Książki o Harrym Potterze napisane przez JK Rowling zostały konsekwentnie atakowane przez prawicę chrześcijańską z powodu tego, jak przedstawiają czary. Według chrześcijańskich krytyków książki o Harrym Potterze zachęcają dzieci do zaakceptowania poglądu na czary, który jest łagodny, a nawet dobry, i tym samym doprowadzi je do przyjęcia jakiejś formy pogaństwa lub Wicca. Chrześcijanie naturalnie sprzeciwiają się temu i tym samym protestują przeciwko obecności Harry'ego Pottera w szkołach, bibliotekach i ogólnie społeczeństwie.
Według Karen Gounaud, prezes Bibliotek Przyjaznych Rodzinie, książki o Harrym Potterze zawierają wiele symboli, języka i działań na cześć czarów. Taką perspektywę podziela wielu chrześcijańskich krytyków książek o Harrym Potterze, którzy widzą jako nic więcej niż próba popularyzacji czarów.
Richard Abanes pisze w swojej książce Harry Potter i Biblia :
- Całą atrakcją okultyzmu jest moc, podniecenie i rozrywka, z których każda jest reprezentowana w serii o Potterze. Książki Rowling przynajmniej odczulą dzieci na niebezpieczeństwa okultyzmu, co z kolei może wywołać u nich ogólną sympatię do duchowo szkodliwego zestawu wierzeń. W przypadku niektórych dzieci seria Potterów może nawet wywołać pragnienie autentycznych okultystycznych materiałów i akcesoriów
Chrześcijanie twierdzą, że Biblia jednoznacznie potępia czary i domaga się, aby wyznawcy Boga całkowicie oderwali się od praktykowania magii. Książki o Harrym Potterze sprawiają, że czary, a praktyka magii wydaje się atrakcyjna i zabawna; dlatego rodzice nie powinni pozwalać swoim dzieciom na ich czytanie.
tło
Ta szczególna kwestia jest źródłem większości skarg i protestów chrześcijańskich prawic przeciwko książkom o Harrym Potterze. Chrześcijanie, którzy wyrażają jedynie pogardę dla rozdziału kościoła od państwa, jeśli chodzi o rząd promujący chrześcijaństwo, nagle stają się zagorzałymi obrońcami tej zasady, argumentując, że szkoły niewłaściwie promują religię, gdy uczniów zachęca się do czytania Harry'ego Pottera.
Niezależnie od tego, czy są obłudni, czy nie, miałoby to znaczenie, gdyby mieli rację, ponieważ szkoły nie mogą zachęcać uczniów do czytania książek promujących daną religię. Stowarzyszenie Bibliotek Amerykańskich wymieniło książki o Harrym Potterze jako najbardziej wymagające książki w Ameryce w 1999, 2000, 2001 i 2002. Było to drugie w 2003 roku i zniknęło z listy w 2004 roku. Większość ludzi uważa cenzurę za coś złego, ale jeśli książki o Harrym Potterze naprawdę promują czary, być może nie było wystarczająco dużo wyzwań.
Z drugiej strony, jeśli chrześcijańska prawica popełniła błąd w ocenie Harry'ego Pottera, to ich wysiłki zmierzające do stłumienia książek powinny zostać zakwestionowane. Jeśli książki o Harrym Potterze nie promują czarów, ale jedynie uwzględniają czary jako element świata fantasy, wówczas skargi dotyczą mniej więcej samych książek niż czegoś innego większej świeckiej kultury, być może, gdzie książki o czarownicach i czarodziejach są bardziej popularne niż Biblia czy literatura chrześcijańska.
Harry Potter promuje Wicca
JK Rowling zaprzeczyła, że używa książek o Harrym Potterze do promowania czarów, ale mówi, że nie wierzy w czary w takim sensie, że na co narzekają krytycy i że nie Wierz w magię w sposób opisuje to w swoich książkach. To pozostawia otwartą możliwość, że wierzy w czary i magię w innym sensie. Jej były mąż stwierdził, że plan Rowling napisania 7 książek opiera się na jej przekonaniu, że liczba 7 ma magiczne skojarzenia.
JK Rowling powiedziała również, że zaangażowała się w szeroko zakrojone badania mitologii, folkloru i przekonań okultystycznych w celu zapewnienia materiałów do swoich książek. W wywiadzie powiedziała, że jedna trzecia stworzeń lub zaklęć w książkach o Harrym Potterze to rzeczy, w które ludzie naprawdę wierzyli w Wielką Brytanię.
Mieszanie rzeczywistości i fantazji w książkach Rowling jest niebezpieczne. Inna literatura z pewnością używa czarownic i czarodziejów jako postaci, ale są one albo evil postaciami, wyraźnie istnieją w nierealnym świecie i / lub nie są istotami ludzkimi. Świat Harry'ego Pottera powinien być taki sam jak nasz świat. Czarownice i czarodzieje to w większości dobre, pozytywne postacie i wszyscy są ludźmi.
Podobno Federacja Pogańska w Wielkiej Brytanii wyznaczyła specjalnego oficera ds. Młodzieży, który zajmie się zalewem pytań od dzieci, które kochają książki o Harrym Potterze. Dzieci mają większy problem z odróżnieniem rzeczywistości od fantazji niż dorośli; ponieważ książki o Harrym Potterze wydają się tak zakorzenione w prawdziwym życiu, wielu może wierzyć, że magia w tych książkach jest prawdziwa i dlatego będą badać czary, Wicca i pogaństwo. Nawet jeśli JK Rowling nie zamierzała celowo promować magii, z pewnością ją współczuje, a te sympatie doprowadziły ją do stworzenia niebezpiecznej serii książek, które zagrażają dzisiejszej młodzieży, grożąc, że poprowadzą ich do satanistycznych, złych praktyk .
Harry Potter nie jest wiccanem
Trudno jest powiązać cokolwiek w książkach o Harrym Potterze z rzeczywistymi praktykami religijnymi, którymi kierują się dzisiaj ludzie, lub z magią, jak to było praktykowane w przeszłości. JK Rowling przeprowadził wiele badań na temat tego, w co ludzie wierzyli, ale nie wszystkie te przekonania były utrzymywane przez tych samych ludzi w tym samym miejscu i jednocześnie, innymi słowy, wiele przekonań jest odmiennymi składnikami różnych systemów i mitologii.
Niestety, chrześcijanie mają zwyczaj fałszowania tego, tak jakby Rowling opisywała prawdziwe przekonania dzisiejszych ludzi. Dobrym przykładem jest Richard Abanes, który w swojej książce Harry Potter i Biblia zaczyna od cytowania cytatu, że jedna trzecia stworzeń i zaklęć to rzeczy, w które ludzie naprawdę wierzyli w Wielką Brytanię.
Później powraca do niego ponownie, ale własnymi słowami: około jedna trzecia tego, co napisała, opiera się na faktycznym okultyzmie, a potem po raz trzeci, do jednej trzeciej okultyzmu w swojej serii przypomina informacje Rowling odkryte podczas jej osobistych studiów nad magią / magią
Ta transformacja rzeczywistych słów Rowling w coś radykalnie odmiennego wydaje się charakterystyczna dla tego, w jaki sposób chrześcijańska prawica podchodzi do tego problemu: weź małą, nieszkodliwą prawdę i przekręcaj ją, aż stanie się nie do poznania, ale teraz popiera twoją pozycję. Istnieje ogromna różnica między badaniem rzeczy, w których ludzie wierzyli, a angażowaniem się w osobiste studia nad magią / magią. Sam Abanes zauważa, że magia jest wyłącznie słowo religijne i dlatego nie powinno oznaczać, że odnosi się ono do starożytnych wierzeń w centaury lub mikstury miłosne.
Nie uważamy, że taktykę tę można uznać za uczciwą lub uczciwą, co czyni całą sprawę chrześcijańską przeciwko Harry'emu Potterowi niczym więcej niż retoryczną sztuczką. Jeśli książki o Harrym Potterze nie promują tego, co robią i w co wierzą wiedźmy, ani dziś, ani w przeszłości, to jak mogą promować czary ?
Rozkład
W jednym z wywiadów JK Rowling powiedziała: Ludzie zwykle znajdują w książkach to, co chcą znaleźć. Z pewnością wydaje się, że tak jest w przypadku jej własnej serii książek o Harrym Potterze: ludzie, którzy łatwo szukają czegoś niebezpiecznego zidentyfikować materiał, który zagraża ich przekonaniom religijnym; ludzie szukający zabawnej literatury dziecięcej znajdują wciągające i fascynujące historie. Kto ma rację? Czy oba mają rację?
Sprawa chrześcijańskiego prawa przeciwko książkom o Harrym Potterze wydaje się uzasadniona tylko wtedy, gdy skutecznie przekręcają słowa lub nakładają nowe znaczenia na język książek, co nie jest uzasadnione przez sam tekst. Na przykład konserwatywni ewangelicy traktują postać Zgredka skrzata domowego jak demona ze względu na własne osobiste definicje elf, czyli wymyślenia . Ta lektura wymaga od nich zignorowania tego, co tekst tak naprawdę mówi o Zgredku, co nie opisuje go jako demonicznego w najmniejszym stopniu.
Książki o Harrym Potterze promują świat fantasy, w którym czarownice i czarodzieje istnieją obok zwykłych, realnych osób. Ten fantastyczny świat obejmuje aspekty świata, w którym wszyscy żyjemy, aspekty starożytnego folkloru i mitologii oraz pomysły na czary stworzone przez samą JK Rowling. Jednym z największych osiągnięć w fikcji jest stworzenie świata fantasy, który będzie czytelny dla prawdziwych czytelników i właśnie to udało się JK Rowling.
Ten świat fantazji nie promuje czarów, ani promuje chodzenia do centaurów w celu odczytania astrologicznego, używania psów z trzema głowami do ochrony piwnicy lub dostarczania poczty do przyjaciół przez sowy zwierząt domowych. Podobnie książki Tolkeina nie promują walki z trollami ani kradzieży marchewki od lokalnego farmera. Takie wydarzenia są jedynie materiałem w świecie fantasy, w którym promowane są zupełnie inne rzeczy rzeczy, które będą omijane przez osoby, które mają taką obsesję na punkcie użytej tkaniny, że nie widzą tkanych w niej obrazów.
