Siedem gatunków ( Shvat HaMinim po hebrajsku) to siedem rodzajów owoców i ziaren nazwanych w Torze (Powtórzonego Prawa 8: 8) jako główny produkt ziemi Izraela. W czasach starożytnych te pokarmy były podstawą diety Izraela. Były również ważne w starożytnej religii żydowskiej, ponieważ jedna z dziesięciny świątynnej pochodziła z tych siedmiu pokarmów. Dziesięcina nazywała się bikkurim, co oznaczało „pierwsze owoce”.
Obecnie siedem gatunków jest nadal ważnym produktem rolnym we współczesnym Izraelu, ale nie dominują już w produkcji tego kraju, jak kiedyś. W święto Tu B'Shvat tradycyjnie Żydzi jedzą siedem gatunków.
Siedem gatunków
Powtórzonego Prawa 8: 8 mówi nam, że Izrael był „krajem pszenicy, jęczmienia, winorośli, fig i granatów; krajem oliwek oliwnych i daktylowego miodu”.
Siedem gatunków to:
- Pszenica ( chitah po hebrajsku)
- Jęczmień ( se'orah po hebrajsku)
- Winogrona (po hebrajsku gefen ), zwykle spożywane jako wino
- Figi ( te'enah po hebrajsku)
- Granaty ( rimon po hebrajsku)
- Oliwki ( zayit po hebrajsku), zwykle spożywane w postaci oleju
- Daty ( tamar lub d'vash po hebrajsku)
Biblijny werset z Powtórzonego Prawa tak naprawdę nie wspomina o dłoniach palmowych, ale zamiast tego używa słowa „ d'vash ” jako siódmego gatunku, co dosłownie przekłada się na miód. W czasach starożytnych daktylową palmę często przekształcano w formę miodu, zacierając daktyle i gotując je wodą, aż zgęstniały w syrop. Powszechnie uważa się, że gdy Tora wspomina o „miodzie”, zwykle odnosi się do miodu palmowego, a nie miodu wytwarzanego przez pszczoły. Właśnie dlatego w siedmiu gatunkach uwzględniono daty zamiast miodu pszczelego.
Migdały: „Ósmy gatunek”
Chociaż technicznie nie jest to jeden z siedmiu gatunków, migdały ( wstrząśnięte po hebrajsku) stały się rodzajem nieoficjalnego ósmego gatunku ze względu na bliski związek z Tu B'Shvat.
Drzewa migdałowe rosną dziś w całym Izraelu i zwykle kwitną mniej więcej w tym czasie, kiedy zwykle pojawia się Tu B'Shvat. Z tego powodu migdały są często spożywane razem z siedmioma gatunkami na Tu B'Shvat.
Tu B'Shvat i siedem gatunków
Festiwal Tu B'Shvat znany jest również jako „Nowy Rok Drzew”, wydarzenie kalendarzowe w tradycyjnym cyklu żydowskim, który stał się świeckim Festiwalem Drzew. Festiwal odbywa się pod koniec zimy, piętnastego dnia żydowskiego miesiąca Szewat (od połowy stycznia do połowy lutego. Świecki festiwal ustanowiony pod koniec XIX wieku obejmował sadzenie drzew w celu podkreślenia aktywności fizycznej i pracy i przywrócić temu, co wówczas było zdegradowane, ziemię Izraela do dawnej chwały.
Siedem gatunków miało znaczenie w Tu B'Shvat od czasów starożytnych, jako elementy przepisów na zupy, sałatki i desery, aby stworzyć duchowe połączenie ze stwórcą. Tradycje Tu B'Shvat obejmują spożywanie co najmniej 15 różnych rodzajów owoców i orzechów pochodzących z Izraela, w tym siedmiu gatunków, oraz dodawanie chleba świętojańskiego, kokosa, kasztanów, wiśni, gruszek i migdałów.
Źródła:
- Long, Joanna C. „Rootowanie diaspory, odrodzenie narodu: syjonistyczne krajobrazy Palestyny-Izraela”. Transakcje Institute of British Geographics 34.1 (2009): 61-77. Wydrukować.
- Pintel-Ginsberg, Idit. „Opowiadanie o przeszłości: obchody„ Nowego Roku Drzew ”we współczesnym Izraelu”. Israel Studies 11.1 (2006): 174–93. Wydrukować.
- Sherman, Claire. „Tu B'shvat: A Different Women's Seder.” Bridges 5.2 (1995): 70-73. Wydrukować.
