Ogólnie rzecz biorąc, ortodoksyjni Żydzi to wyznawcy, którzy wierzą w dość ścisłe przestrzeganie zasad i nauk Tory, w porównaniu z bardziej liberalnymi praktykami członków współczesnego judaizmu reformowanego. Jednak w grupie znanej jako ortodoksyjni Żydzi są stopniami konserwatyzmu
Na przełomie XIX i XX wieku niektórzy ortodoksyjni Żydzi starali się nieco zmodernizować, przyjmując nowoczesne technologie. Ci ortodoksyjni Żydzi, którzy nadal ściśle trzymali się ustalonych tradycji, stali się znani jako Żydzi Haredi i byli czasami nazywani „ultraortodoksyjnymi”. Jednak większość Żydów w tej perswazji nie lubi obu tych terminów, myśląc o sobie jako o prawdziwie „ortodoksyjnych” Żydach w porównaniu z tymi nowoczesnymi grupami prawosławnymi, które ich zdaniem odeszły od żydowskich zasad.
Haredi i chasydzi
Żydzi Haredi odrzucają wiele pułapek technologicznych, takich jak telewizja i Internet, a szkoły są podzielone według płci. Mężczyźni noszą białe koszule i czarne garnitury oraz czarne kapelusze fedora lub Homburg nad czarnymi czaszkami. Większość mężczyzn nosi brody. Kobiety ubierają się skromnie, z długimi rękawami i wysokimi dekoltami, a większość nosi nakrycia włosów
Kolejnym podzbiorem heredyckich Żydów są chasydzi, grupa skupiająca się na radosnych duchowych aspektach praktyki religijnej. Chasydzcy Żydzi mogą mieszkać w specjalnych społecznościach, a heredycy znani są z noszenia specjalnych ubrań. Mogą jednak mieć charakterystyczne cechy odzieży, aby wskazać, że należą do różnych grup habitu. Męscy chasydzi Żydzi noszą długie, niepocięte płaszcze, zwane payot . Mężczyźni mogą nosić wyszukane czapki z futra.
Chasydzcy Żydzi nazywani są po hebrajsku chasydami . To słowo pochodzi od hebrajskiego słowa oznaczającego lojalną życzliwość. Ruch chasydzki jest wyjątkowy, ponieważ koncentruje się na radosnym przestrzeganiu przykazań Boga ( micwot ), szczerej modlitwie i bezgranicznej miłości do Boga i świata, który stworzył. Wiele pomysłów na chasydyzm wywodzi się z mistycyzmu żydowskiego ( Kabała ).
Jak zaczął się ruch chasydzki
Ruch powstał w Europie Wschodniej w XVIII wieku, w czasie gdy Żydzi przeżywali wielkie prześladowania. Podczas gdy żydowska elita koncentrowała się na badaniach Talmudu i znajdowała dla nich pocieszenie, zubożałe i niewykształcone żydowskie masy pragnęły nowego podejścia.
Na szczęście dla mas żydowskich rabin Israel ben Eliezer (1700-1760) znalazł sposób na demokratyzację judaizmu. Był biednym sierotą z Ukrainy. Jako młody człowiek podróżował po wioskach żydowskich, lecząc chorych i pomagając biednym. Po ślubie zapadł w odosobnienie w górach i skupił się na mistyce. Wraz ze wzrostem liczby jego zwolenników stał się znany jako Baal Szem Tow (w skrócie Besht), co oznacza Mistrza Dobrego Imienia .
Nacisk na mistycyzm
Krótko mówiąc, Baal Shem Tov odciągnął europejskie żydostwo od rabinizmu w stronę mistyki. Wczesny ruch chasydzki zachęcał biednych i uciskanych Żydów w XVIII-wiecznej Europie do mniej akademickiego i bardziej emocjonalnego, mniej skupionego na wykonywaniu rytuałów i bardziej skupionego na ich przeżywaniu, mniej skupionego na zdobywaniu wiedzy i bardziej wywyższonym. Sposób, w jaki się modlił, stał się ważniejszy niż znajomość znaczenia modlitwy. Baal Shem Tov nie zmodyfikował judaizmu, ale zasugerował, że Żydzi podchodzą do judaizmu z innego stanu psychicznego.
Pomimo zjednoczonej i głośnej opozycji ( mitnagdim ) kierowanej przez litewskiego Gaona na Litwie judaizm chasydzki rozkwitł. Niektórzy twierdzą, że połowa europejskich Żydów była chasydzka w tym samym czasie.
Liderzy chasydzcy
Przywódcy chasydzcy, zwani cadykami, po hebrajsku prawych ludzi, stali się środkami, dzięki którym niewykształcone masy mogłyby prowadzić więcej Żydów. Cadyk był duchowym przywódcą, który pomógł swoim wyznawcom w nawiązaniu bliższej więzi z Bogiem, modląc się w ich imieniu i udzielając rad we wszystkich sprawach.
Z czasem chasydyzm rozpadł się na różne grupy kierowane przez różnych cadyków. Niektóre z większych i bardziej znanych sekt chasydzkich to Breslov, Lubavitch (Chabad), Satmar, Ger, Belz, Bobov, Skver, Vizhnitz, Sanz (Klausenberg), Puppa, Munkacz, Boston i Spinka Hasidim.
Podobnie jak inni Haredim, Żydzi chasydzcy noszą charakterystyczny strój podobny do tego, jaki nosili ich przodkowie w Europie XVIII i XIX wieku. Różne sekty chasydów często noszą jakieś charakterystyczne ubrania, takie jak różne czapki, szlafroki lub skarpety, aby zidentyfikować swoją konkretną sektę.
Społeczności chasydzkie na całym świecie
Dziś największe grupy chasydzkie znajdują się w Izraelu i Stanach Zjednoczonych. Żydowskie społeczności chasydzkie istnieją również w Kanadzie, Anglii, Belgii i Australii.
