2 KRONIKI: POSŁUSZEŃSTWO WOBEC BOGA PRZYNOSI BŁOGOSŁAWIEŃSTWO - CHRZEŚCIJAŃSTWO

Second Chronicles, towarzysząca książka do 1 Chronicles, kontynuuje historię narodu hebrajskiego, od panowania króla Salomona po niewolę w Babilonie.

Chociaż 1 i 2 Kroniki powtarzają wiele materiałów z 1 Królów i 2 Królów, podchodzą do nich z innej perspektywy . Kroniki, napisane po wygnaniu, rejestrują najważniejsze momenty w historii Judy, pomijając wiele negatywów . Dla korzyści powracających jeńców te dwie książki podkreślają posłuszeństwo wobec Boga, wyszczególniając sukcesy posłusznych królów i porażki nieposłusznych królów. - Bałwochwalstwo i niewierność są zdecydowanie potępiane.

Reguła Salomona

Pierwsza Kronika i 2 Kroniki były pierwotnie jedną książką, ale zostały podzielone na dwie księgi, drugi zaczyna się od rządów Salomona. Druga Kronika dotyczy przede wszystkim Judy, południowego królestwa, praktycznie ignorując zbuntowane północne królestwo Izraela.

Niedługo po ucieczce z niewoli w Egipcie Izraelici zbudowali tabernakulum pod kierunkiem Boga. Ten przenośny namiot służył jako miejsce poświęcenia i kultu przez setki lat. Jako drugi król Izraela Dawid zaplanował wspaniały stała świątynia ku czci Boga, ale to jego syn Salomon przeprowadził budowę.

Najmądrzejszy i najbogatszy człowiek na Ziemi, Salomon ożenił się z wieloma obcymi żonami, które doprowadziły go do bałwochwalstwa, trwoniąc jego dziedzictwo. Druga Księga Kroniki zapisuje panowanie królów, którzy za nim poszli, z których niektórzy zniszczyli bożki i wyżyny, a inni który tolerował kult fałszywych bogów.

Dla dzisiejszego chrześcijanina 2 Kroniki przypominają o tym, że bałwochwalstwo nadal istnieje, choć w bardziej subtelnych formach.

Tematy

Księga 2 Kronik przenikają trzy tematy: Obietnica Boża złożona Dawidowi na wieczny tron, pragnienie Boga, by przebywać w jego świętej świątyni, i ciągła Boża oferta przebaczenia.

Bóg dotrzymał swego przymierza z Dawidem, aby ustanowić dom Dawida lub królować na wieki. Ziemscy królowie nie mogli tego zrobić, ale jednym z potomków Dawida był Jezus Chrystus, który teraz panuje w niebie na całą wieczność. Jezus, „Syn” Dawida ”i Króla Królów, służyli również jako Mesjasz, doskonała ofiara, która umarła za zbawienie ludzkości.

Za pośrednictwem Dawida i Salomona Bóg założył swoją świątynię, w której ludzie mogli przychodzić, by oddawać cześć. Świątynia Salomona została zniszczona przez najeżdżających Babilończyków, ale dzięki Chrystusowi świątynia Boża została na zawsze przywrócona jako jego Kościół. Teraz, poprzez chrzest, Duch Święty mieszka w każdym wierzącym, którego ciałem jest świątynia (1 Koryntian 3:16).

Wreszcie temat grzechu, straty, powrotu do Boga i przywrócenia trwa w drugiej połowie 2 Kronik. Najwyraźniej Bóg jest Bogiem miłości i przebaczenia, zawsze witając z powrotem do niego skruszone dzieci.

Kluczowe wersety

2 Kronik 1: 11-12
Bóg powiedział do Salomona: Ponieważ jest to pragnienie waszego serca, a nie prosiliście o bogactwo, majątek czy honor, ani o śmierć waszych wrogów, a ponieważ nie prosiliście o długie życie, ale o mądrość i wiedza, aby rządzić moim ludem, nad którym was uczyniłem królem, dlatego mądrość i wiedza zostaną wam dane. Dam ci również bogactwo, majątek i honor, takich jak żaden król, który był przed tobą, i żaden po tobie nie będzie miał. (NIV)

2 Kronik 7:14
... jeśli mój lud, nazwany moim imieniem, ukorzy się i będzie modlił się, szukał mego oblicza i odwrócił się od swoich niegodziwych dróg, to usłyszę z nieba i wybaczę ich grzech i uzdrowię ich ziemię. (NIV)

2 Kronik 36: 15-17
Pan, Bóg ich przodków, ciągle posyłał im słowo przez swoich posłańców, ponieważ litował się nad swoim ludem i miejscem zamieszkania. Ale oni kpili z posłańców Boga, gardzili jego słowami i szydzili z proroków, dopóki gniew Pana nie wzbudził jego ludu i nie było lekarstwa. Sprowadził na nich króla Babilończyków, którzy zabili ich młodych mężczyzn mieczem w świątyni, i nie oszczędzili młodych mężczyzn lub młodych kobiet, starszych i chorych. Bóg dał je wszystkie w ręce Nabuchodonozora. (NIV)

Autor i daty

Tradycja żydowska przypisuje pisarza Ezdrasza jako autora. Książka została napisana w Jerozolimie, w Judzie, w Izraelu około 430 rpne dla starożytnych Żydów i wszystkich późniejszych czytelników Biblii.