Starcie między Zachodem a islamem będzie miało zasadnicze znaczenie dla przebiegu wydarzeń na świecie w nadchodzących dziesięcioleciach. Islam jest w rzeczywistości jedyną cywilizacją, która ... wątpiła w przetrwanie Zachodu - i to niejednokrotnie! Co ciekawe, konflikt ten wynika nie tylko z różnic między dwiema cywilizacjami, ale co ważniejsze z ich podobieństw.
Mówi się, że ludzie, którzy są zbyt podobni, nie mogą łatwo żyć razem, to samo dotyczy kultur. Zarówno islam, jak i chrześcijaństwo (które stanowią dla Zachodu czynnik jednoczący kulturowo) są religiami absolutystycznymi, monoteistycznymi. Oba są uniwersalne w tym sensie, że twierdzą, że odnoszą się do całej ludzkości, a nie do jednej rasy lub plemienia. Oba mają charakter misyjny, od dawna czyni teologicznym obowiązkiem poszukiwanie i nawracanie niewierzących. Zarówno dżihad, jak i krucjaty są politycznymi przejawami tych postaw religijnych i oba są ze sobą ściśle powiązane.
Ale to nie wyjaśnia do końca, dlaczego Islam miał tak wiele problemów ze wszystkimi swoimi sąsiadami, nie tylko Zachodem.
Napięcia religijne
We wszystkich tych miejscach relacje między muzułmanami a ludami innych cywilizacji - katolickim, protestanckim, prawosławnym, hinduskim, chińskim, buddyjskim i żydowskim - były zasadniczo antagonistyczne; większość z tych stosunków była w przeszłości przemocą; wielu było brutalnych w latach 90. Gdziekolwiek spojrzy się na islam, muzułmanie mają problemy z życiem w zgodzie z sąsiadami. Muzułmanie stanowią około jednej piątej światowej populacji, ale w latach 90. byli znacznie bardziej zaangażowani w przemoc między grupami niż ludzie innych cywilizacji.
Podano kilka powodów, dla których tak wiele przemocy wiąże się z narodami islamskimi. Jedną z powszechnych sugestii jest to, że przemoc jest wynikiem zachodniego imperializmu. Obecne podziały polityczne między krajami są sztucznymi dziełami europejskimi. Co więcej, muzułmanie nadal odczuwają niechęć do tego, co musieli znosić ich religia i ich ziemie pod rządami kolonialnymi.
Być może czynniki te odegrały pewną rolę, ale są one niewystarczające jako pełne wyjaśnienie, ponieważ nie dają żadnego wglądu w to, dlaczego istnieją takie spory między większością muzułmańską a mniejszościami niezachodnimi i niemuzułmańskimi (jak w Sudan) lub między mniejszościami muzułmańskimi a większością niezachodnich, niemuzułmańskich (jak w Indiach). Istnieją na szczęście inne alternatywy.
Główne problemy
Jednym z nich jest fakt, że islam jako religia rozpoczął się gwałtownie - nie tylko od samego Mahometa, ale także w kolejnych dziesięcioleciach, gdy islam rozprzestrzeniał się wojną na Bliskim Wschodzie.
Drugą kwestią jest tak zwana „niestrawność” islamu i muzułmanów. Według Huntingtona opisuje to obserwację, że muzułmanie nie łatwo przyswajają kultury gospodarzom, kiedy przybywają nowi władcy (na przykład z kolonizacją), ani nie-muzułmanie łatwo przyswajają kulturę pod kontrolą islamu. Niezależnie od tego, która grupa jest w mniejszości, zawsze pozostają odrębni - sytuacja, która nie znajduje gotowej analogii z chrześcijanami.
Z biegiem czasu chrześcijaństwo stało się na tyle elastyczne, że dostosowuje się do kultur przyjmujących, gdziekolwiek się pojawi. Czasami jest to źródło smutku dla tradycjonalistów i ortodoksyjnych myślicieli, których przerażają takie wpływy; ale zmiany są wprowadzane i różnorodność. Jednak islam nie dokonał (jeszcze?) Takiego przejścia na szeroką skalę. Najlepszym przykładem, w którym udało się osiągnąć sukces, byłaby wielu liberalnych muzułmanów na Zachodzie, ale wciąż jest ich zbyt mało.
Ostatnim czynnikiem jest sytuacja demograficzna. W ostatnich dziesięcioleciach nastąpiła eksplozja populacji w krajach muzułmańskich, co doprowadziło do ogromnego wzrostu liczby bezrobotnych mężczyzn w wieku od piętnastu do trzydziestu lat. Socjologowie w Stanach Zjednoczonych wiedzą, że ta grupa powoduje największe zakłócenia społeczne i powoduje najwięcej przestępstw oraz że w stosunkowo bogatym i stabilnym społeczeństwie.
Jednak w krajach muzułmańskich nie ma takiego bogactwa i stabilności, z wyjątkiem być może kilku elit politycznych. Zatem potencjał zakłócania tej grupy mężczyzn jest znacznie większy, a ich poszukiwanie przyczyny i tożsamości może powodować jeszcze większe trudności.
