Każdego roku, gdy ludzie zaczynają wystawiać dekoracje na Halloween, a my zaczynamy ubierać nasze domy dla Samhaina, nieuchronnie pojawia się obraz czarnego kota. Zwykle jest przedstawiany z wygiętymi do tyłu plecami, wyciągniętymi pazurami, a czasami w jaskrawym czubku kapelusza. Lokalne kanały informacyjne ostrzegają nas, abyśmy trzymali czarne koty w środku Halloween na wypadek, gdyby lokalni chuligani postanowili dostać się do paskudnych porwań.
Ale skąd wziął się strach przed tymi pięknymi zwierzętami? Każdy, kto mieszka z kotem, wie, jakie to szczęście, że ma kota w życiu, więc dlaczego uważa się go za pecha?
Elles Rijsdijk / EyeEm / Getty Images Boskie koty
Starożytni Egipcjanie czcili koty każdego koloru. Koty były potężne i silne i były święte. Dwoma najbardziej niesamowitymi boginiami w egipskim panteonie były Bast i Sekhmet, czczone już 3000 lat przed naszą erą Koty rodzinne były ozdobione biżuterią i fantazyjnymi kołnierzami, a nawet miały przekłute uszy. Jeśli kot umarł, cała rodzina pogrążyła się w żałobie i z wielką ceremonią odesłała kota do następnego świata. Przez tysiące lat kot zajmował pozycję boskości w Egipcie.
Znajomy czarownicy
W czasach średniowiecza kot związał się z czarownicami i czarami. Pod koniec 1300 roku grupa czarownic we Francji została oskarżona o wielbienie diabła w formie kota. Być może z powodu nocnej natury kota związało się ono z wiedźmami w końcu noc była czasem, w którym odbywały się ich spotkania, jeśli chodzi o kościół.
SE Schlosser z American Folklore mówi:
„W XVI wieku pojawiło się przekonanie, że czarownice mogą zmienić formę w czarne koty, aby mogły swobodnie wędrować po kraju niszcząc spustoszenie i szpiegując ludzi ... Wiara, że czarownice mogą zmienić się w czerń koty przekroczyły Atlantyk z pierwszymi amerykańskimi osadnikami i były silnym przesądem w Nowej Anglii do czasu polowań na czarownice w Salem ”.
Schlosser mówi dalej, że upiorne historie o czarnych kotach stały się popularne w południowych Stanach Zjednoczonych wraz z migracją osadników. Wiele przerażających opowieści z południa, takich jak wiadomość Czarnego kota, i Poczekaj, aż przyjdzie Emmet obejmują eteryczne i tajemnicze czarne koty, które mogą być po prostu wiedźmami lub demonami w przebraniu. Ponadto powszechny przesąd morski polegał na tym, że jeśli czarny kot wejdzie na statek, a następnie znowu odejdzie, statek będzie skazany na zatonięcie na następnym rejs.
Claudio Sanga / EyeEm / Getty Images Współczesne koty
Mniej więcej w czasie drugiej wojny światowej, kiedy amerykańska tradycja Halloween, polegająca na zabawie, zaczęła się naprawdę, koty stały się dużą częścią świątecznych dekoracji. Tym razem jednak uznano je za urok szczęścia czarny kot u twoich drzwi odstraszyłby wszystkich złych stworzeń, które mogłyby się przywołać.
Większość ludzi jest dziś znacznie mniej przesądna niż w średniowieczu, ale czarny kot pozostaje częścią naszego wystroju z końca października.
Czarny kot Folklor i legendy
- XVI-wieczni Włosi wierzyli, że jeśli czarny kot wskoczy na łóżko chorego, wkrótce umrze.
- W Ameryce Kolonialnej szkoccy imigranci wierzyli, że czarny kot wchodzący w stan kilofa to pech i może wskazywać na śmierć członka rodziny.
- Nordycka bogini Freyja jechała rydwanem ciągniętym przez parę czarnych kotów.
- Rzymski żołnierz zabił czarnego kota w Egipcie i został zabity przez gniewny tłum mieszkańców.
- Appalachski folklor powiedział, że jeśli masz na głowie powiekę, potarcie jej czarnego kota sprawi, że zniknie.
- Jeśli znajdziesz choćby jedno białe włosy u skądinąd czarnego kota, to dobry znak.
- W krajach granicznych w Anglii i południowej Szkocji dziwny czarny kot na werandzie przynosi szczęście.
Co ciekawe, co roku w okresie Halloween, wszędzie pojawiają się ostrzeżenia o trzymaniu czarnego kota w domu, najwyraźniej zakorzenione w obawie, że wędrujące czarne kotki mogą być celem jakiegoś niegodziwego wykroczenia, takiego jak zrytualizowane rytuały, a nawet ofiary ze zwierząt. Jednak ASPCA (Amerykańskie Towarzystwo Zapobiegania Okrucieństwu wobec Zwierząt), obalił ten mit, opierając się na artykule National Geographic z 2007 r., W którym „nie potwierdzono statystyk, spraw sądowych ani badań poprzeć ideę, że istnieje nawet poważna zbrodnia satanistyczna ”.
