Przypowieść (wymawiane PAIR uh bul ) to porównanie dwóch rzeczy, często dokonywane za pomocą opowieści o dwóch znaczeniach. Inną nazwą przypowieści jest alegoria.
Jezus Chrystus uczynił wiele ze swoich nauk w przypowieściach. Opowiadanie opowieści o znanych postaciach i działaniach było ulubionym sposobem dla starożytnych rabinów, aby przyciągnąć uwagę publiczności, ilustrując jednocześnie ważny punkt moralny.
Przypowieści pojawiają się zarówno w Starym, jak i Nowym Testamencie, ale łatwiej je rozpoznać w służbie Jezusa. Po tym, jak wielu odrzuciło go jako Mesjasza, Jezus zwrócił się do przypowieści, wyjaśniając swoim uczniom w Ewangelii Mateusza 13: 10-17, że ci, którzy szukali Boga, pojmą głębsze znaczenie, podczas gdy prawda będzie ukryta przed niewierzącymi. Jezus wykorzystywał ziemskie historie do nauczania niebiańskich prawd, ale tylko ci, którzy szukali prawdy, byli w stanie je zrozumieć.
Charakterystyka przypowieści
Przypowieści są zazwyczaj krótkie i symetryczne. Punkty są przedstawiane dwójkami lub trójkami przy użyciu ekonomii słów. Niepotrzebne szczegóły są pomijane.
Ustawienia tej historii pochodzą ze zwykłego życia. Liczby mowy są wspólne i używane w kontekście dla łatwiejszego zrozumienia. Na przykład dyskurs o pasterzu i jego owcach skłoniłby słuchaczy do myślenia o Bogu i jego ludu z powodu odwołań do tych obrazów w Starym Testamencie.
Przypowieści często zawierają elementy zaskoczenia i przesady. Naucza się ich w tak interesujący i przekonujący sposób, że słuchacz nie może uciec od prawdy.
Przypowieści proszą słuchaczy o osądzenie wydarzeń. W rezultacie słuchacze muszą dokonać podobnych osądów w swoim życiu. Zmuszają słuchacza do podjęcia decyzji lub dojścia do chwili prawdy.
Zazwyczaj przypowieści nie pozostawiają miejsca na szare obszary. Słuchacz jest zmuszony widzieć prawdę w konkretnych, a nie abstrakcyjnych obrazach.
Przypowieści o Jezusie
Jezus, mistrz nauczania przypowieści, wypowiedział około 35 procent swoich zapisanych słów w przypowieściach. Według Tyndale Bible Dictionary przypowieści Chrystusa były czymś więcej niż ilustracją jego głoszenia, były w dużej mierze jego głoszeniem. Znacznie więcej niż proste historie uczeni opisali przypowieści Jezusa zarówno jako „dzieła sztuki”, jak i „broń wojenną”.
Celem przypowieści w nauczaniu Jezusa Chrystusa było skoncentrowanie słuchacza na Bogu i Jego królestwie. Historie te ujawniły charakter Boga: jaki on jest, jak działa i czego oczekuje od swoich wyznawców.
Większość uczonych zgadza się, że Ewangelie zawierają co najmniej 33 przypowieści. Jezus przedstawił wiele z tych przypowieści z pytaniem. Na przykład w przypowieści o ziarnku gorczycy Jezus odpowiedział na pytanie: „Jakie jest Królestwo Boże?”
Jedną z najbardziej znanych przypowieści Chrystusa w Biblii jest opowieść o Synu Marnotrawnym w Łuk. 15: 11-32. Ta historia jest ściśle związana z przypowieściami o Zagubionej Owcy i Zagubionej Monecie. Każde z tych opowiadań koncentruje się na relacji z Bogiem, pokazując, co to znaczy być zgubionym i jak niebo świętuje z radością, kiedy zgubieni zostają odnalezieni. Rysują także ostry obraz kochającego serca Boga Ojca dla zagubionych dusz.
Inną dobrze znaną przypowieścią jest relacja Dobrego Samarytanina z Łukasza 10: 25-37. W tej przypowieści Jezus Chrystus nauczył swoich naśladowców, jak kochać wyrzutków świata i pokazał, że miłość musi przezwyciężyć uprzedzenia.
Kilka przypowieści Chrystusa poucza o przygotowaniu się na czasy ostateczne. Przypowieść o dziesięciu pannach podkreśla fakt, że naśladowcy Jezusa muszą być zawsze czujni i gotowi na jego powrót. Przypowieść o Talentach podaje praktyczne wskazówki, jak żyć w gotowości na ten dzień.
Zazwyczaj postacie z przypowieści Jezusa pozostawały bezimienne, tworząc szersze zastosowanie dla jego słuchaczy. Przypowieść o Bogaczu i Łazarzu w Łk 16: 19-31 jest jedyną, w której użył właściwego imienia.
Jedną z najbardziej uderzających cech przypowieści Jezusa jest to, jak ujawniają naturę Boga. Przyciągają słuchaczy i czytelników do prawdziwego i intymnego spotkania z żywym Bogiem, który jest Pasterzem, Królem, Ojcem, Zbawicielem i wiele więcej.
Źródła:
- Elwell, WA, i Comfort, PW (2001). W słowniku biblijnym Tyndale (s. 989). Wheaton, IL: Tyndale House Publishers.
- Seal, D. (2016). Przypowieść. W JD Barry, D. Bomar, DR Brown, R. Klippenstein, D. Mangum, C. Sinclair Wolcott, W. Widder (Red.), The Lexham Bible Dictionary. Bellingham, Waszyngton: Lexham Press.
