Konfucjusz (Mistrz) jest bardziej poprawnie znany jako Kong Qiu lub Kong Fuzi (551-479 pne). Był założycielem stylu życia, filozofii lub religii zwanego konfucjanizmem, tak zwanego po łacińskiej formie imienia założyciela.
Mistrz był czczony jako mędrzec w swoim czasie, jego pisma były przestrzegane przez stulecia, a po jego śmierci zbudowano mu świątynię. System filozoficzny oparty na jego pismach wymarł jednak pod koniec dynastii Zhou (256 p.n.e.). Podczas dynastii Qin, która rozpoczęła się w 221 rpne, pierwszy cesarz prześladował uczonych konfucjańskich. To właśnie w czasach dynastii Han w 195 pne odrodził się konfucjanizm. W tym czasie opracowano „nowy” konfucjanizm jako religię państwową. Hanowa wersja konfucjanizmu miała tylko pewne elementy wspólne z oryginalnymi naukami Mistrza.
Historyczny Konfucjusz
Konfucjusz urodził się w pobliżu miasta Qufu w stanie Lu, chińskiej prowincji położonej na wybrzeżu Morza Żółtego. Różni historycy przedstawiają bardzo różne relacje z jego dzieciństwa; na przykład niektórzy twierdzą, że urodził się w rodzinie królewskiej z dynastii Zhou, podczas gdy inni twierdzą, że urodził się w biedzie.
Konfucjusz żył w czasach kryzysu w chińskiej polityce. Różne państwa chińskie zakwestionowały potęgę 500-letniego imperium Chou. Tradycyjna chińska moralność i uprzejmość spadły.
Konfucjusz mógł być autorem dwóch ważnych chińskich tekstów, w tym rewizji Księgi Ody, nowej wersji historyczna Księga Dokumentów oraz historia zwana Rocznikami Wiosennymi i Jesiennymi . Cztery książki opisujące własne filozofie Konfucjusza zostały opublikowane przez jego uczniów w książce Lunyu, którą później przetłumaczono na angielski pod nazwą The Analects of Confucius . Później, w 1190 roku n.e., chiński filozof Zhu Xi opublikował książkę zatytułowaną Sishu, która zawierała wersję nauk Konfucjusza.
Konfucjusz nie widział rezultatu swojej pracy, ale zmarł, wierząc, że wywarł niewielki wpływ na chińską historię. Jednak z biegiem stuleci jego praca stawała się coraz bardziej ceniona; do dziś pozostaje główną filozofią.
Konfucjańska filozofia i nauki
Nauki konfucjańskie obracają się w dużej mierze wokół tej samej koncepcji, co Złota Reguła: „Róbcie innym, tak jak inni, aby wam czynili” lub „Czego nie życzycie sobie, nie róbcie innym”. . Mocno wierzył w wartość samodyscypliny, pokory, życzliwości, dobroci, współczucia i moralności. Nie pisał o religii, ale raczej o przywództwie, życiu codziennym i edukacji. Uważał, że dzieci należy uczyć uczciwego życia.
Podczas gdy Analektów niekoniecznie są całkowicie dokładne, większość anglojęzycznych używa cytatów z książki, aby podać przykłady tego, co Konfucjusz rzeczywiście powiedział i uwierzył. Na przykład:
- Głęboka osoba rozumie, co jest moralne. Mały człowiek rozumie, co się opłaca. (4.16)
- Droga Mistrza to nic innego, jak tylko inne spojrzenie i autorefleksja. (4.15)
- Niech władca będzie władcą, poddany podmiotem, ojciec ojcem, a syn synem. (12.11)
