Sutra Serca (w sanskrycie, Prajnaparamita Hrdaya), prawdopodobnie najbardziej znany tekst buddyzmu mahajany, jest uważana za czystą destylację mądrości ( prajna ). Sutra Serca jest również jedną z najkrótszych sutr. Tłumaczenie na język angielski można łatwo wydrukować na jednej stronie kartki papieru.
Nauki Sutry Serca są głębokie i subtelne i nie udajemy, że je całkowicie rozumiemy. Ten artykuł jest jedynie wstępem do sutry dla całkowicie zdezorientowanych.
Początki Sutry Serca
Sutra Serca jest częścią znacznie większej Sutry Prajnaparamity (doskonałości mądrości), która jest zbiorem około 40 sutr złożonych między 100 pne a 500 ne. Dokładne pochodzenie Sutry Serca jest nieznane. Według tłumacza Red Pine najwcześniejszym zapisem sutry jest chińskie tłumaczenie z sanskrytu autorstwa mnicha Chih-ch'ien wykonane w latach 200-250 ne.
W VIII wieku pojawiło się kolejne tłumaczenie, w którym dodano wstęp i wnioski. Ta dłuższa wersja została przyjęta przez buddyzm tybetański. W Zen i innych szkołach mahajany, które powstały w Chinach, krótsza wersja jest bardziej powszechna.
Doskonałość mądrości
Podobnie jak w przypadku większości pism buddyjskich, po prostu „wiara” w to, co mówi Sutra Serca, nie ma sensu. Ważne jest również, aby zdawać sobie sprawę, że sutry nie może uchwycić sam intelekt. Chociaż analiza jest pomocna, ludzie również zachowują słowa w swoich sercach, aby zrozumienie odbywało się poprzez praktykę.
W tej sutrze Bodhisattwa Awalokiteśwara rozmawia z Siariputrą, który był ważnym uczniem historycznego Buddy. Wczesne wersy sutry omawiają pięć skandh - formę, odczucie, koncepcję, dyskryminację i świadomość. Bodhisattwa zobaczył, że skandhy są puste i w ten sposób uwolniono się od cierpienia. Bodhisattwa mówi:
Siariputro, forma jest niczym innym jak pustką; pustka niczym innym jak formą. Forma jest dokładnie pustką; pustka dokładnie się formuje. Wrażenie, koncepcja, dyskryminacja i świadomość są również takie.
Czym jest pustka?
Pustka (w sanskrycie, shunyata ) jest fundamentalną doktryną buddyzmu mahajany. Jest to również prawdopodobnie najbardziej niezrozumiana doktryna w całym buddyzmie. Zbyt często ludzie zakładają, że oznacza to, że nic nie istnieje. Ale tak nie jest.
Jego Świątobliwość 14. Dalajlama powiedział: „ Istnienie rzeczy i wydarzeń nie jest kwestionowane; należy wyjaśnić sposób ich istnienia”. Innymi słowy, rzeczy i wydarzenia nie mają wewnętrznej egzystencji ani indywidualnej tożsamości poza naszymi myślami.
Dalajlama uczy również, że „istnienie można zrozumieć jedynie w kategoriach zależnego powstania”. Zależne powstanie jest nauką, że żadna istota lub rzecz nie istnieje niezależnie od innych istot lub rzeczy.
W Czterech Szlachetnych Prawdach Budda nauczał, że nasze cierpienia ostatecznie wynikają z myślenia o tym, że jesteśmy niezależnymi istotami posiadającymi wewnętrzne „ja”. Dokładne dostrzeżenie, że ta wewnętrzna jaźń jest złudzeniem, uwalnia nas od cierpienia.
Wszystkie zjawiska są puste
Sutra Serca trwa dalej, a Awalokiteśwara wyjaśnia, że wszystkie zjawiska są wyrazem pustki lub pozbawione nieodłącznych cech. Ponieważ zjawiska są pozbawione nieodłącznych cech, nie rodzą się ani nie niszczą; ani czyste, ani skalane; ani nie przychodzi, ani nie odchodzi.
Awalokiteśwara rozpoczyna następnie recytację zaprzeczeń - „brak oka, ucha, nosa, języka, ciała, umysłu; brak koloru, dźwięku, zapachu, smaku, dotyku, rzeczy” itd. Są to sześć organów zmysłów i odpowiadające im przedmioty z doktryna skandh.
Co tu mówi bodhisattwa? Red Pine pisze, że ponieważ wszystkie zjawiska istnieją niezależnie od innych zjawisk, wszystkie nasze rozróżnienia są arbitralne.
„Nie ma momentu, w którym oczy zaczynają się lub kończą, w czasie, w przestrzeni lub koncepcyjnie. Kość oka jest połączona z kością twarzy, a kość twarzy jest połączona z kością głowy, a kość głowy jest połączona z kość szyi, a więc sprowadza się do kości palca stopy, kości podłogi, kości ziemi, kości robaka, kości śniących motyli. W ten sposób nazywamy naszymi oczami tyle bąbelków w morzu piany. ”
Dwie prawdy
Inną doktryną związaną z Sutrą Serca jest doktryna Dwóch Prawd. Istnienie można rozumieć zarówno jako ostateczne, jak i konwencjonalne (lub absolutne i względne). Konwencjonalna prawda to sposób, w jaki zazwyczaj postrzegamy świat, miejsce pełne różnorodnych i charakterystycznych rzeczy i istot. Ostateczna prawda jest taka, że nie ma żadnych charakterystycznych rzeczy ani istot.
Ważną kwestią, o której należy pamiętać w przypadku dwóch prawd, jest to, że są to dwie prawdy, a nie jedna prawda i jedno kłamstwo. Zatem są oczy. Zatem nie ma oczu. Ludzie czasami wpadają w nawyk myślenia, że konwencjonalna prawda jest „fałszywa”, ale to nieprawda.
Brak osiągnięć
Avalokiteśwara kontynuuje, mówiąc, że nie ma ścieżki, mądrości ani osiągnięć. Nawiązując do Trzech Znaków Istnienia, Red Pine pisze: „Wyzwolenie wszystkich istot obraca się wokół wyzwolenia bodhisatwy od pojęcia bytu”. Ponieważ nie powstaje żadna indywidualna istota, istota nie przestaje istnieć.
Ponieważ nie ma zaprzestania, nie ma nietrwałości, a ponieważ nie ma nietrwałości, nie ma cierpienia. Ponieważ nie ma cierpienia, nie ma drogi do wyzwolenia z cierpienia, nie ma mądrości ani osiągnięcia mądrości. Bodhisattwa mówi nam dokładnie, że to „najwyższe doskonałe oświecenie”.
Wniosek
Ostatnie słowa w krótszej wersji sutry to „Gate Gate Paragate Parasamgate Bodhi Svaha!” Podstawowe tłumaczenie, jak rozumiem, to „zniknięcie (lub przeniesienie) ze wszystkimi teraz na drugi brzeg!”
Dokładne zrozumienie sutry wymaga współpracy twarzą w twarz z prawdziwym nauczycielem dharmy. Jeśli jednak chcesz przeczytać więcej o sutrze, te dwie książki są szczególnie pomocne:
- Red Pine, (Counterpoint Press, 2004). Wnikliwa dyskusja linia po linii.
- Jego Świątobliwość 14. Dalajlama, (Wisdom Publications, 2005). Opracowane na podstawie mądrości serca wygłoszonych przez Jego Świątobliwość.
