ustanowienie nowej wiary lub porządku, ale próba wewnętrznego rozwoju, dzięki któremu każdy człowiek może dostrzec jedność we wszystkich i zdobyć podwyższoną świadomość, która uzewnętrzni boskie atrybuty w człowieku .
Świetny miotacz
Rishi Aurobindo pozostawił po sobie znaczną część oświecającej literatury. Do jego głównych dzieł należą Boskie życie, Synteza jogi, Eseje na temat Gity, Komentarze do Upaniszady Isha, Potęgi w r. - wszystko to dotyczy intensywnej wiedzy zdobytej w praktyce jogi. Wiele z nich ukazało się w jego miesięczniku filozoficznym, Arya, który pojawiał się regularnie przez 6 lat do 1921 roku.
Inne jego książki to „Podstawy kultury indyjskiej”, „Ideał ludzkiej jedności”, „Poezja przyszłości”, „Tajemnica Wed”, „Cykl ludzki”. Wśród studentów literatury angielskiej Aurobindo jest znany głównie z Savitri, wspaniałej epickiej pracy obejmującej 23 837 linii kierującej człowieka ku Istocie Najwyższej.
Ten wielki mędrzec opuścił swoje śmiertelne ciało w 1950 roku w wieku 72 lat. Pozostawił światu bezcenne dziedzictwo duchowej chwały, które samo w sobie może uwolnić człowieka od problemów, które go trapią. Swoje ostateczne przesłanie dla ludzkości podsumował następującymi słowami:
„Boskie życie w boskim ciele jest formułą ideału, który przewidujemy”.
