Lalla - znany również jako Lalleshwari lub Lal Ded - był średniowiecznym świętym i joginem z Kaszmiru, którego piękne wiersze wyrażają różnorodne tematy wspólne dla niedualnego badania duchowego.
Wiersze Lalli są również pełne odniesień do tego, co w taoizmie nazywamy Alchemią Wewnętrzną: przemiany ciała, umysłu i energii, które są związane z praktyką jogi lub qigong. Język, którego używa, aby opisać te jogiczne doświadczenia, jest często mieszanką dosłowności i metaforii, tak jak wtedy, gdy opisuje, co taoistyczny tekst prawdopodobnie nazwałby niższym dantianem lub Śnieżną Górą:
W miednicy w pobliżu pępka znajduje się źródło
wielu ruchów zwanych słońcem,
miasto żarówki.
Gdy wasza witalność wschodzi z tego słońca
ogrzewa
Od czasu do czasu pojawia się wyraźna wzmianka o wyzwaniach, przed którymi stoi Lalla, w świetle tego, że jest kobietą. Znacznie powszechniejsze są jednak jej piosenki o radosnej radości i ekstatycznej wolności, przekraczające wszelkie dualistyczne różnice oparte na ciele, w tym płeć.
I, jak zobaczymy w następujących dwóch wierszach - przetłumaczonych przez Colemana Barka i wyciągniętych z Naked Song Lalla wyraża z równą mocą i łatwością jak Jnani i Bhakta. W jednej chwili bezlitośnie wskazuje na najgłębszą, najistotniejszą prawdę; a w następnej chwili (lub następnym wierszu) widzimy, jak kołysze się w ekstazie, nabierając wymownego z oddaniem zapału.
Lalla The Jnani
W poniższym wierszu Lalla opisuje oświecenie związane z Nirvikalpa Samadhi - czystą świadomością stojącą samotnie, całkowicie pozbawioną zjawiskowych przedmiotów. Nic, tylko Bóg jako doktryna jest wiecznym Tao taoizmu, którego nie można wypowiadać. Jej opis, że nie ma kategorii transcendencji lub braku transcendencji, silnie odbija się na rozumowaniu Madhjamaki buddyzmu.
Oświecenie pochłania ten wszechświat cech.
Kiedy to połączenie nastąpi, nic nie ma
ale Bóg. To jedyna doktryna.
Nie ma na to słowa, nie ma umysłu
aby to zrozumieć, bez kategorii
transcendencji lub braku transcendencji,
bez ślubu milczenia, bez mistycznego nastawienia.
Nie ma Shivy i Shakti
w oświeceniu i jeśli coś jest
pozostaje, cokolwiek to jest
jest jedyną nauką.
Lalla The Bhakta
W poniższym wierszu widzimy Lallę w bardziej oddanym nastroju zapraszającą nas do spojrzenia na Sahaja Samadhi: świata powstającego jako Czysta Kraina, miejsce spotkania Nieba i Ziemi, jako Ogród z Edenu, Świętego Świata, Słowo staje się Ciałem. Wszystkie te są różne sposoby wskazywania na nią chodzenie po ogrodzie jaśminowym w pełni przesiąknięty zapachem Wieczności, ciesząc się tańcem dziesięciu tysięcy rzeczy (ciągle zmieniających się fenomenalnych form) w pełni przejrzyste dla Tao, Boskości, naszej własnej Prawdziwej Natury. Choć wydaje się, że tu jest ... (jako zabawny wygląd poety-jogini z Kaszmiru), prawda jest taka, że chodzi tylko o chodzenie po ogrodzie jaśminowym nic więcej, nic mniej.
Ja, Lalla, wszedłem do ogrodu jaśminu,
gdzie Shiva i Shakti kochali się.
Rozpuściłem się w nich,
i co to jest
dla mnie teraz?
Chyba tu jestem
ale tak naprawdę chodzę
w ogrodzie jaśminu.
