Natura Buddy jest terminem często używanym w buddyzmie mahajany, który nie jest łatwy do zdefiniowania. Aby zwiększyć zamieszanie, zrozumienie tego, co to jest, różni się w zależności od szkoły.
Zasadniczo Natura Buddy jest podstawową naturą wszystkich istot. Częścią tej fundamentalnej natury jest zasada, że wszystkie istoty mogą osiągnąć oświecenie. Oprócz tej podstawowej definicji można znaleźć wszelkiego rodzaju komentarze, teorie i doktryny dotyczące Natury Buddy, które mogą być trudniejsze do zrozumienia. Jest tak, ponieważ Natura Buddy nie jest częścią naszego konwencjonalnego, konceptualnego rozumienia rzeczy, a język nie funkcjonuje dobrze, aby to wyjaśnić.
Ten artykuł jest wstępem dla początkujących do Buddy Nature.
Geneza doktryny natury Buddy
Geneza doktryny natury Buddy można przypisać temu, co powiedział historyczny Budda, jak zapisano w palijskiej Tipitice (Pabhassara Sutta, Anguttara Nikaya 1.49-52):
„Świecący, mnisi, jest umysłem. I jest skalany przez nadchodzące skalania. Nieuporządkowana osoba z młyna nie dostrzega tego, ponieważ jest w rzeczywistości, dlatego mówię wam, że nieskonstruowana osoba biegająca po młynie nie rozwija się umysł.
„Świecący, mnisi, jest umysłem. I jest wolny od nadchodzących skalań. Dobrze pouczony uczeń szlachetnych dostrzega, że tak jak jest w rzeczywistości, dlatego mówię wam dla dobrze pouczonego ucznia szlachetnych rozwija się umysł. " [Tłumaczenie Thanissaro Bhikkhu]
Ten fragment zrodził wiele teorii i interpretacji we wczesnym buddyzmie. Monastycy i uczeni również zmagali się z pytaniami o anatta, brak jaźni i to, jak nie-ja może się odrodzić, zostać dotkniętym karmą lub stać się Buddą. Świetlisty umysł, który jest obecny, niezależnie od tego, czy ktoś jest tego świadomy, czy nie, oferuje odpowiedź.
Buddyzm Theravada nie rozwinął doktryny natury Buddy. Jednak inne wczesne szkoły buddyzmu zaczęły opisywać świetlisty umysł jako subtelną, podstawową świadomość obecną we wszystkich czujących istotach lub jako potencjał do oświecenia, który przenika wszędzie.
Buddha Nature w Chinach i Tybecie
W V wieku tekst o nazwie Sutra Mahayana Mahaparinirvana lub Sutra Nirvana został przetłumaczony z sanskrytu na chiński. Sutra Nirwany jest jedną z trzech sutr mahajany, które składają się na kolekcję zwaną sutrami Tathagatagarbha („łona buddów”). Dzisiaj niektórzy uczeni uważają, że teksty te zostały opracowane na podstawie wcześniejszych tekstów Mahasanghiki. Mahasanghika była wczesną sektą buddyzmu, która pojawiła się w IV wieku pne i była ważnym poprzednikiem Mahajany.
Sutry Tathagatagarbha przypisuje się prezentowanie w pełni rozwiniętej doktryny Buddy Dhatu lub Buddy Natury. W szczególności Sutra Nirwana miała ogromny wpływ na rozwój buddyzmu w Chinach. Natura Buddy pozostaje istotną nauką w kilku szkołach buddyzmu mahajany, które pojawiły się w Chinach, takich jak T'ien T'ai i Chan (Zen).
Przynajmniej niektóre sutry Tathagatagarbha zostały przetłumaczone na tybetański, prawdopodobnie pod koniec VIII wieku. Natura Buddy jest ważną nauką w buddyzmie tybetańskim, chociaż różne szkoły buddyzmu tybetańskiego nie do końca zgadzają się co do tego, co to jest. Na przykład szkoły Sakya i Nyingma podkreślają, że Natura Buddy jest podstawową naturą umysłu, podczas gdy Gelugpa traktuje ją bardziej jako potencjalność w umyśle.
Zauważ, że „Tathagatagarbha” czasami pojawia się w tekstach jako synonim Natury Buddy, chociaż nie oznacza to dokładnie tego samego.
Czy natura Buddy jest jaźnią?
Czasami Natura Buddy jest opisywana jako „prawdziwa jaźń” lub „pierwotna jaźń”. A czasami mówi się, że każdy ma naturę Buddy. To nie jest źle Ale czasami ludzie to słyszą i wyobrażają sobie, że Natura Buddy jest czymś w rodzaju duszy lub posiadanych przez nas atrybutów, takich jak inteligencja lub zły humor. To nie jest poprawny widok.
Rozbicie dychotomii „ja i moja natura Buddy” wydaje się być punktem słynnego dialogu między mistrzem Chan Chao-chou Ts'ung-shenem (778-897) a mnichem, który zapytał, czy pies ma naturę Buddy. Odpowiedź Chao-chou Mu ( nie lub nie ma ) była rozważana przez pokolenia studentów Zen jako koan.
Eihei Dogen (1200-1253) „dokonał zmiany paradygmatu, kiedy przetłumaczył zdanie z chińskiej wersji Sutry Nirwany z„ Wszystkie czujące istoty mają naturę Buddy ”na„ Wszystkie istoty są naturą Buddy ”- napisała Paula Arai, buddyjska badaczka w „ Bringing Zen Home”, uzdrawiającym sercu japońskich rytuałów kobiecych . „Co więcej, po usunięciu wyraźnego czasownika cała fraza staje się działaniem. Implikacje tej zmiany gramatycznej wciąż rozbrzmiewają. Niektórzy mogą interpretować ten ruch jako logiczny wniosek niedualistycznej filozofii”.
Po prostu, Dogen ma na myśli to, że Natura Buddy nie jest czymś, co mamy, ale tym, czym jesteśmy. A to, czym jesteśmy, jest działaniem lub procesem obejmującym wszystkie istoty. Dogen podkreślił również, że praktyka nie jest czymś, co da nam oświecenie, ale jest działaniem naszej już oświeconej natury, czyli Natury Buddy.
Wróćmy do pierwotnego pomysłu świetlistego umysłu, który jest zawsze obecny, bez względu na to, czy jesteśmy tego świadomi, czy nie. Nauczyciel tybetański Dzogchen Ponlop Rinpocze tak opisał Buddę Naturę:
„... nasza podstawowa natura umysłu jest świetlistym obszarem świadomości, który jest ponad wszelkim wymysłem koncepcyjnym i całkowicie wolny od ruchu myśli. Jest to połączenie pustki i jasności, przestrzeni i promiennej świadomości, obdarzonej najwyższym i najwyższym niezmierzone cechy. Z tej podstawowej natury pustki wszystko się wyraża; z tego wszystko powstaje i objawia się ”.
Innym sposobem na wyrażenie tego jest stwierdzenie, że Natura Buddy jest „czymś”, czym jesteście wraz ze wszystkimi istotami. I to „coś” jest już oświecone. Ponieważ istoty trzymają się fałszywej idei skończonej jaźni, oddzielone od wszystkiego innego, nie doświadczają siebie jako Buddów. Ale kiedy istoty wyjaśniają naturę swojego istnienia, doświadczają Natury Buddy, która zawsze tam była.
Jeśli to wyjaśnienie jest trudne do zrozumienia na początku, nie zniechęcaj się. Lepiej nie próbować „rozgryźć”. Zamiast tego pozostań otwarty i pozwól mu się wyjaśnić.
