Abraham (Awraham) był pierwszym Żydem, założycielem judaizmu, fizycznym i duchowym przodkiem narodu żydowskiego oraz jednym z trzech patriarchów (awot) judaizmu.
Abraham odgrywa także znaczącą rolę w chrześcijaństwie i islamie, które są pozostałymi dwiema głównymi religiami Abrahama. Religie abrahamowe wywodzą się od Abrahama.
Jak Abraham założył judaizm
Chociaż Adam, pierwszy człowiek, wierzył w jednego Boga, większość jego potomków modliła się do wielu bogów. Abraham odkrył na nowo monoteizm
Abraham urodził się Abram w mieście Ur w Babilonii i mieszkał ze swoim ojcem Terą i żoną Sarą. Terach był kupcem, który sprzedawał bożki, ale Abraham uwierzył, że istnieje tylko jeden Bóg i zniszczył wszystkich oprócz jednego bożka swojego ojca.
W końcu Bóg wezwał Abrahama do opuszczenia Ur i osiedlenia się w Kanaanie, który Bóg obiecuje dać potomkom Abrahama. Abraham zgodził się na pakt, który stanowił podstawę przymierza, czyli b'rit, między Bogiem a potomkami Abrahama. Biblia ma fundamentalne znaczenie dla judaizmu.
Następnie Abraham przeprowadził się do Kanaanu wraz z Sarą i jego siostrzeńcem Lotem i przez kilka lat był koczownikiem podróżującym po całym kraju.
Abraham obiecał syna
W tym momencie Abraham nie miał spadkobiercy i uważał, że Sara przekroczyła wiek rodzenia dzieci. W tamtych czasach powszechną praktyką było to, że żony, które były w wieku rozrodczym, oferowały mężom niewolnikom rodzenie dzieci. Sara oddała swego niewolnika Hagar Abrahamowi, a Hagar urodziła Abrahamowi syna Ismaela.
Chociaż Abraham (jeszcze wtedy nazywany Abramem) miał 100, a Sara 90, Bóg przyszedł do Abrahama w formie trzech ludzi i obiecał mu syna przez Sarę. W tym momencie Bóg zmienił imię Abrama na Abraham, co oznacza „ojciec wielu”. Sarah zaśmiała się z przepowiedni, ale ostatecznie zaszła w ciążę i urodziła syna Abrahama, Izaaka (Icchaka).
Gdy urodził się Izaak, Sara poprosiła Abrahama o wygnanie Hagar i Ismaela, mówiąc, że jej syn Izaak nie powinien dzielić się swoim dziedzictwem z Ismaelem, synem niewolnicy. Abraham był niechętny, ale ostatecznie zgodził się odesłać Hagara i Ismaela, gdy Bóg obiecał uczynić Ismaela założycielem narodu. Ismael ostatecznie poślubił kobietę z Egiptu i został ojcem wszystkich Arabów.
Sodoma i Gomora
Bóg pod postacią trzech mężczyzn, którzy obiecali Abrahamowi i Sary synowi, udał się do Sodomy i Gomory, gdzie Lot i jego żona mieszkali z rodziną. Bóg planował zniszczyć miasta z powodu niegodziwości, która tam się zdarzyła, mimo że Abraham prosił go, by oszczędził miasta, gdyby było tam tylko pięciu dobrych ludzi.
Bóg, wciąż w formie trzech mężczyzn, spotkał Lota u bram Sodomy. Lot przekonał mężczyzn do spędzenia nocy w swoim domu, ale wkrótce dom został otoczony przez mężczyzn z Sodomy, którzy chcieli zaatakować mężczyzn. Lot zaproponował im za to, że zaatakują ich dwie córki, ale Bóg, pod postacią trzech mężczyzn, oślepił mężczyzn z miasta.
Cała rodzina następnie uciekła, ponieważ Bóg planował zniszczyć Sodomę i Gomorę poprzez zrzucenie płonącej siarki. Jednak żona Lota spojrzała na spalony dom i w rezultacie zmieniła się w słup soli.
Testowana wiara Abrahama
Wiara Abrahama w Jedynego Boga została przetestowana, gdy Bóg nakazał mu poświęcić swego syna Izaaka, zabierając go na górę w rejonie Moria. Abraham zrobił, jak mu kazano, ładując osła i ścinając po drodze drewno na ofiarę całopalną.
Abraham miał wkrótce wypełnić przykazanie Boże i poświęcić swego syna, gdy zatrzymał go Anioł Boży. Zamiast tego Bóg zapewnił Abrahamowi barana, by go poświęcił zamiast Izaaka. Abraham ostatecznie dożył wieku 175 i po śmierci Sary spłodził jeszcze sześciu synów.
Z powodu wiary Abrahama Bóg obiecał, że jego potomkowie będą „tak liczni jak gwiazdy na niebie”. Wiara Abrahama w Boga była wzorem dla wszystkich przyszłych pokoleń Żydów.
