Jednym z problemów, który wydaje się wywoływać konsternację między ateistami i teistami, jest brak zgody na to, jak przeliterować słowo „bóg” . Co jest poprawne, Bóg czy Bóg? Wielu ateistów często pisze to małymi literami „g”, podczas gdy teiści, szczególnie ci, którzy wywodzą się z monoteistycznej religii, takich jak judaizm, chrześcijaństwo, islam lub sikhizm, zawsze używają litery „G”. Kto ma rację?
Dla teistów kwestia ta może być bolesna, ponieważ są pewni, że pisownia słowa „bóg” jest niepoprawna gramatycznie, co prowadzi do zastanowienia się, czy ateiści nie znają po prostu dobrej gramatyki. celowo usiłuje obrażać ich i ich przekonania. W końcu, co może motywować osobę do błędnej pisowni tak prostego słowa, które jest tak często używane? Nie jest tak, że łamią reguły gramatyczne, więc przyczyną musi być jakiś inny cel psychologiczny. Rzeczywiście, pisanie literówek w celu znieważenia teistów byłoby raczej nieletnie.
Jeśli taki ateista nie ma tak wielkiego szacunku dla innej osoby, to po co w ogóle marnować czas na pisanie do niej, a tym bardziej nieświadomie próbując skrzywdzić ją w tym samym czasie? Chociaż może tak być w przypadku niektórych ateistów, którzy piszą słowo „bóg” małymi literami „g”, nie jest to normalny powód, dla którego ateiści tak to określają.
Kiedy nie kapitalizować Boga
Aby zrozumieć, dlaczego musimy jedynie obserwować fakt, że chrześcijanie nie używają litery „g” i piszą o bogach i boginiach starożytnych Greków i Rzymian. Czy to próba znieważenia i oczernienia tych politeistycznych przekonań? Oczywiście, że nie gramatycznie poprawne jest używanie małych liter „g” i pisanie „bogów i bogiń”.
Powodem jest to, że w takich przypadkach mówimy o członkach klasy ogólnej lub kategorii, w szczególności członkach grupy, która otrzymuje etykietę „bogowie”, ponieważ ludzie czcili jej członków jako bogów. Za każdym razem, gdy mówimy o fakcie, że jakiś byt lub domniemana istota jest członkiem tej klasy, gramatycznie właściwe jest użycie małej litery „g”, ale niewłaściwe jest użycie dużej litery „G ”, ponieważ byłoby niewłaściwe napisz o Jabłkach lub Kotach.
To samo dotyczy sytuacji, gdy piszemy bardzo ogólnie o wierzeniach chrześcijańskich, żydowskich, muzułmańskich lub sikhijskich. Należy powiedzieć, że chrześcijanie wierzą w boga, że Żydzi wierzą w jednego boga, że muzułmanie modlą się w każdy piątek do swojego boga i że Sikhowie czczą swojego boga. Nie ma absolutnie żadnego powodu, gramatycznego ani żadnego innego, aby kapitalizować „boga” w którymkolwiek z tych zdań.
Kiedy kapitalizować Boga
Z drugiej strony, jeśli mamy na myśli konkretną boską koncepcję, którą czci grupa, to może być właściwe użycie wielkich liter. Możemy powiedzieć, że chrześcijanie powinni podążać za tym, co ich bóg chce, lub możemy powiedzieć, że chrześcijanie powinni podążać za tym, co Bóg im chce. Oba działają, ale kapitulujemy Boga w ostatnim zdaniu, ponieważ zasadniczo używamy go jako właściwego imienia tak, jakbyśmy mówili o Apollinie, Merkurym lub Odynie.
Zamieszanie jest spowodowane faktem, że chrześcijanie zwykle nie przypisują osobistego imienia swojemu bogu. Niektórzy używają Jahwe lub Jehowy, ale zdarza się to dość rzadko. Nazwa, której używają, jest taka sama jak ogólny termin dla klasy, do której należy. Nie inaczej jest w przypadku osoby, która nazwała swojego kota, Cat. W takiej sytuacji może się zdarzyć pewne zamieszanie, kiedy słowo powinno być pisane wielką literą, a kiedy nie. Same reguły mogą być jasne, ale ich zastosowanie może nie być.
Chrześcijanie są przyzwyczajeni do posługiwania się Bogiem, ponieważ zawsze odnoszą się do niego osobiście. Mówią, że „Bóg do mnie przemówił”, a nie „mój bóg do mnie przemówił”. Tak więc oni i inni monoteiści mogą być zaskoczeni znalezieniem ludzi, którzy nie uprzywilejowują ich szczególnego boga i dlatego odnoszą się do niego w ogólny sposób, tak jak robią to z bogiem wszystkich innych. Ważne jest, aby pamiętać w takich przypadkach, że nie jest zniewagą po prostu brak uprzywilejowania.
