Każda historia potrzebuje złoczyńcy, a Judasz Iskariot pełni tę rolę w ewangeliach. On jest apostołem, który zdradził Jezusa i pomaga władzom Jeruzalem go aresztować. Judasz mógł mieć uprzywilejowaną pozycję wśród apostołów Jezusa - Jan opisuje go jako skarbnika zespołu i często jest obecny w ważnych momentach. Jan opisuje go także jako złodzieja, ale wydaje się nieprawdopodobne, aby złodziej dołączył do takiej grupy lub że Jezus uczyniłby go złodziejem.
Co znaczy Iscariot?
Niektórzy czytają Iskariotę, co znaczy „człowiek z Kerioth”, miasto w Judei. To sprawiłoby, że Judasz byłby jedynym Judejczykiem w grupie i osobą z zewnątrz. Inni twierdzą, że błąd kopisty transponował dwie litery i że Judasz został nazwany „Sicariot”, członek partii Sicarii. Pochodzi od greckiego słowa „zabójcy” i była grupą fanatycznych nacjonalistów, którzy uważali, że jedynym dobrym Rzymianinem jest martwy Rzymianin. Judasz Iskariot mógł być Judasz Terrorysta.
Kiedy Judasz Iskariot żył?
Teksty ewangelii nie zawierają żadnych informacji na temat wieku Judasza, kiedy stał się jednym z uczniów Jezusa. Jego los po zdradzie Jezusa jest również niejasny: Mateusz mówi, że się powiesił, ale nie jest to historia powtarzana we wszystkich ewangeliach.
Gdzie on mieszkał?
Wygląda na to, że wszyscy uczniowie Jezusa pochodzą z Galilei, ale Judasz to jedyny przypadek, w którym może to nie być prawdą. Jedną z możliwych interpretacji imienia Iskarioty jest „człowiek z Kerioth”, miasto w Judei. Jeśli ta interpretacja jest poprawna, uczyniłby Judasza jedynym Judejczykiem w grupie Jezusa.
Co on zrobił?
Judasz Iskariot znany jest jako towarzysz Jezusa, który go zdradził - ale co i jak on zdradził? To nie jest jasne. Wskazuje Jezusa w ogrodzie Getsemani. Nie jest to działanie godne zapłaty, ponieważ Jezus nie ukrywał się dokładnie. W John nawet nie robi tak wiele. Judasz w rzeczywistości nie robi nic oprócz spełnienia narracyjnej i eschatologicznej potrzeby, by Mesjasz został przez kogoś zdradzony.
Dlaczego Judasz Iskariot był ważny?
Judasz Iskariot był ważny w opowieściach ewangelii, ponieważ pełnił niezbędną rolę literacką i teologiczną: zdradził Jezusa. Ktoś musiał to zrobić, a Judasz został wybrany. Wątpliwe jest, czy Judasz działał nawet z własnej woli. Nie było opcji, aby Jezus nie został stracony, ponieważ bez ukrzyżowania nie mógł powstać ponownie w ciągu trzech dni i ocalić ludzkość. Aby zostać straconym, musiał zostać zdradzony władzom żydowskim - gdyby Judasz tego nie zrobił, zrobiłby to ktoś inny.
Bóg jednak wybrał Judasza i zrobił tak, jak powinien. Nie było dla niego innej opcji - było? Nie zgodnie z apokaliptycznym determinizmem, który przechodzi przez wszystkie ewangelie, a zwłaszcza Marka. Jeśli tak jest, trudno sobie wyobrazić, jak i dlaczego Judasza można nawet krytykować, a tym bardziej potępiać.
Mark oskarża Judasza o motywację do chciwości. Mateusz zgadza się z Markiem, ale Łukasz twierdzi, że Judasz został wprowadzony w błąd przez szatana. Jan natomiast przypisuje motywację zarówno Szatanowi, jak i skłonności do kradzieży. Dlaczego Marek przypisywałby Judaszowi motyw chciwości, skoro kapłani nie zwracają się do niego z pieniędzmi?
Możliwe, że dojdziemy do wniosku, że Judasz założył, że zdrada Jezusa byłaby warta dużo pieniędzy. Niektórzy spekulują, że Judasz zdradził Jezusa z rozczarowanych oczekiwań, że Jezus poprowadzi anty-rzymski bunt. Inni twierdzili, że Judasz mógł pomyśleć, że daje Jezusowi „impuls” niezbędny do rozpoczęcia buntu przeciwko Rzymianom i ich żydowskim wyznawcom.
Judasz jest również ważny, ponieważ jest kimś, kogo autorzy ewangelii mogą z łatwością przedstawić w negatywnym świetle, pomimo tego, jak nieprawdopodobne jest, aby Judasz działał inaczej w ramach teologicznych założeń systemu chrześcijańskiego. Wszyscy apostołowie przedstawieni są jako niewierni Jezusowi lub w jakiś sposób upadający, ale przynajmniej zawsze byli lepsi od Judasza.
