Czytelnik pyta: „ Dużo się nauczyłem o Wicca i innych religiach pogańskich. Naprawdę interesują mnie wampiry. Dlaczego nie ma nic o wampirach we wszystkich tych książkach, które polecasz? ”
Er. Cóż, z różnych powodów, z których najważniejszym jest to, że wampiry nie są tak naprawdę częścią tradycyjnej Wicca, ani żadnej innej pogańskiej ścieżki. Czy to oznacza, że nie ma pogan, którzy byliby zainteresowani wampirami? Wcale nie jest to po prostu ogólnie element struktury religijnej. Lubię awokado, słodkie buty i irlandzkie melodie pubowe, ale to nie czyni żadnej z tych rzeczy częścią pogańskiej praktyki.
Pamiętaj, że są ludzie, których nazywamy wampirami energetycznymi lub wampirami-wampirami, ale jeśli mówisz o krwiopijczych sanguinarianach z filmów i powieści, to zupełnie inna sprawa.
To powiedziawszy, z pewnością wampiry zyskały ostatnio dużą popularność, głównie dzięki popkulturze. Pomiędzy serią Zmierzch, True Blood i błyskawiczną sprzedażą różnych paranormalnych romansów, wampiry są wszędzie. Teraz bardziej niż kiedykolwiek wydają się przedstawiani jako tragiczni, romantyczni bohaterowie, bez większego nacisku na to, że pije całą krew, rozdziera gardło.
Najwcześniejsza pisana opowieść o wampirach faktycznie pojawia się w formie niemieckiego wiersza Heinricha Ossenfeldera, zwanego po prostu Wampirem . Podobnie jak późniejsze opowieści o wampirach, jest dość ciężki w erotyce, szczególnie, że został napisany w 1700 roku. Kilka dekad później napisano Niszczyciel Thalaba i po raz pierwszy wampir pojawił się w literaturze angielskiej. W dziewiętnastym wieku straszne opowieści o wampirach stały się bardzo popularne, a zarówno Christabel z Coleridge, jak i Carmillia Josepha le Fanu, wykorzystują temat żądzy tabu w swoich opowieściach o lesbijskich wampirach (tak, były lesbijskie wampiry nawet w XIX wieku!). W końcu Bram Stoker dostarczył coś, co niektórzy mogą nazwać kwintesencją zapalonego wampira, w Drakuli, który opublikował w 1897 roku.
Te wczesne fragmenty wampirzej fikcji były naprawdę dość ryzykowne jak na swój czas łączyły śmierć z seksem i żądzą, na co grzeczne społeczeństwo raczej się nie podobało. Zwłaszcza w epoce wiktoriańskiej, kiedy wyszła praca Stokera, doszło do wielu represji seksualnych, a obraz pożądliwego wampira pijącego krew przerażonej dziewicy uznano za skandal. Ładne dziewczyny nie czytały fikcji wampirów.
Oprócz fikcyjnych wampirów książek i filmów istnieje niewielka część populacji, która uważa się za prawdziwych wampirów. Często nazywani sanguinarianami, pobierają krew do picia od dobrowolnych partnerów. Krew jest pobierana przez cięcie lub za pomocą igły i strzykawki i zawsze jest wykonywana w sposób zgodny. Podczas gdy między optymistyczną społecznością pogańską zachodzi okresowe nakładanie się na współczesną społeczność pogańską, bycie sangwinistą nie czyni automatycznie pogańskim.
Ponadto istnieje wiele osób, które uważają się za „psychicznych wampirów” - są to ludzie, którzy żywią się energią innych, za pozwoleniem lub bez. Jednak terminologia ta jest nieco myląca, ponieważ nie wiąże się z przelewem krwi i można ją wykonać na odległość, bez wiedzy innych.
W przypadku jakiejś wielkiej przerażającej wampirzej fikcji bez romansu i iskierek polecam którekolwiek z poniższych:
- Samuel Taylor Coleridge, Christabel
- Joseph Sheridan le Fanu, Carmillia
- Robert Southey, Niszczyciel Thalaba
- Bram Stoker, Dracula
- Ann Rice, The Vampire Lestat, Wywiad z wampirem
- Stephen King, Salem. Lot
- Justin Cronin, Przejście
- John Ajvide Lindquist, Wpuść właściwego
Wreszcie, istnieje wiele wspaniałych prac naukowych analizujących rolę stłumionej seksualności w ramach powieści o wampirach w całej historii.
W każdym razie, jeśli jesteś zainteresowany wampirami, idź dalej i przeczytaj wszystko, co lubisz, ale najprawdopodobniej nie znajdziesz żadnych informacji o wampirach w książkach o Wicca i innych religiach neopagańskich. Chociaż może istnieć kilka magicznych tradycji, które obejmują wampiry jako część ich systemów wierzeń, prawdopodobnie jest ich niewiele.
