- 20 A rano, gdy przechodzili, ujrzeli wyschnięte z korzeni drzewa figowe.
- 21 A Piotr wzywający ku pamięci, rzekł mu: Nauczycielu, oto figowe drzewo, które przekląłeś, uschło. 22 A Jezus odpowiadając, rzekł im: Miejcie wiarę w Boga.
- 23 Albowiem zaprawdę powiadam wam: Kto by rzekł tej górze: Wynieście się, a zostaniecie wrzuceni do morza; i nie będzie wątpił w swoim sercu, ale uwierzy, że to, co mówi, stanie się; będzie miał wszystko, co mówi. 24 Dlatego powiadam wam: Czegokolwiek chcecie, modląc się, wierzcie, że je otrzymacie, a będziecie je mieli.
- 25 A gdy stoicie, modląc się, przebaczcie, jeśli powinniście przeciw komukolwiek: aby i wasz Ojciec, który jest w niebie, przebaczył wam wasze przewinienia. 26 Ale jeźli nie przebaczycie, Ojciec wasz, który jest w niebie, nie przebaczy wam waszych przewinień.
- Porównaj : Matthew 21: 19-22
Jezus, wiara, modlitwa i przebaczenie
Teraz uczniowie poznają los drzewa figowego, które Jezus przeklął, a „kanapka” Marka jest kompletna: dwie opowieści, jedna otaczająca się drugą, z których każda ma głębsze znaczenie dla drugiej. Jezus wyjaśnia swoim uczniom jedną z lekcji, jakie powinni wyciągnąć z tych dwóch wydarzeń; wszystko czego potrzebujesz to wiara i dzięki temu możesz osiągnąć wszystko.
W Marku mija dzień między przekleństwem drzewa figowego a odkryciem przez uczniów tego, co się z nim stało; u Mateusza efekt jest natychmiastowy. Prezentacja Marka uwydatnia związek między incydentem z drzewem figowym a oczyszczeniem świątyni. W tym momencie jednak otrzymujemy egzegezę, która wykracza poza wszystko, co uzasadnia sam poprzedni tekst.
Po pierwsze, Jezus wyjaśnia moc i znaczenie wiary - to wiara w Boga dała mu moc przeklinania drzewa figowego i spowodowania, że uschnie z dnia na dzień, a podobna wiara ze strony uczniów da im moc czynienia innych cudów. Mogą nawet być w stanie przenosić góry, choć jest to prawdopodobnie trochę hiperbola z jego strony.
Nieograniczona moc modlitwy pojawia się także w innych ewangeliach, ale za każdym razem zawsze w kontekście wiary. Znaczenie wiary było stałym motywem dla Marka. Kiedy osoba, która go prosi, ma wystarczającą wiarę, Jezus jest w stanie uzdrowić; kiedy istnieje wyraźny brak wiary ze strony otaczających go ludzi, Jezus nie jest w stanie uzdrowić.
Wiara jest warunkiem sine qua non dla Jezusa i stałaby się charakterystyczną cechą chrześcijaństwa. Podczas gdy inne religie można zdefiniować poprzez przestrzeganie praktyk rytualnych i właściwe zachowanie ludzi, chrześcijaństwo można by zdefiniować jako swoistą wiarę w określone idee religijne - nie tyle twierdzenia empirycznie weryfikowalne, co idea Bożej miłości i Bożej łaski.
Rola modlitwy i przebaczenia
Nie wystarczy jednak, aby ktoś po prostu modlił się, aby otrzymać różne rzeczy. Kiedy się modli, trzeba również wybaczyć tym, na których się gniewają. Sformułowanie w wersecie 25 jest bardzo podobne do tego z Mateusza 6:14, nie wspominając o Modlitwie Pańskiej. Niektórzy uczeni podejrzewają, że werset 26 został dodany później, aby związek był jeszcze bardziej wyraźny - większość tłumaczeń całkowicie go pomija. Interesujące jest jednak to, że Bóg przebaczy czyimś wykroczeniom tylko wtedy, gdy wybaczą wykroczenia innych.
Implikacje tego wszystkiego dla judaizmu opartego na Świątyni byłyby oczywiste dla słuchaczy Marka. Nie byłoby już właściwe, aby kontynuowali tradycyjne praktyki i ofiary kultu; przestrzeganie woli Bożej nie byłoby już definiowane przez przestrzeganie ścisłych zasad postępowania. Zamiast tego najważniejsze rzeczy w rodzącej się wspólnocie chrześcijańskiej byłyby wiarą w Boga i przebaczeniem dla innych.
