Ataki na ewolucję od konserwatywnych wyznawców religijnych często obejmują twierdzenie, że nie ma twardych dowodów na to, że ewolucja kiedykolwiek faktycznie miała miejsce. Wiele osób jest pod wpływem takich roszczeń, po części dlatego, że chociaż roszczenie można złożyć w sposób dramatyczny i łatwy, obalenia są z konieczności czasochłonne, akademickie i znacznie mniej dramatyczne. Prawda jest jednak taka, że istnieje wiele dowodów na ewolucję. Różnica między analogicznymi i homologicznymi strukturami stanowi dla ateistów (i teistów, którzy akceptują ewolucję) interesujący sposób na opisanie dowodów ewolucji pochodzących z dwóch kierunków.
Struktury analogiczne / konwergentne
Niektóre cechy biologiczne są analogiczne (zwane również „zbieżnymi”), co oznacza, że pełnią tę samą funkcję u różnych gatunków, ale ewoluowały niezależnie, a nie z tego samego materiału embriologicznego lub z tych samych struktur u wspólnego przodka. Przykładem analogicznej struktury mogą być skrzydła motyli, nietoperzy i ptaków.
Innym ważnym przykładem byłoby opracowanie oka typu aparatu zarówno u mięczaków, jak i kręgowców. Ten przykład analogicznych struktur jest szczególnie użyteczny, ponieważ jednym z najbardziej powszechnych twierdzeń kreacjonistów religijnych jest to, że coś tak złożonego jak oko nie mogło ewoluować naturalnie - twierdzą, że jedynym realnym wyjaśnieniem jest nadnaturalny projektant (który jest zawsze ich bogiem, choć rzadko przyznają się do tego wprost).
Fakt, że oczy różnych gatunków są analogicznymi strukturami, dowodzi nie tylko, że oko mogło ewoluować naturalnie, ale w rzeczywistości ewoluowało kilkakrotnie, niezależnie i na nieco inne sposoby. To samo dotyczy również innych analogicznych struktur, a to dlatego, że niektóre funkcje (takie jak zdolność widzenia) są tak przydatne, że nieuniknione jest, że w końcu ewoluują. Żadne istoty nadprzyrodzone, bez względu na to, czy są bogami, czy nie, nie są konieczne do wyjaśnienia lub zrozumienia, jak oczy ewoluowały wiele razy.
Struktury homologiczne
Z drugiej strony struktury homologiczne są cechami, które są wspólne dla pokrewnych gatunków, ponieważ zostały w jakiś sposób odziedziczone po wspólnym przodku. Na przykład kości na przednich płetwach wieloryba są homologiczne do kości w ludzkim ramieniu i oba są homologiczne do kości w ramieniu szympansa. Kości wszystkich tych różnych części ciała różnych zwierząt są w zasadzie tymi samymi kośćmi, ale ich rozmiary są różne i pełnią nieco inne funkcje u zwierząt, w których się znajdują.
Struktury homologiczne dostarczają dowodów ewolucji, ponieważ umożliwiają biologom śledzenie ścieżki ewolucyjnej różnych gatunków, łącząc je w większym drzewie ewolucyjnym, które łączy całe życie z powrotem ze wspólnym przodkiem. Takie struktury są również mocnym dowodem przeciwko kreacjonizmowi i Inteligentnemu Projektowi: jeśli istniało bóstwo, które stworzyło wszystkie różne gatunki, po co ciągle używać tych samych podstawowych części w różnych stworzeniach do różnych funkcji? Dlaczego nie wykorzystać zupełnie nowych części, które są specjalnie zaprojektowane do określonych i różnych celów?
Z pewnością można stworzyć „doskonalszą rękę” i „doskonalszą płetwę”, gdyby opierały się na częściach zaprojektowanych do ich określonego celu. Zamiast tego w rzeczywistości mamy niedoskonałe części ciała i częściowo są one niedoskonałe, ponieważ wszystkie pochodzą z kości, które pierwotnie istniały całkowicie z innych powodów. Kości były przystosowywane, przez długi okres czasu, do nowych celów, które musiały ledwo osiągnąć sukces. Ewolucja wymaga tylko, aby być lepszym od konkurentów, a nie być najlepszym, który teoretycznie jest możliwy. Dlatego niedoskonałe cechy i struktury są normą w świecie przyrody.
Można powiedzieć, że cały świat biologiczny składa się ze struktur homologicznych: całe życie opiera się na tych samych typach nukleotydów i tych samych aminokwasach. Czemu? Doskonały i inteligentny projektant mógłby łatwo stworzyć życie z różnych aminokwasów i struktur DNA, z których wszystkie są specjalnie dostosowane do określonych celów. Obecność tych samych struktur chemicznych w całym życiu jest dowodem, że całe życie jest spokrewnione i rozwinięte od wspólnego przodka. Dowody naukowe są jednoznaczne: żaden bogowie ani inni projektanci nie mieli żadnego wpływu na ogólny rozwój życia, aw szczególności życia ludzkiego. Jesteśmy tym, czym jesteśmy, z powodu naszego dziedzictwa ewolucyjnego, a nie z powodu pragnień lub woli bóstw.
