Kwakrzy, znani również jako Towarzystwo Religijne Przyjaciół, byli jedną z wielu grup religijnych zapoczątkowanych przez angielską rewolucję purytańską z połowy XVII wieku. Dzisiaj kwakrami są zarówno zbory liberalne, jak i konserwatywne. Mimo to wszyscy kwakrzy wierzą we wspieranie pokoju, znajdowanie alternatywnych rozwiązań problemów i poszukiwanie „wewnętrznego światła” lub wewnętrznego przewodnictwa Bożego Ducha Świętego.
Kwakrzy
- Pełna nazwa : Religijne Towarzystwo Przyjaciół
- Znany również jako : Kwakrzy; Przyjaciele
- Znany z : Kwakrzy podkreślają wiarę w wewnętrzne światło, oświecające światło Ducha Świętego. Odrzucają duchowieństwo, sakramenty, przysięgi, służbę wojskową i wojnę.
- Założenie : założone w połowie XVII-wiecznej Anglii przez George'a Foxa (1624 1691).
- Wybitni założyciele : George Fox, William Edmondson, James Nayler, William Penn.
- Znani kwakrzy : Daniel Boone, Betsy Ross, Thomas Paine, Dolly Madison, Susan B. Anthony, Jane Addams, Annie Oakley, James Fennimore Cooper, Walt Whitman, James Michener, Hannah Whitall Smith, Herbert Hoover, Richard Nixon, Julian Bond, James Dean, Ben Kingsley, Bonnie Raitt, Joan Baez.
- Członkostwo na całym świecie : szacunkowo 300 000.
Założenie Kwakrów
Jako ruch, kwakeryzm sięga 1652 roku, kiedy George Fox (1624-1691) stanął na szczycie Pendle Hill i otrzymał wizję wielkich ludzi, których należy zgromadzić w północno-zachodniej Anglii. ruch rozprzestrzenił się z Anglii, a misjonarze przenieśli go do reszty świata.
W koloniach amerykańskich Przyjaciele byli prześladowani przez ustanowione kościoły, a członkowie byli karani, biczowani, więzieni, a nawet wieszani. William Penn (1644-1718) włączył przekonania Quakera do rządu o przyznaniu ziemi, która ostatecznie stała się kolonią Pensylwanii. Między rewolucją a wojną domową Friends migrowali do stanów na środkowym zachodzie i poza rzekę Missisipi.
Dlaczego nazywają się kwakierami?
Termin „kwakier” zaczął się jako slur, pierwotnie używany w 1647 r., Aby opisać sektę kobiet w Anglii, która podobno zadrżała i zatrzęsła się z podniecenia religijnego. Został użyty następnie w 1650 r. Do opisania Przyjaciół, ponieważ znani byli również z drżenia i trzęsienia, gdy wpadli pod moc Pana.
W 1877 r. Nazwa „Quaker Oats” została zarejestrowana jako pierwszy znak towarowy płatków śniadaniowych, ponieważ firma, która za tym stoi (niezwiązana z kościołem), uważała, że produkt spełnia wartości Quakera, takie jak uczciwość, uczciwość, czystość i siła. Wbrew powszechnemu przekonaniu, mężczyzna na pudełku to zwykły kwakier, a nie William Penn.
Gdzie mieszkają kwakrzy?
Większość kwakrów mieszka na zachodniej półkuli, w Anglii i Stanach Zjednoczonych. Chociaż trudno jest ustalić dokładną liczbę ze względu na brak scentralizowanego organu, jedno obliczenie sugeruje szacunkową liczbę 300 000 członków na całym świecie. W Stanach Zjednoczonych mieszka nieco ponad 100 000 członków z około 1000 zborów, jednak wśród tych amerykańskich kwakrów istnieje duża różnorodność teologiczna:
- Ewangeliczny sojusz przyjaciół liczy około 25.500 członków.
- Konferencja Generalna Przyjaciół, „nieprogramowane” i liberalne skrzydło Kwakrów, liczy około 17 000 członków.
- Friends United Meeting, które jest najbardziej zgodne z główną teologią protestancką, obejmuje około 43 000 członków w Stanach Zjednoczonych.
- Około 7 000 amerykańskich kwakrów należy do zborów niezwiązanych z żadnym z tych głównych organów.
- Konserwatywni przyjaciele to najmniejsza grupa, składająca się z 1670 członków
Organizacja kongregacyjna
Kwakrzy nie mają jednego centralnego organu zarządzającego. Kościół jest uważany za ciało uczniów Jezusa Chrystusa, a sam Chrystus jest jego życiem i głową. W obrębie różnych grup kwakrów często można swobodnie odbywać lokalne spotkania.
Wierzenia i praktyki kwakrów
Kwakrzy wierzą w kapłaństwo wierzących, że każdy człowiek ma dostęp do Boskiego Światła w sobie. Wszystkie osoby są traktowane jednakowo i szanowane. Kwakrzy odmawiają składania przysięgi i zobowiązują się do prostego życia, unikania nadmiaru i praktykowania powściągliwości.
Chociaż kwakrzy nie mają wyznania, żyją świadectwem uczciwości, równości, prostoty, czystości i wspólnoty. Kwakrzy aktywnie dążą do pokoju i starają się rozwiązać konflikt za pomocą pokojowych środków.
Spotkania znajomych mogą być nieprogramowane lub programowane. Nieprogramowane spotkania to ciche, wspólnotowe poszukiwanie wewnętrznego przewodnictwa i komunii z Bogiem, bez pieśni, liturgii i kazania. Poszczególni członkowie mogą mówić, jeśli czują się prowadzeni.
Zaplanowane spotkania, prowadzone w większości Stanów Zjednoczonych, Ameryki Łacińskiej i Południowej oraz Afryki, są bardzo podobne do nabożeństw protestanckich, z modlitwami, muzyką i kazaniem. Są to tak zwane spotkania duszpasterskie, ponieważ mężczyzna lub kobieta pełni funkcję przywódcy lub pastora.
Źródła
- Słownik chrześcijaństwa w Ameryce.
- „Society of Friends”. Encyklopedia religii i etyki (t. 6, s. 143).
