Eliasz (900 p.n.e. 849 p.n.e.) pojawia się w judaistycznych / chrześcijańskich tekstach religijnych, a także w Koranie islamu jako prorok i posłaniec Boga. Odgrywa także rolę proroka mormonów w Kościele Świętych w Dniach Ostatnich. Eliasz pełni nieco inne role w tych różnych tradycjach religijnych, ale często jest przedstawiany jako wczesny zbawiciel, prekursor bardziej znaczących postaci, takich jak Jan Chrzciciel i Jezus Chrystus. Jego imię dosłownie tłumaczy się jako „mój Pan jest Jehową”.
To, czy legendarna postać Eliasza oparta jest na prawdziwej osobie, tak jak Jezus i inne postacie biblijne, jest niepewna. Jednak jego najczystsza biografia pochodzi z chrześcijańskiej Biblii Starego Testamentu.
Najważniejsze fakty: Eliasz
- Znany z : proroka ze Starego Testamentu
- Znany również jako : Eliasz Prorok, Eliasz, Eliasz, Prorok Eliasz, Eliasz, Elia, Eliasz, Eliasz Tiszbit
- Urodzony : 900 lat p.n.e. w Tishbe w Gilead, starożytna Palestyna (obecnie Jordania)
- Ojciec : Savah
- Zmarł: 849 p.n.e.
- Godny uwagi cytat : O Panie, Boże Abrahama, Izaaka i Izraela, niech będzie wiadome dziś, że jesteś Bogiem w Izraelu i że jestem twoim sługą, i że uczyniłem to wszystko u ciebie słowo. Odpowiedz mi, Panie, odpowiedz mi, że ten lud może wiedzieć, że Ty, Panie, jesteś Bogiem i że odwróciłeś ich serca.
Pierwsze pojawienie się i otoczenie historyczne
Eliasz urodził się w 900 roku p.n.e. we wsi Tishbe w Gileadzie w starożytnej Palestynie. Niewiele wiadomo o jego miejscu urodzenia, poza tym, że prawdopodobnie jest to historyczne miasto Listib, którego ruiny znajdują się w dzisiejszej Jordanii. Ojcem Eliasza była Savah, ale nie wiadomo, kim była jego matka. Nie jest to niczym niezwykłym, ponieważ ważne postacie w Starym Testamencie były często wprowadzane po imieniu, a po nim „ ben ”, co znaczy „syn”, a następnie imię ojca, ale nie matki.
Nic nie zostało zapisane o jego pochodzeniu, zanim Eliasz nagle zaczął promować tradycyjne ortodoksyjne żydowskie wierzenia. Nazwa „Eliasz” jest pisana na kilka różnych sposobów, w zależności od tego, jak została przetłumaczona z hebrajskiego w Starym Testamencie. „Elijah” to najczęstsza pisownia w języku angielskim.
Eliasz jest opisany jako żyjący za panowania Izraelitów, królów Achaba, Achazjasza i Jehorama, w pierwszej połowie IX wieku p.n.e. W tekstach biblijnych jego pierwszy występ umieszcza go mniej więcej w połowie panowania króla Achaba, syna Omriego, który założył północne królestwo w Samarii . To umiejscowi Eliasza około 864 rpne
Działalność Eliasza ograniczała się do północnego królestwa Izraela. Czasami rejestruje się go jako uciekającego przed gniewem Ahaba, który schronił się w fenickim mieście.
Ważne działania
Biblia przypisuje Eliaszowi następujące działania:
W 1 Królach Eliasz pojawia się nagle za panowania Achaba, aby ogłosić suszę, którą Bóg ześle karą za wielbienie kultu Baala. Później Eliasz spotyka proroków Baala, aby ustalić, który bóg plemienny jest najwyższy; goes zgodnie z historią Eliasz „wygrywa”, gdy Jehowa odpowiada na jego modlitwy. Kapłani Baala zostają zabici przez Izraelitów.
Następnie Eliasz ucieka przed gniewnym Jehową, pielgrzymując na Górę Synaj, gdzie najpierw zniechęca się, a potem odnawia w wierze i odwadze. Eliasz później potępia króla Achaba za niewłaściwe stosowanie praw, argumentując, że wszyscy ludzie są równi pod Bóg, w tym królowie, i ta moralność powinny być podstawą decyzji prawnych. Eliasz po raz kolejny przywołuje gniew Jehowy na syna Achaba, gdy apeluje do pogańskiego boga Baala.
Jak powiedziano w Kings 2, po tym, jak Eliasz przekazuje swoje obowiązki swojemu następcy Elizeuszowi, Eliasz zostaje zabrany do nieba na płonącym rydwanie. Tradycja utrzymuje, że Eliasz nigdy nie umarł i że powróci przed ostatecznym sądem Boga kluczowe przekonanie tradycyjnych chrześcijan. W rzeczywistości, 800 lat później, niektórzy pierwsi chrześcijanie uwierzyliby nawet, że Eliasz powrócił w postaci Jana Chrzciciela.
Znaczenie tradycji religijnej
W okresie historycznym reprezentowanym przez Eliasza każda plemienna religia regionu czciła własnego boga, a koncepcja pojedynczego boga jeszcze nie istniała. Podstawowe znaczenie Eliasza polega na tym, że był on wczesnym orędownikiem idei, że istnieje jeden bóg i tylko jeden bóg.
Takie podejście stało się kluczem do sposobu, w jaki Jehowa, Bóg Izraelitów, zostałby przyjęty jako jedyny Bóg całej tradycji judaistycznej / chrześcijańskiej. Co znamienne, Eliasz początkowo nie głosił, że prawdziwym Bogiem był Jehowa, a jedynie, że mógł istnieć tylko jeden prawdziwy Bóg i że dałby się poznać tym, którzy otworzyli ich serca. Eliasz cytowany jest jako:
Jeśli Pan jest Bogiem, idźcie za nim, ale jeśli Baal, to idźcie za nim .
Później mówi:
Usłysz mnie, Panie, aby ci ludzie wiedzieli, że ty, Pan, jesteś Bogiem.
Historia Eliasza jest kluczem do historycznego rozwoju samego monoteizmu oraz do przekonania, że ludzkość może i powinna mieć osobistą relację z tym monoteistycznym Bogiem. Jest to wyraźne stwierdzenie monoteizmu, który był wówczas historycznie rewolucyjny, i który zmieniłby historię.
Dziedzictwo
Nauki Eliasza ustanowiły ideę, że wyższe prawo moralne powinno stanowić podstawę prawa ziemskiego. W swoich konfliktach z Achabem i ówczesnymi pogańskimi przywódcami Eliasz argumentował, że prawo wyższego Boga musi być podstawą kierowania postępowaniem ludzkości, a moralność musi być podstawą praktycznego systemu prawnego.
Religia stała się praktyką opartą raczej na rozumie i zasadzie niż na szaleństwie i mistycznej ekstazie. Ta idea praw oparta na zasadzie moralnej trwa do dziś.
Źródła
- Mandel, David i David Mandel. Elijah. My Jewish Learning, My Jewish Learning, 19 lutego 2008.
- Smyth, Kevin. Elijah. Encyklopedia Britannica, 20 lipca 2016 r.
- Prorok Eliasz (Eliasz) Tiszbit - Życie i czasy. Prorok Eliasz (Eliasz) Tiszbit - Życie i czasy | Strona Zakonu Karmelitów | Witamy
