Sześć Doskonałości, czyli paramitas, są przewodnikami praktyki buddyjskiej Mahajany. Są to cnoty, które należy pielęgnować, aby wzmocnić praktykę i doprowadzić do oświecenia.
Sześć Doskonałości opisuje prawdziwą naturę oświeconej istoty, która w praktyce mahajany mówi, że są naszą własną prawdziwą naturą buddy. Jeśli nie wydają się być naszą prawdziwą naturą, dzieje się tak, ponieważ doskonałości są zaciemnione przez nasze złudzenia, gniew, chciwość i strach. Kultywując te doskonałości, wyrażamy tę prawdziwą naturę.
Początki Paramitas
Istnieją trzy różne listy paramit w buddyzmie. Dziesięć paramit buddyzmu theravada zebrano z kilku źródeł, w tym z opowieści Jataka. Z kolei buddyzm mahajany wziął listę Sześciu Paramit z kilku sutr mahajany, w tym Sutry Lotosu i Sutry Wielkiej o Doskonałości Mądrości (Astasahasrika Prajnaparamita).
Na przykład w ostatnim tekście uczeń pyta Buddę: „Ile jest podstaw treningu dla tych, którzy szukają oświecenia?”. Buddha odpowiedział: „Jest ich sześć: hojność, moralność, cierpliwość, energia, medytacja i mądrość”.
Wybitne wczesne komentarze na temat Sześciu Doskonałości można znaleźć w Paramitasamasie Aryi Sury (około III wieku n.e.) i Bodhicaryavatara Shantidevy („Przewodnik po życiu Bodhisattwy”, VIII wiek n.e.). Później buddyści mahajany dodaliby cztery kolejne doskonałości - zręczne środki ( upaya ), aspiracje, siłę duchową i wiedzę - aby stworzyć listę dziesięciu. Ale oryginalna lista sześciu wydaje się być częściej używana
Sześć doskonałości w praktyce
Każda z sześciu doskonałości obsługuje pozostałe pięć, ale kolejność doskonałości jest również znacząca. Na przykład pierwsze trzy doskonałości - hojność, moralność i cierpliwość - są cnotliwymi praktykami dla każdego. Pozostałe trzy - energia lub zapał, medytacja i mądrość - dotyczą konkretnie praktyki duchowej.
1. Dana Paramita: Doskonałość hojności
W wielu komentarzach na temat Sześciu Doskonałości mówi się, że hojność jest wstępem do dharmy. Hojność jest początkiem bodhicitty, dążenia do urzeczywistnienia oświecenia dla wszystkich istot, co jest niezwykle ważne w Mahajanie.
Dana paramita to prawdziwa hojność ducha. Daje ze szczerego pragnienia przynoszenia korzyści innym, bez oczekiwania nagrody lub uznania. Nie może być przywiązany do samolubstwa. Praca charytatywna wykonana w celu „dobrego samopoczucia” nie jest prawdziwą dana paramita.
2. Sila Paramita: Doskonałość moralności
Moralność buddyjska nie polega na niekwestionowanym posłuszeństwie wobec listy zasad. Tak, są przykazania, ale są one jak koła treningowe. Prowadzą nas, dopóki nie znajdziemy własnej równowagi. Mówi się, że oświecona istota poprawnie reaguje na wszystkie sytuacje bez konieczności sprawdzania listy zasad.
W praktyce sila paramita rozwijamy bezinteresowne współczucie. Po drodze praktykujemy wyrzeczenie i doceniamy karmę.
3. Ksanti Paramita: Doskonałość cierpliwości
Ksanti to cierpliwość, tolerancja, wyrozumiałość, wytrzymałość lub opanowanie. To dosłownie oznacza „w stanie wytrzymać”. Mówi się, że ksanti ma trzy wymiary: zdolność do znoszenia osobistych trudności; cierpliwość wobec innych; i akceptacja prawdy.
Doskonałość ksanti rozpoczyna się od przyjęcia Czterech Szlachetnych Prawd, w tym prawdy cierpienia ( dukkha ). Poprzez praktykę nasza uwaga odwraca się od własnego cierpienia i skierowana jest ku cierpieniu innych.
Akceptacja prawdy odnosi się do akceptowania trudnych prawd o nas samych - że jesteśmy chciwi, że jesteśmy śmiertelni - a także do akceptacji prawdy o iluzorycznej naturze naszego istnienia.
4. Virya Paramita: Doskonałość energii
Virya to energia lub zapał. Pochodzi od starożytnego indyjsko-irańskiego słowa, które oznacza „bohater”, i jest również rdzeniem angielskiego słowa „męski”. So virya paramita polega na podejmowaniu odważnego, heroicznego wysiłku, aby osiągnąć oświecenie.
Aby ćwiczyć virya paramita, najpierw rozwijamy własny charakter i odwagę. Angażujemy się w trening duchowy, a następnie nasze nieustraszone wysiłki poświęcamy na rzecz innych.
5. Dhyana Paramita: Doskonałość medytacji
Dhyana, medytacja buddyjska jest dyscypliną mającą na celu kultywowanie umysłu. Dhyana oznacza również „koncentrację” iw tym przypadku stosuje się wielką koncentrację, aby osiągnąć jasność i wgląd.
Słowo ściśle związane z dhjana to samadhi, co oznacza również „koncentrację”. Samadhi odnosi się do jednopunktowej koncentracji, w której zanika wszelkie poczucie siebie. Mówi się, że dhyana i samadhi są fundamentem mądrości, która jest następną doskonałością.
6. Prajna Paramta: Doskonałość mądrości
W buddyzmie mahajany mądrość jest bezpośrednią i intymną realizacją sunyata, czyli pustki. Po prostu jest to nauczanie, że wszystkie zjawiska nie mają własnej esencji ani niezależnego istnienia.
Prajna jest najwyższą doskonałością, która obejmuje wszystkie inne doskonałości. Nieżyjący Robert Aitken Roshi napisał:
„Szósta Paramita jest Pradżnią, racją bytu Drogi Buddy. Jeśli Dana jest wejściem do Dharmy, wówczas Prajna jest jej realizacją, a pozostałe Paramity są Pradżną w innej formie.” ( The Practice of Perfection, s. 107)
To, że wszystkie zjawiska są pozbawione esencji, może nie wydawać się szczególnie mądre, ale kiedy pracujesz z naukami pradżni, znaczenie sunyata staje się coraz bardziej oczywiste, a znaczenia sunyata dla buddyzmu mahajany nie można przecenić. Szósty paramata reprezentuje transcendentną wiedzę, w której w ogóle nie ma dualizmu podmiot-przedmiot, samo-inny dualizm .
Jednak tej mądrości nie może zrozumieć sam intelekt. Jak to rozumiemy? Poprzez praktykę innych doskonałości - hojności, moralności, cierpliwości, energii. i medytacja.
