Pozwólcie, aby potężne Słowo Boże ofiarowało pociechę i siłę waszym bliskim w czasie smutku. Te wersety biblijne ze współczuciem zostały specjalnie wybrane do użycia w twoich kartach i listach kondolencyjnych lub aby pomóc ci wypowiedzieć słowa pocieszenia na pogrzebie lub w nabożeństwie żałobnym.
Wersety biblijne współczucia
Psalmy to zbiór pięknej poezji, która pierwotnie miała być śpiewana podczas żydowskich nabożeństw. Wiele z tych wersetów mówi o ludzkim smutku i zawiera jedne z najbardziej pocieszających wersetów w Biblii. Jeśli znasz kogoś, kto cierpi, zabierz go do Psalmów:
Pan jest schronieniem dla uciśnionych, schronieniem w trudnych chwilach. (Psalm 9: 9, NLT)
Panie, znasz nadzieje bezradnych. Na pewno usłyszysz ich płacz i pocieszycie ich. (Psalm 10:17, NLT)
Zapalasz mi lampę. Pan, mój Bóg, rozświetla moją ciemność. (Psalm 18:28, NLT)
Nawet gdy idę przez najciemniejszą dolinę, nie będę się bał, bo jesteście blisko mnie. Twoja wędka i twój personel chronią mnie i pocieszają. (Psalm 23: 4, NLT)
Bóg jest naszą ucieczką i siłą, zawsze gotową do pomocy w trudnych chwilach. (Psalm 46: 1, NLT)
Albowiem ten Bóg jest naszym Bogiem na wieki wieków; będzie naszym przewodnikiem aż do końca. (Psalm 48:14, NLT)
Z krańców ziemi wołam do was o pomoc, gdy moje serce jest przytłoczone. Poprowadź mnie do niebotycznej skały bezpieczeństwa ... (Psalm 61: 2, NLT)
Twoja obietnica ożywia mnie; pociesza mnie we wszystkich kłopotach. (Psalm 119: 50, NLT)
Kaznodziei 3: 1-8 to cenny fragment, często cytowany na pogrzebach i nabożeństwach. We fragmencie wymieniono 14 „przeciwieństw”, wspólny element hebrajskiej poezji wskazujący na zakończenie. Te dobrze znane linie stanowią pocieszające przypomnienie suwerenności Boga. Chociaż pory naszego życia mogą wydawać się przypadkowe, możemy być pewni, że istnieje cel dla wszystkiego, czego doświadczamy, nawet w chwilach straty.
Na wszystko jest czas i pora na każdą czynność pod niebem:
czas na narodziny i czas na śmierć,
czas sadzenia i czas wyrywania ...
czas na zburzenie i czas na budowanie,
czas płaczu i czas śmiechu,
czas żałoby i czas tańca ... (Kaznodziei 3: 1-8, NIV)
Izajasz to kolejna księga Biblii, która silnie zachęca tych, którzy cierpią i potrzebują pocieszenia:
Kiedy przejdziecie przez głębokie wody, będę z wami. Gdy przejdziesz przez rzeki o trudnym położeniu, nie utopisz się. Gdy przejdziecie przez ogień ucisku, nie zostaniecie spaleni; płomienie was nie pochłoną. (Izajasza 43: 2, NLT)
Śpiewajcie z radości, niebiosa! Raduj się, o ziemio! Rozpal pieśń, góry! Albowiem Pan pocieszył swój lud i lituje się nad nim w cierpieniu. (Izajasza 49:13, NLT)
Dobrzy ludzie umierają; pobożni często umierają przed czasem. Ale nikogo to nie obchodzi i nie zastanawia się, dlaczego. Wydaje się, że nikt nie rozumie, że Bóg chroni ich przed nadchodzącym złem. Ci, którzy pójdą boskimi ścieżkami, spoczną w pokoju, gdy umrą. (Izajasza 57: 1-2, NLT)
Możesz czuć się przytłoczony smutkiem, który pozornie nigdy nie ustąpi, ale Pan obiecuje nowe miłosierdzie każdego ranka. Jego wierność trwa wiecznie:
Albowiem Pan nie porzuca nikogo na zawsze. Chociaż przynosi smutek, okazuje również współczucie zgodnie z wielkością jego niezawodnej miłości ”(Lamentacje 3: 22-26; 31-32, NLT)
Wierzący doświadczają szczególnej bliskości z Panem w czasach smutku. Jezus jest z nami, niosąc nas w naszych smutkach:
Pan jest bliski złamanym sercem; ratuje tych, których duchy są zmiażdżone. (Psalm 34:18, NLT)
Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni. (Mateusz 5: 4 NKJV)
Następnie Jezus powiedział: „Przyjdźcie do mnie wszyscy, którzy jesteście zmęczeni i dźwigacie ciężkie brzemiona, a Ja was pokrzepię (Mateusza 11:28)
Śmierć chrześcijanina bardzo różni się od śmierci niewierzącego. Różnicą dla wierzącego jest nadzieja. Ludzie, którzy nie znają Jezusa Chrystusa, nie mają podstaw do stawienia czoła śmierci z nadzieją. Z powodu zmartwychwstania Jezusa Chrystusa stoimy w obliczu śmierci z nadzieją życia wiecznego. A kiedy stracimy ukochanego, którego zbawienie było bezpieczne, rozpaczamy z nadzieją, wiedząc, że zobaczymy tę osobę ponownie w niebie:
A teraz, drodzy bracia i siostry, chcemy, abyście wiedzieli, co stanie się z wierzącymi, którzy umarli, abyście nie smucili się jak ludzie, którzy nie mają nadziei. Ponieważ ponieważ wierzymy, że Jezus umarł i został wskrzeszony, wierzymy również, że kiedy Jezus powróci, Bóg przywróci ze sobą wierzących, którzy umarli. (1 Tesaloniczan 4: 13-14, NLT)
Teraz niech nasz Pan Jezus Chrystus sam i Bóg, nasz Ojciec, który nas umiłował i przez swoją łaskę dał nam wieczną pociechę i cudowną nadzieję, pocieszają was i wzmacniają we wszystkim, co czynicie i czynicie. (2 Tesaloniczan 2: 16-17, NLT)
Wierzący są również błogosławieni z pomocą innych braci i sióstr w kościele, którzy przyniosą wsparcie i pociechę dla Pana:
Wszelka chwała Bogu, Ojcu naszego Pana Jezusa Chrystusa. Bóg jest naszym miłosiernym Ojcem i źródłem wszelkiej pociechy. Pociesza nas we wszystkich naszych kłopotach, abyśmy mogli pocieszyć innych. Kiedy będą zmartwieni, będziemy mogli dać im taką samą wygodę, jaką Bóg nam dał. (2 Koryntian 1: 3-4, NLT)
Noście się nawzajem, a w ten sposób wypełniacie prawo Chrystusowe. (Galacjan 6: 2, NIV)
Bądźcie szczęśliwi z tymi, którzy są szczęśliwi, i płaczcie z tymi, którzy płaczą. (Rzymian 12:15, NLT)
Utrata kogoś, kogo kochamy, jest jedną z najtrudniejszych podróży wiary. Dzięki Bogu, jego łaska zapewni nam to, czego nam brakuje i wszystko, czego potrzebujemy, aby przetrwać:
Wejdźmy więc śmiało na tron naszego miłosiernego Boga. Tam otrzymamy Jego miłosierdzie i znajdziemy łaskę, która pomoże nam, kiedy najbardziej jej potrzebujemy. (Hebrajczyków 4:16, NLT)
Ale powiedział do mnie: „Moja łaska jest dla was wystarczająca, bo moja moc jest doskonała w słabości”. (2 Koryntian 12: 9, NIV)
Niepokojący charakter straty może wywołać niepokój, ale możemy ufać Bogu w każdej nowej sprawie, o którą się martwimy:
Dajcie Bogu wszystkie troski i troski, bo troszczy się o was. (1 Piotra 5: 7, NLT)
Wreszcie, ten opis nieba jest prawdopodobnie najbardziej pocieszającym wersetem dla wierzących, którzy pokładali nadzieję w obietnicy życia wiecznego:
On otrze każdą łzę z ich oczu i nie będzie już śmierci, smutku, płaczu ani bólu. Wszystkie te rzeczy zniknęły na zawsze. (Objawienie 21: 4, NLT)
